Στο πένθος βυθίστηκε η αγαπημένη καλλιτέχνης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, καθώς έχασε την αγαπημένη της μητέρα η Αγγέλα.
Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο συνθέτης και στιχουργός, Κώστας Λειβαδάς που με ανάρτησή του στο Facebook, αναφέρεται στο ποια ήταν η Αγγέλα Τσαλιγοπούλου.
Σύμφωνα με τον Κώστα Λειβαδά, η Αγγέλα Τσαλιγοπούλου τόσο “σαν οικοδέσποινα ασύλληπτη όσο και σαν μύθος της εστίασης έδωσε άρτον και οίνο και πνεύμα σε χιλιάδες ανθρώπους χωρίς να χάσει λεπτό την αθωότητά της και την πίστη της στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του”.
Όπως αναφέρει ακόμα στην ανάρτησή του η “οικογένειά της χτυπήθηκε από το ’22, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο και τρία μικρά παιδιά φεύγουν από τη Θεσσαλονίκη με τα πόδια περνώντας πάνω από σορούς νεκρών έφτασαν χωρίς συνοδό και κηδεμόνα στην Αγία Μαρίνα Νάουσας σε μια σχεδόν τρίτη και παντοτινή πατρίδα“.
Στη Νάουσα γεννήθηκε και η Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Κώστα Λειβαδά
“Έφυγε σήμερα στη Νάουσα και η ΑΓΓΕΛΑ ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ ,η μητέρα της Ελένης. Πλήρης ημερών και αγάπης ,,,, Τελευταία των Μοϊκανών μιας γενιάς και μιας παρέας αλύγιστης που έμαθε με το που γεννήθηκε την φρίκη των πολέμων και των ξεριζωμών και πως η σκληρή δουλειά και οι τραγωδίες οι ανθρωπινές περνούν πάντα πιο υποφερτά με την παρηγοριά του Θεού δηλαδή το τραγούδι,,, Ακούραστη, αστείρευτη επί 50 χρόνια τόσο σαν οικοδέσποινα ασύλληπτη όσο και σαν μύθος της εστίασης έδωσε άρτον και οίνο και πνεύμα σε χιλιάδες ανθρώπους χωρίς να χάσει λεπτό την αθωότητά της και την πίστη της στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του αλλά και σε όσα είναι αόρατα
….οι μνήμες και οι δοξασίες του Πόντου, οι δεισιδαιμονίες και το μέλος της Πόλης και οι ανεπανάληπτες διηγήσεις της θα μπορούσαν να κάνουν μια τριλογία τριών τόμων για τον Ελληνισμό και την ατελείωτη περιπέτειά του,,, Οικογένεια που χτυπήθηκε από το ’22, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο και πως (δεν το χώρεσε ο νους μου ποτέ) τρία μικρά παιδιά φεύγουν από τη Θεσσαλονίκη με τα πόδια περνώντας πάνω από σορούς νεκρών και φτάνουν χωρίς συνοδό και κηδεμόνα στην ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Νάουσας σε μια σχεδόν τρίτη και παντοτινή πατρίδα,,,,,15 ετών είχε το άλογό της και έμαθε να το κουμαντάρει χωρίς σέλα φυσικά,, Χαλυβδώθηκε σε όλα τα πεδία και με όλους τους τρόπους ενώ ταυτόχρονα ήταν καθημερινά η ζωντανή απόδειξη ότι οι Ακρίτες βρίσκονται στην υπεράσπιση της τρυφερότητάς μας ,,,,
Έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο Τάκη το 2012, και όλο έλεγε ανάμεσα στην άυλη και τις αγαπημένες τις γάτες πως αργά η γρήγορα θα πάει να τον βρει,,, Η κράση όμως η ψυχή και η αγάπη που πήρε και έδωσε την κράτησαν μέχρι σήμερα,,, Ένα αληθινό φαινόμενο για μένα ατόφιου ενστίκτου, δύναμης και σοφίας που την αγάπησα και τη θαύμασα για πάντα. Όχι πιο πλατιά από τη ζωή όπως συνηθίζεται να λένε αλλά η ζωή η ίδια και το ποτάμι της”.
