Μία σειρά κυκλικών ταφικών λάκκων με πέτρινα τοιχώματα, οι οποίοι περιείχαν τα λείψανα 24 ατόμων – ανδρών, γυναικών και παιδιών- που θάφτηκαν μαζί σε έναν μεγάλο και καλά κατασκευασμένο κοινό τάφο πριν από τουλάχιστον 3.000 χρόνια ανάκελυψε ομάδα Πολωνών αρχαιολόγων στην τοποθεσία El Curaca στο Περού.
Όποιος κι αν ήταν υπεύθυνος για αυτές τις ταφές, τα σώματα περιτριγύριζαν μια πλούσια ποικιλία προσφορών, όπως λεπτοδουλεμένα κεραμικά αγγεία, ευέλικτα εργαλεία κατασκευασμένα από οστά και πέτρα, και εύθραυστα αλλά εξαίσια υφαντά που απαιτούσαν άμεση συντήρηση για να αποφευχθεί περαιτέρω φθορά.
Τον Οκτώβριο του 2024, ερευνητές από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Βρότσλαβ άρχισαν να πραγματοποιούν ανασκαφές στο El Curaca, το οποίο βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Atico στο νότιο Περού. Οι ανασκαφές αυτές αποκάλυψαν πολύτιμες πληροφορίες για τους προ-Ίνκα πολιτισμούς της περιοχής και φαίνεται ότι το El Curaca κατοικούνταν από μια εκπληκτικά πολύπλοκη κοινωνία με βαθιές παραδόσεις, εξειδικευμένη χειροτεχνία και κάποια ιστορία εμπλοκής σε συγκρούσεις με τους γείτονές τους.
Η πλούσια κρύπτη των ευρημάτων που ανακτήθηκαν αποτελεί ένα αρχαιολογικό χρυσωρυχείο. Αλλά η πιο στοιχειωτική ανακάλυψη ήταν τα αρχαία ανθρώπινα λείψανα.
Η λεπτομερής ανθρωπολογική ανάλυση αποκάλυψε ότι κάθε άτομο είχε υποστεί τραυματικές κακώσεις που ήταν σαφώς η αιτία θανάτου. Το μοτίβο και η φύση των τραυμάτων υποδηλώνουν βίαιες συναντήσεις, οδηγώντας την ομάδα ανασκαφών να προτείνει ότι η ομάδα μπορεί να ήταν θύματα σφαγής, πιθανώς ως αποτέλεσμα πολεμικών συγκρούσεων. Ωστόσο, παρά το βίαιο τέλος τους, οι νεκροί ενταφιάστηκαν με εξαιρετική φροντίδα, γεγονός που καθιστά πιθανό ότι η ταφή έγινε από τα επιζώντα μέλη της κοινωνίας τους.
Η τοποθέτηση των σωμάτων και ο πλούτος των κτερισμάτων τους υποδηλώνουν ότι τους τιμούσαν μετά θάνατον, πιθανώς θεωρούσαν ήρωες των οποίων οι θυσίες άξιζαν να μνημονεύονται.
