Ο Παναγιώτης Βενάρδος εργάστηκε πολλά χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά καθώς και στη δημόσια τηλεόραση, ως εξωτερικός συνεργάτης.
Έφυγε από την ζωή την Πέμπτη 22 Ιουλίου, μετά από πολύχρονες περιπέτειες υγείας, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παναγιώτης Βενάρδος (1941-2021) σε ηλικία 80 ετών.
Ποιος ήταν ο Παναγιώτης Βενάρδος
Ο Παναγιώτης Βενάρδος εργάστηκε πολλά χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά καθώς και στη δημόσια τηλεόραση, ως εξωτερικός συνεργάτης. Έχει κάνει πολυάριθμα ρεπορτάζ, έρευνες, εκπομπές και ντοκιμαντέρ, με ιδιαίτερη επίδοση στα κοινωνικοπολιτικά και τα ιστορικά θέματα. Εργάστηκε για το «Έθνος», την «Ελευθερία», τη «Γυναίκα», το «Πάνθεον», τη «Μεσημβρινή», συνεργάστηκε με τα περιοδικά «ΑΝΤΙ» και «Ιστορία εικονογραφημένη», ενώ επί σειρά ετών δούλεψε στην «Αυγή» και στην «Μακεδονία» ως ρεπόρτερ και κοινοβουλευτικός συντάκτης αντίστοιχα.
Για λογαριασμό της ΕΡΤ υπέγραψε την δημοσιογραφική επιμέλεια και την ιστορική έρευνα ντοκιμαντέρ και εκπομπών που συζητήθηκαν, όπως : «Στους λαβυρίνθους της τρομοκρατίας» (σειρά εκπομπών για τη δράση των Ερυθρών Ταξιαρχιών), «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη» (με θέμα τα οστά των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στην Αλβανία του ’40, παραμένοντας επί δεκαετίες άταφοι), «Απόκρυψη αρχαιοτήτων» (για την επιχείρηση διάσωσης των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τους Ναζί). Επίσης καταπιάστηκε με τη σφαγή στο Δίστομο και με την επιχείρηση φυγάδευσης του χρυσού της Ελλάδος στην Αίγυπτο και τη Ν. Αφρική πριν εισβάλλουν οι Γερμανοί στην χώρα μας («Το Χρυσό κάλυμμα»). Πιο πρόσφατη δουλειά του στην τηλεόραση υπήρξε η σειρά εκπομπών με τίτλο «Από που κρατά η σκούφια μας» για την ΕΤ1.
Βασική πηγή του συγγραφικού έργου είναι η δημοσιογραφική εμπειρία του, καρπός της οποίας είναι και το ιστορικό μυθιστόρημα «Το Φλογόδεντρο» με κεντρικό ήρωα τον αιγυπτιώτη «κόκκινο εκατομμυριούχο» Στρατή Ζερμπίνη ο οποίος στήριξε την Αντίσταση στην Αίγυπτο αλλά και στην κυρίως Ελλάδα. Η Αντίσταση υπήρξε άλλωστε πηγή έμπνευσης για το έργο του –δημοσιογραφικό και λογοτεχνικό. Από την ίδια δεξαμενή, την δημοσιογραφία, έχει αντλήσει στοιχεία και για το θεατρικό δίπτυχο «Ζωή και τηλεόραση!», με το οποίο επιχείρησε μια ανατομία του πώς η ΤV χρησιμοποιεί τους ανθρώπους και αντίστροφα, πώς την χρησιμοποιούν εκείνοι. Με τη θεματογραφία του αναζητούσε τις χαμένες γέφυρες ανάμεσα στο καταφρονεμένο χθες και στο αλαζονικό σήμερα της λεγόμενης «εικονικής πραγματικότητας». Στα βιβλία του συγκαταλέγεται και η ιστορική έρευνα «Συμφωνία της Βάρκιζας».
Κατά την διάρκεια των Ιουλιανών, ο Παναγιώτης Βενάρδος συνελήφθη καθώς κατέγραφε τα γεγονότα, και στη συνέχεια φυλακίστηκε. Επί χούντας συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Διετέλεσε μέλος του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου καθώς και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ.
Υπηρέτησε με εντιμότητα και πάθος το επάγγελμά του, ανήκοντας σε μια γενιά δημοσιογράφων που τείνει να εκλείψει στα ΜΜΕ. Όσοι τον γνώρισαν δεν θα ξεχάσουν την αγωνιστικότητα και το ήθος του, την επιμονή και την τόλμη του να αναζητά αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια, την έμφυτη ευγένεια -αλλά και το σπινθηροβόλο βλέμμα, το χιούμορ και το απαράμιλλο στιλ του.
Ακούραστος πεζοπόρος, ελεύθερος κατασκηνωτής, πνεύμα ατίθασο και περιπετειώδες, καταδικάστηκε από νωρίς σε μια επίπονη και χρόνια δυσκινησία, όμως το μυαλό του παρέμεινε διαυγές και κοφτερό μέχρι τέλους.
Ο Παναγιώτης Βενάρδος άφησε πίσω την σύζυγό του Αλίκη Ξένου Βενάρδου, την κόρη του Ευάννα Βενάρδου, τον γαμπρό του Παύλο Μεθενίτη και τον εγγονό του Ίκαρο Μεθενίτη Βενάρδο που θα τον θυμούνται για πάντα.
