Πέθανε ο γνωστός καλλιτέχνης Christo

O καλλιτέχνης Christo, γνωστός για τα μνημειακά του έργα, όπως το «αμπαλάζ» της Πον Νεφ στο Παρίσι ή του Ράιχσταγκ στο Βερολίνο, πέθανε σε ηλικία 84 ετών, όπως ανακοίνωσαν οι συνεργάτες του στον λογαριασμό του στο Facebook.

Ο Κρίστο Βλαντιμίροφ Γιαβάσεφ, γεννημένος στην Βουλγαρία, πέθανε από φυσικά αίτια στο σπίτι του στην Νέα Υόρκη. Ο Christo και η γυναίκα του, Ζαν-Κλοντ (γεννήθηκαν την ίδια ημερομηνία, στις 13 Ιουνίου του 1935) ήταν ένα παντρεμένο ζευγάρι καλλιτεχνών που δημιούργησε έργα κυρίως σε δημόσιους χώρους.

https://www.facebook.com/xtojc/posts/10158275219689491

Τα έργα τους περιλαμβάνουν το τύλιγμα του Ράιχσταγκ στο Βερολίνο και της γέφυρας Ποντ Νεφ στο Παρίσι, το μήκους 39 χλμ έργο Running Fence ανάμεσα στις κομητείες Μαρίν και Σόνομα της Καλιφόρνια, και τις Πύλες στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1958. Τα έργα τους αποδίδονταν μόνο στον Κρίστο μέχρι το 1994, οπότε τα έργα του εξωτερικού χώρου και τα μεγάλης κλίμακας εσωτερικού χώρου αποδόθηκαν αναδρομικά στους «Κρίστο και Ζαν-Κλοντ». Η Ζαν-Κλόντ πέθανε στις 18 Νοεμβρίου του 2009, από ανεύρυσμα.

Αν και η εργασία τους είναι οπτικά εντυπωσιακή και συχνά αμφισβητούμενη λόγω της κλίμακάς της, οι καλλιτέχνες επανειλημμένα έχουν αρνηθεί ότι τα προγράμματά τους περιέχουν οποιαδήποτε βαθύτερη έννοια, πέρα από τον αισθητικό αντίκτυπο. Ο σκοπός της τέχνης τους, υποστηρίζουν, είναι απλά να γίνει ο κόσμος μια «ομορφότερη τοποθεσία» και να ειδωθούν γνώριμα τοπία με ένα νέο τρόπο.

Ο κριτικός τέχνης Ντέιβιντ Μπέρντον έχει περιγράψει τα περιτυλίγματα του Κρίστο ως «αποκάλυψη μέσω της απόκρυψης». Στους επικριτές του ο Κρίστο απαντούσε: «Είμαι καλλιτέχνης και πρέπει να έχω θάρρος… Γνωρίζεται πως δεν έχω έργα που υπάρχουν; Όλα εξαφανίζονται όταν τελειώνουν. Μόνο τα προσχέδια και κάποια κολάζ μένουν στο τέλος, δίνοντας στα έργα μου έναν σχεδόν μυστικό χαρακτήρα. Νομίζω πως χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο θάρρος για να δημιουργήσει πράγματα που προορίζονται να εξαφανιστούν απ’ ότι για να δημιουργήσεις πράγματα που προορίζονται να μείνουν».