Ποιες διεκδικήσεις βάζουν οι Τούρκοι στο τραπέζι – Οι παγίδες ενός διαλόγου

«Διάλογο χωρίς προϋποθέσεις» προτείνει η Τουρκία στην Ελλάδα, μέσω του εκπροσώπου του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Τογίπ Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν, ενώ ανακοινώνει προσωρινή αναστολή των ερευνών του «Ορούτς Ρέις» νότια και ανατολικά του Καστελλόριζου, αδρανοποιώντας την παράνομη NAVTEX.

Μια δήλωση που στην Αθήνα έγινε δεκτή με συγκρατημένη ικανοποίηση. Διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές βάζουν δε έναν αστερίσκο αναμονής εξελίξεων. Η Τουρκία παρουσιάζει τη διάθεση αποκλιμάκωσης και την πρόταση προς την Ελλάδα για έναρξη διαλόγου ως μια «κίνηση καλής θέλησης», με τον Καλίν να επικαλείται την προτροπή του Ερντογάν «ας είμαστε εποικοδομητικοί και ας περιμένουμε για ορισμένο διάστημα».

Η πρόταση διαλόγου της Τουρκίας είναι πρόταση να μπουν «όλα στα τραπέζι» και σαφώς κρύβει παγίδες. Η Αγκυρα θέλει να φέρει την Αθήνα σε διάλογο ανοίγοντας μια βεντάλια ζητημάτων, ευρύτερη από την υφαλοκρηπίδα, την οποία αναγνωρίζει η Ελλάδα ως μοναδική διαφορά. Ενας διάλογος που επιχειρεί να θέσει υπό καθεστώς διαπραγμάτευσης όλες τις διεκδικήσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας παράλληλα την Αγκυρα και ως αυτή που κάνει το πρώτο βήμα για την εκτόνωση της έντασης, θέλοντας να βρεθεί «ένα βήμα μπροστά», ενώ έχει την πλήρη ευθύνη της κλιμάκωσης της έντασης.

ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ

Αυτή η «καλή θέληση» με στόχο να μεταβιβάσει την ευθύνη για τις εξελίξεις στην ελληνική πλευρά είναι ένας νέος εκβιασμός, με την Αγκυρα να παρουσιάζεται διατεθειμένη να υποχωρήσει – κάπως – από τις μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις της και τα τετελεσμένα που επιχειρεί να επιβάλει στη βάση παράνομων συμφωνιών, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Ωστόσο εάν απαιτηθούν υποχωρήσεις από την Αθήνα, στο όνομα της εκτόνωσης, θα είναι επί κεκτημένων δικαιωμάτων και όχι παράνομων διεκδικήσεων, σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη εξίσωση. Αλλωστε η Τουρκία δεν κρύβει ότι παραμένει πιστή στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» επιδιώκοντας τη δημιουργία τετελεσμένων μέσα από άκυρες – σύμφωνα με την ελληνική πλευρά – συμφωνίες, όπως το τουρκολυβικό μνημόνιο, αντίθετα διατηρεί τον εκβιασμό και στη βάση αυτού προβάλλει τις μαξιμαλιστικές της διεκδικήσεις. Ο Καλίν στις δηλώσεις του δεν έκανε ούτε ένα βήμα πίσω από αυτές τις διεκδικήσεις βάζοντας για ακόμα μία φορά στο τραπέζι θέμα συνδιαχείρισης και με την πρόταση «να υπάρξουν δράσεις από κοινού στις αμφισβητούμενες περιοχές» της υφαλοκρηπίδας.

TI ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ

Στα θέματα που η Αγκυρα θέλει να βάλει στο τραπέζι του διαλόγου και αφορούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας είναι η απαίτηση αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, το θέμα της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης από ελληνικής πλευράς από τα έξι στα 12 μίλια, οι περιοχές που χαρακτηρίζει «γκρίζες ζώνες» και διεκδικεί την κυριαρχία τους και η αμφισβήτηση του εύρους του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου. Σε αυτά προσθέστε και τη συζήτηση που επιχειρείται να ανοίξει για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, με την Αγκυρα να διεκδικεί την αναγνώρισή της ως «τουρκικής», επιχειρώντας να εκμεταλλευθεί και αυτό το ζήτημα. Σε αυτό το πλαίσιο η Αθήνα επιχειρεί να ερμηνεύσει τις τουρκικές διαθέσεις και να τις αξιολογήσει, χωρίς να παραβλέπει ότι εδώ και έναν χρόνο τουλάχιστον η Αγκυρα επιχειρεί να ωθήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στα άκρα, ξεκινώντας από το τουρκολιβυκό μνημόνιο, τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές, τη μεταναστευτική κρίση στον Εβρο, τις υπερπτήσεις πάνω από μεγάλα κατοικημένα ελληνικά νησιά, τη μονομερή κατάθεση συντεταγμένων για θαλάσσιες ζώνες στον OHE και φθάνοντας τέλος στην παράνομη NAVTEX για έρευνες του «Ορουτς Ρέις στην Ανατολική Μεσόγειο Προκλήσεις που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε έκρηξη στην περιοχή της Μεσογείου Υπενθυμίζεται ότι οι διερευνητικές επαφές Ελλάδας Τουρκίας στο πλαίσιο των οποίων είχε πραγματοποιηθεί πλήθος συναντήσεων επί σειρά ετών διακόπηκαν το 2016 Εκτοτε πλαίσιο διαλόγου δεν υπάρχει Η Αθήνα έχει επαναλάβει σε όλους τους τόνους και στέλνει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η αποκλιμάκωση είναι θετική ωστόσο ο διάλογος μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο που ορίζει το διεθνές δίκαιο και σίγουρα όχι σε καθεστώς εκβιασμού και απειλών Και μόνο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ