Η ολομέτωπη επίθεση στην Ουκρανία φαίνεται πως δεν θα είναι το τέλος των αναβαθμισμένων επιδιώξεων του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το ερώτημα του «ενός εκατομμυρίου» είναι ποιες είναι οι σκέψεις του Βλαντιμίρ Πούτιν πέραν της Ουκρανίας. Ο Ρώσος Πρόεδρος, λοιπόν, φέρεται να έχει επεκτατικές σκέψεις και για άλλες περιοχές.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι το Βόρειο Καζακστάν, αλλά και η Γεωργία, όπου έδειξε τις διαθέσεις του το 2008 με την αναγνώριση Οσετίας και Αμπχαζίας.
Παράλληλα «καλοβλέπει» τη Μολδαβία, η οποία όμως επιδιώκει να έχει λειτουργικές σχέσεις με τη Μόσχα. Τέλος, ξεχωριστή περίπτωση είναι η Φινλανδία που τήρησε στάση ουδετερότητα την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και τώρα φλερτάρει με την ιδέα του ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο η Ρωσία δεν θα επιτρέψει εύκολα να συμβεί στο μαλακό της υπογάστριο.
Η ρωσική επίθεση «σκοντάφτει» στην ουκρανική αντίσταση
Πριν από οποιοδήποτε νέο αναθεωρητικό σχέδιο, πάντως, ο Πούτιν πρέπει να επικρατήσει στην Ουκρανία, κάτι που μέχρι τώρα αποδεικνύεται δύσκολη αποστολή λόγω της σθεναρής ουκρανικής αντίστασης.
«Οι ρωσικές δυνάμεις κρίνονται ανεπαρκείς για το μέγεθος και την έκταση της Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί αποφεύγουν την αντιμετώπιση των ρωσικών δυνάμεων σε ανοιχτό πεδίο και προτιμούν να τους αντιμετωπίσουν εντός πόλεων. Οι μάχες εντός πόλεων βοηθούν τους πιο αδύναμους .Δεν τους υποδέχονται ως ελευθερωτές» δηλώνει στο Star ο Αντιστράτηγος Εν Αποστρατεία Ιωάννης Κρασσάς.
«Η ρωσική εισβολή δεν έχει πάει όσο μακριά, όσο γρήγορα και όσο εύκολα στόχευε ο Πρόεδρος Πούτιν. Αν θέλουν να βάλουν τα τανκς τους εδώ, στο κέντρο του Κιέβου, θα πρέπει να πολεμήσουν. Δεν θα είναι εύκολο, θα βρουν αντίσταση, όχι μόνο από τον στρατό, αλλά και από πολίτες που πλέον είναι ένοπλοι» δηλώνει ο Αρχηγός Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Σερ Ρίτσαρντ Μπάρονς
