Παρά τα γενικά όρια 62 και 67 ετών, διάφορες κατηγορίες ασφαλισμένων διατηρούν δυνατότητα εξόδου νωρίτερα με ειδικές προϋποθέσεις και μεταβατικές.
Το ισχύον πλαίσιο προβλέπει πλήρη σύνταξη στα 67 με 15ετία ή στα 62 με 40 έτη ασφάλισης. Ωστόσο, μεταβατικές ρυθμίσεις και ειδικές κατηγορίες επιτρέπουν αποχώρηση νωρίτερα, γεγονός που έχει ήδη οδηγήσει πολλούς σε «έξοδο» ενόψει πιθανών αναπροσαρμογών μετά το 2026. Ο ΟΟΣΑ αποτυπώνει μέσες ηλικίες εξόδου 59,7 έτη για γυναίκες και 63,2 έτη για άνδρες.
Δημόσιος τομέας και γονείς: Όσοι συμπλήρωσαν 25ετία έως το 2010–2011 και έφθασαν 35–36ετία έως το 2018–2019 μπορούν να φύγουν γύρω στα 61,5. Γονείς με ανήλικο και 25ετία έως το 2011–2012 θεμελιώνουν διαδρομές εξόδου από 58,5 έως 61, ενώ τρίτεκνοι με 20ετία έως το 2010 έχουν επίσης ευνοϊκές πρόνοιες.
Μειωμένη σύνταξη: Ασφαλισμένοι με 25ετία έως 2010–2012 δικαιούνται μειωμένη σε ηλικίες 55/56/58 ετών, εφόσον «κλείστηκαν» έως το 2022· από το 2023 και μετά, η έξοδος μετατίθεται στα 62. Γυναίκες με 5.500 ένσημα και ανήλικο έως το 2010 διατηρούν έξοδο στα 55 (μειωμένη) και 61 (πλήρη). Στα βαρέα, 10.500 ημέρες (7.500 βαρέα) οδηγούν σε 60 (μειωμένη) ή 62 (πλήρη). Με 3.600 βαρέα και 4.500 σύνολο έως το 2012, προβλέπεται πλήρης σε 55–57 εφόσον υπάρχουν 1.000 βαριές ημέρες στην τελευταία 17ετία.
Ειδικά ταμεία (ΔΕΚΟ–τράπεζες κ.ά.): Παλαιοί ασφαλισμένοι (πριν το 1982) με 35ετία έως το 2021 αποχωρούν στα 61,6, ενώ αν η 35ετία συμπληρώνεται μετά το 2022, απαιτείται 40ετία στα 62. Μητέρες με 25ετία και ανήλικο έως 2010–2011 που είχαν κλείσει τα 50/52 μέχρι το 2017–2018 διατηρούν παράθυρα 58,5–61.
Συμπερασματικά, παρά τα γενικά όρια 62/67, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά «μονοπάτια» για πρόωρη έξοδο, ιδίως για όσους είχαν θεμελιώσει μέχρι το 2012, για γονείς ανηλίκων, τρίτεκνους, εργαζόμενους σε βαρέα και ασφαλισμένους σε ειδικά ταμεία.