Η Περιφέρεια Αττικής με πρόσκληση της (Α.Π. 151960) στις 24/2 κάλεσε, χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης, ενδιαφερόμενους να υποβάλουν προτάσεις για προμήθεια 1.000.000 μασκών υψηλής προστασίας (τύπου ΚΝ95), συνολικού προϋπολογισμού 1.000.000 € (πλέον ΦΠΑ). Ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής προσφοράς για την προμήθεια οριζόταν η 25/2, δηλαδή η επομένη ημέρα της δημοσίευσης της πρόσκλησης και προβλεπόταν και ώρα, η 12:00 μεσημβρινή, με αποτέλεσμα η προθεσμία ενημέρωσης των ενδιαφερομένων και υποβολής πρότασης εκ μέρους τους ήταν, επί της ουσίας, λιγότερη των 24 ωρών!!
Η Περιφέρεια επιχείρησε να δικαιολογήσει αυτήν την νέα, εξόφθαλμα «φωτογραφική» πρόσκληση (είχε προηγηθεί προμήθεια χωρίς διαγωνισμό rapid test του Convid-19 εκ μέρους της Περιφέρειας επίσης προϋπολογισμού 1.000.000 ευρώ με ανάλογες πρακτικές), ισχυριζόμενη ότι δεν ήταν δυνατή η τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται για τις διαγωνιστικές διαδικασίες, λόγω της επείγουσας ανάγκης για την αντιμετώπιση του Convid-19, ισχυρισμός ο οποίος βέβαια δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα καθώς η πανδημία ήδη μετρούσε ένα έτος από την έναρξη της, χρονικό διάστημα που δεν δικαιολογεί το αφήγημα περί επείγοντος και έκτακτου γεγονότος. Για το θέμα αυτό κατέθεσα ερώτηση στο Κοινοβούλιο, στις 10/3, την οποία συνυπέγραψαν 25 ακόμα Βουλευτές και Βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ερώτηση απευθυνόταν προς τα Υπουργεία Εσωτερικών, Οικονομικών και Υγείας και μέσω αυτής ζητούσαμε να μάθουμε:
- Για ποιο λόγο επιλέχθηκε η διαδικασία της διαπραγμάτευσης με απ’ ευθείας πρόσκληση και όχι με δημοσίευση προκήρυξης και ανάρτηση στη Διαύγεια ώστε να δοθεί η δυνατότητα μεγαλύτερης συμμετοχής εταιρειών στη διαπραγμάτευση;
- Τι μέτρα επρόκειτο να ληφθούν προκειμένου να πάψει η κατ΄ επανάληψη προμήθεια προϊόντων από την Περιφέρεια Αττικής, μέσα από διαδικασίες απευθείας ανάθεσης και όχι μέσα από διαγωνιστικές διαδικασίες;
- Πως διασφαλιζόταν το δημόσιο συμφέρον αλλά και η υγεία των πολιτών, μέσα από τέτοιες διαδικασίες προσκλήσεων, ουσιαστικά απευθείας αναθέσεων;
Στην ερώτηση αυτή το Υπουργείο Οικονομικών απάντησε ότι δεν έχει καμία αρμοδιότητα (!), ενώ το Υπουργείο Υγείας δεν ασχολήθηκε ποτέ να απαντήσει, απαξιώνοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία ελέγχου.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, 2 μήνες μετά την ερώτηση, μας απάντησε, προωθώντας μας, το υπ’ αρ. 33747/23.3.2021 έγγραφο του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου, χωρίς να κάνει κανένα σχόλιο επί του εγγράφου.
Όμως, το έγγραφο αυτό το μόνο που αναγράφει είναι ότι, χάρη στο άρθρο 3 του ν. 4682/2020 που ψήφισε η Ν.Δ., το Υπουργείο αδυνατεί να κάνει έλεγχο νομιμότητας της προκλητικής απόφασης του 1.000.000 ευρώ. Κάθε απόφαση της Περιφέρειας, στο όνομα της αντιμετώπισης του COVID-19 επιτρέπεται, κάθε απευθείας ανάθεση με αδιαφανείς διαδικασίες είναι «νόμιμη» στα μάτια της κυβέρνησης. Η πανδημία χρησιμοποιείται ως δικαιολογία ώστε να γεμίζουν συγκεκριμένες τσέπες προμηθευτών, σε βάρος του δημόσιου ταμείου και του δημοσίου συμφέροντος.
Αυτό είναι το κράτος που οικοδομεί σε όλα τα επίπεδα η δεξιά διακυβέρνηση, το κράτος της συνδιαλλαγής.
Για το λόγο αυτό, καθόλου τυχαία, μια από τις πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν η απαξίωση και η αποδυνάμωση των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβουλίων που είχαν εκλεγεί με απλή αναλογική, με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών της Ν.Δ. κος Θεοδωρικάκος έφερε ρύθμιση στη Βουλή αποσπώντας μια σειρά από αρμοδιότητες των Συμβουλίων, παραδίνοντάς τις σε οικονομικές επιτροπές, με τεχνητές πλειοψηφίες που ελέγχονται από τον εκάστοτε δήμαρχο- περιφερειάρχη.
Αυτές οι επιτροπές διενεργούν τις απευθείας αναθέσεις, προστατευμένες χάρη στον νόμο 4682 του 2020. Στην Περιφέρεια Αττικής, όπως η ανάθεση ύψους 1.000.000 ευρώ που προανέφερα αλλά και σε πολλούς ακόμα Οργανισμούς Αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού ανά την Ελλάδα. Με τον ίδιο νόμο έχουν προχωρήσει σε ανάλογες αναθέσεις εποπτευόμενοι Οργανισμοί των Υπουργείων αλλά και οι ίδιοι οι Υπουργοί, όπως η χαρακτηριστική περίπτωση της κας Νικολάου, για την οποία κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τέτοιες πρακτικές αδιαφάνειας, αντίθετες σε κάθε έννοια χρηστής διοίκησης, επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι σταδιακά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται: η διαχείριση της πανδημίας, εκ μέρους της κυβέρνησης αλλά και εκ μέρους ορισμένων Περιφερειακών και Δημοτικών αρχών, έγινε με τέτοιο τρόπο, ώστε να ευνοηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα σε βάρος των συμφερόντων των πολλών και σε βάρος της δημόσιας λογοδοσίας, την οποία πρέπει να απαιτούμε σε μια δημοκρατία.
Όπως, όμως, θα αποδειχθεί, μια κυβέρνηση ή μια αυτοδιοικητική αρχή, που στηρίζεται μόνο σε οικονομικά συμφέροντα, διαρκώς θα συρρικνώνει την απήχηση της και με εκθετικό ρυθμό θα εκτινάσσει τη φθορά της, όσο κι αν πασχίζουν οι επικοινωνιολόγοι της.
