10 Νοεμβρίου 1925, Ποντρίντιφεν, Ουαλία. Γεννιέται ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς της γενιάς του. Ένας ηθοποιός, ο οποίος παρά το μεγάλο ταλέντο και την τεράστια επιτυχία του, δεν κατάφερε ποτέ να απαλλαγεί από τους προσωπικούς του δαίμονες.
Τους είχε πάντα μαζί του και πάλευε με αυτούς. Τελικά τον νίκησαν σε ηλικία 58 ετών. Μέχρι τότε ο Ρίτσαρντ Μπάρτον είχε κάνει 5 γάμους, είχε σπαταλήσει αυτό το μεγάλο ταλέντο του σε μια σειρά από αποτυχίες του Χόλιγουντ, είχε απασχολήσει όσο κανείς άλλος τα ταμπλόιντ έντυπα με την προσωπική ερωτική του ζωή και το πάθος του με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και είχε πει τόσο αλκοόλ που ο ίδιος κάποια στιγμή το χαρακτήρισε «χειρότερο από τον καρκίνο».
από τη Μυρτώ Τζώρτζου
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ρίτσαρντ Γουάλτερ Τζένκινς Τζούνιορ, και ήταν γιος του ανθρακωρύχου Ρίτσαρντ Γουάλτερ Τζένκινς και της Έντιθ Μάουντ Τζένκινς. Ο πατέρας του ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και στον τζόγο και έλειπε συχνά από το σπίτι. Η μητέρα του πέθανε όταν εκείνος ήταν μόνο δύο ετών. Τότε η μεγαλύτερη αδερφή του, τον πήρε και τον μεγάλωσε μαζί με την οικογένειά της.
Ο Ρίτσαρντ Μπάρντον υπήρξε αλκοολικός στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Σύμφωνα με τον βιογράφο του Robert Sellers, «στο απόγειο της μέθης του, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, έπινε τρία με τέσσερα μπουκάλια σκληρού αλκοόλ την ημέρα».
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Under Milk Wood” (1972), ο Μπάρτον υποσχέθηκε να είναι νηφάλιος – ή αυτό που ο ίδιος θεωρούσε το να είναι κάποιος νηφάλιος. «Δεν θα πίνω στην ταινία σας», λέγεται να είπε στον σκηνοθέτη της ταινίας, «Αυτό σημαίνει μόνο ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα. Είμαι νηφάλιος στα δύο, αλλά όταν λέω ότι πίνω, είναι τρία ή περισσότερα.»
Τον καιρό που γύριζε την ταινία «The Klansman», το 1974, λίγο έλειψε να πεθάνει από το ποτό. Πολλές σκηνές τις γύρισε ξαπλωμένος ή καθιστός λόγω του ότι δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος. Λίγα χρόνια αργότερα θα είχε ξεχάσει ότι γύρισε την ταινία αυτή.
Στα 40 του ο Μπάρτον είχε ήδη κλονισμένη υγεία. Είχε αρθρίτιδα, δερματίτιδα, κίρρωση του ήπατος και νεφροπάθεια ενώ κάπνιζε τρία έως πέντε πακέτα τσιγάρα την ημέρα.
Η μάχη του Μπάρτον με το αλκοόλ δεν τελείωσε ποτέ. Το 1981, μετά από μια μεγάλη προσπάθεια, σταμάτησε να πίνει. Τότε ήταν που το είχε αποκαλέσει «χειρότερο από τον καρκίνο». Αλλά μέσα σε λίγα χρόνια το άρχισε και πάλι.
Σε κάποιο σημείο στο Ημερολόγιό του γράφει χαρακτηριστικά:«Έχοντας πιει τόσο πολύ χτες νιώθω απαίσια και άρρωστος. Πήγα ήσυχα στις 9 και 30 το πρωί να βρω ένα διπλό μπράντι αλλά τα μπαρ είναι κλειστά πριν τις 10. Ζητάω από τον Φριντζ (ο μάνατζερ) να ανοίξει νωρίτερα. Μου προτείνει να πιω βότκα για να μη μυρίζω όταν δώσω το πρωινό φιλί στη Λιζ (Τέιλορ). Πίνω με τρεμάμενα χέρια. Δύο εβδομάδες παντρεμένος. Ακόμα ημιλιπόθυμος από το ποτό».
Σε μια άλλη πάλι, από τις τελευταίες του καταχωρήσεις στο ημερολόγιό του διαβάζουμε: «Προσπαθώ να ξεφύγω από το ποτό. Οι γιατροί μου κάνουν συνέχεια τεστ αίματος και προσπαθούν να με ταΐσουν. Είμαι χάλια και δείχνω διαβολικός. Αλήθεια, πρέπει να σταματήσω να πίνω από εδώ και πέρα. Ίσως μόνο ένα ποτήρι κρασί με το βραδινό».
Ο Μπάρτον πέθανε από ενδοεγκεφαλική αιμορραγία, στις 5 Αυγούστου 1984 στο σπίτι του στο Σελινί της Ελβετίας, όπου και κηδεύτηκε. Στο πλευρό του ήταν η τέταρτη σύζυγός του, η δημοσιογράφος Sally Hay, καθώς και τα τέσσερα παιδιά του: οι δύο κόρες, Kate και Jessica, που απέκτησε από τον πρώτο του γάμο, η κόρη της Τέιλορ από προηγούμενο γάμο, Elizabeth «Liza» Todd, που υιοθέτησε ο Μπάρτον και άλλη μια κόρη που υιοθέτησαν από κοινού με την Τέιλορ, τη Maria.
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε δύο χρυσές σφαίρες, ένα βραβείο BAFTA, δύο βραβεία Tony και ένα βραβείο Grammy, ενώ ήταν εφτά φορές υποψήφιος για Όσκαρ, χωρίς όμως να καταφέρει ποτέ να κερδίσει.