Στην υπόθεση του beach bar της Ρόδου έρχεται στο «φως», σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μία πολυετής ανοχή της Πολιτείας, που μετρά περισσότερα από οκτώ χρόνια. Άρχισε ως καντίνα σε μισθωμένο τμήμα της παραλίας το 2014. Συνέχισε τη λειτουργία της και το 2015 οπότε και άρχισε να επεκτείνεται με αυθαίρετες κατασκευές.
Έκτοτε, εξελίχθηκε σε ένα beach bar με ξαπλώστρες σε όλη την παραλία αλλά ακόμη και μέσα στη θάλασσα. Όλα, αυτά χωρίς άδεια, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ. Το 2016, εκδίδονται τα πρώτα πρωτόκολλα κατεδάφισης, ένα τον Ιανουάριο και το δεύτερο τον Ιούλιο. Ο Δήμος Ρόδου αποφασίζει για πρώτη φορά την οριστική διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης.
Το καλοκαίρι του 2017, πραγματοποιείται σφράγιση. Η επιχείρηση προσπάθησε να ανακόψει δικαστικά χωρίς επιτυχία την απόφαση και σύμφωνα με τους αστυνομικούς του Τμήματος Ρόδου χρειάστηκε να επαναληφθεί γιατί παραβιάστηκε. Το 2017 – 2018 η Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου συνεχίζει να καταγράφει σε εκθέσεις αυτοψίας τόσο την παράνομη κατάληψη αιγιαλού και παραλίας όσο και τις παράνομες κατασκευές, όπως αναφέρει η Καθημερινή.
Το 2018, λαμβάνεται νέα απόφαση οριστικής διακοπής λειτουργίας από τον Δήμο Ρόδου. Ωστόσο η σφράγιση της επιχείρησης γίνεται τον Οκτώβριο, όταν έχει πλέον τελειώσει η σεζόν. Το 2020, η –χωρίς άδεια– επιχείρηση υποβάλλει γνωστοποίηση λειτουργίας στον Δήμο.
Το 2021, ανακαλείται η άδεια λειτουργίας και λαμβάνεται νέα απόφαση οριστικής διακοπής λειτουργίας από τον Δήμο Ρόδου. Για ακόμη μία φορά η σφράγιση προγραμματίζεται να εκτελεστεί τον Οκτώβριο.
Μία εβδομάδα πριν, η επιχείρηση υποβάλλει αίτημα ανάκλησης της απόφασης υποστηρίζοντας ότι έκλεισε για σεζόν και άρα δεν συντρέχει λόγος. Λίγες ημέρες μετά, ο δήμος γνωμοδοτεί ότι επειδή η άδεια λειτουργίας έχει ακυρωθεί, πρέπει να ανακληθεί και η απόφαση σφράγισης. Όπως και γίνεται τελικά στις 22 Οκτωβρίου.
