«Ιστορικό, βαθιά συγκινητικό, ανθρώπινο, πολιτικό και συνάμα συναισθηματικό» χαρακτήρισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου τον λόγο του Προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Mε ανάρτησή της στο Facebook, η κυρία Σακελλαροπούλου, η οποία ήταν παρούσα στη Βουλή κατά την ομιλία Ζελένσκι, επισημαίνει μεταξύ άλλων, ότι «Η ρωσική βάναυση καταπάτηση κάθε κανόνα διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου, το δράμα της ισοπεδωμένης Μαριούπολης με τους αμέτρητους εγκλωβισμένους, μεταξύ των οποίων και ομογενείς μας, τα αποκρουστικά εγκλήματα πολέμου και οι εκτελέσεις των αμάχων στην Μπούτσα και αλλού, στοιχειώνουν τη συνείδησή μας» και σημειώνει ότι «Η έμπρακτη και ισχυρή στήριξη της Ουκρανίας δεν προκύπτει ως μια δικαιοπολιτική ευαισθησία ή στρατηγική εκτίμηση. Ανάγεται στο πιο υψηλό ανθρώπινο καθήκον, την πιο σπουδαία ευθύνη απέναντι σε αυτόν τον ακατάβλητο λαό που δίνει την ψυχή του και το αίμα του για όλους μας, για τον ελεύθερο κόσμο και τις οικουμενικές μας αξίες».
Καταλήγοντας, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τονίζει ότι «Δεν χωρεί καμία δικαιολογία και αδράνεια. Σήμερα, είμαστε όλοι Ουκρανοί».
Ακολουθεί η ανάρτηση της κυρίας Σακελλαροπούλου στο Facebook, μετά την σημερινή ομιλία Ζελένσκι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
«Ο λόγος του Προέδρου της Ουκρανίας Volodymyr Zelenskyy στο ελληνικό Κοινοβούλιο ήταν ιστορικός. Βαθιά συγκινητικός και ανθρώπινος, πολιτικός και συνάμα συναισθηματικός, λόγος της αυταπάρνησης και της αξιοπρέπειας. Ο ηρωικός αγώνας των Oυκρανών υπερβαίνει την επιβίωση, την προστασία της ζωής και της περιουσίας τους. Εξυψώνεται στη μέχρι τέλους υπεράσπιση της κυριαρχίας και της πολιτικής αυτονομίας, της ελευθερίας των λαών να αποφασίζουν για το μέλλον τους, να διαμορφώνουν το πεπρωμένο τους. Η Ρωσία επιδιώκει με κάθε κόστος την επιστροφή στην εποχή των σφαιρών επιρροής και της κηδεμονίας των εθνών. Με την πυρηνική απειλή ξαναζωντάνεψε ο απόλυτος τρόμος της γενικευμένης καταστροφής. Ενάντια στον αυταρχικό αναθεωρητισμό και στη φονική επέκταση του ανελεύθερου κοσμοειδώλου, το ουκρανικό έπος αποκτά καθολική και ανυπέρβλητη σημασία για όσους πιστεύουν στην αυτοδιάθεση και τη δημοκρατία, στο δίκαιο και όχι στον απάνθρωπο νόμο του ισχυρού.
Η φρικτή βαρβαρότητα του πολέμου, οι χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, τα εκατομμύρια των προσφύγων και εκτοπισμένων, η υλική καταστροφή μιας χώρας, μας επαναφέρουν εφιαλτικές μνήμες και εμπειρίες. Γυρίζουν την ανθρωπότητα πίσω στις πιο σκοτεινές όψεις της ιστορίας της. Η ρωσική βάναυση καταπάτηση κάθε κανόνα διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου, το δράμα της ισοπεδωμένης Μαριούπολης με τους αμέτρητους εγκλωβισμένους, μεταξύ των οποίων και ομογενείς μας, τα αποκρουστικά εγκλήματα πολέμου και οι εκτελέσεις των αμάχων στην Μπούτσα και αλλού, στοιχειώνουν τη συνείδησή μας. Η έμπρακτη και ισχυρή στήριξη της Ουκρανίας δεν προκύπτει ως μια δικαιοπολιτική ευαισθησία ή στρατηγική εκτίμηση. Ανάγεται στο πιο υψηλό ανθρώπινο καθήκον, την πιο σπουδαία ευθύνη απέναντι σε αυτόν τον ακατάβλητο λαό που δίνει την ψυχή του και το αίμα του για όλους μας, για τον ελεύθερο κόσμο και τις οικουμενικές μας αξίες.
Δεν χωρεί καμία δικαιολογία και αδράνεια. Σήμερα, είμαστε όλοι Ουκρανοί».
