Η Γαλλία βυθίζεται σε αστάθεια με αλλεπάλληλες κυβερνητικές κρίσεις, ενώ η Ιταλία ειρωνεύεται και οι αγορές ανησυχούν.
Η πολιτική σκηνή στη Γαλλία δοκιμάζεται έντονα, καθώς σε λιγότερο από δύο χρόνια η χώρα άλλαξε πέντε πρωθυπουργούς. Η αποτυχημένη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης το 2024 από τον Εμανουέλ Μακρόν οδήγησε σε κοινοβούλιο χωρίς πλειοψηφία, με αποτέλεσμα συνεχείς κυβερνητικές ανατροπές. Οι Ιταλικές εφημερίδες, με καυστικό τόνο, μιλούν για ταπείνωση του Φρανσουά Μπαϊρού, εκρηκτικό δημόσιο χρέος και πιθανότητα στήριξης από το ΔΝΤ, ενώ δεν κρύβουν την ειρωνεία τους για την παρακμή του Μακρόν.
Η κοινωνική δυσαρέσκεια εντείνεται με απεργίες και μαζικές κινητοποιήσεις, καθώς συνδικάτα και κόμματα αντιδρούν στις περικοπές. Το χρέος αγγίζει τα 3 τρισ. ευρώ, ενώ ο οίκος Fitch υποβάθμισε τη γαλλική οικονομία, αυξάνοντας τους φόβους για δυσκολότερο δανεισμό. Ο νέος πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί καλείται να περάσει προϋπολογισμό εν μέσω αντιθέσεων, με τη χώρα παγιδευμένη ανάμεσα σε κοινωνικές πιέσεις, πολιτική παράλυση και οικονομικές αβεβαιότητες.
Παρά τις καθησυχαστικές φωνές για τη δύναμη της οικονομικής βάσης, άλλοι αναλυτές συγκρίνουν τη Γαλλία με φράγμα που κινδυνεύει να καταρρεύσει. Ο ίδιος ο Μακρόν, με μόλις 18 μήνες θητείας να απομένουν, βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής, με τον γαλλικό Τύπο να τον θεωρεί βασικό υπεύθυνο για την κρίση.