Οι ανοιχτές, δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες διαλόγου που έχει εμπεδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η απάντηση σε κάθε κακοπροαίρετη προσπάθεια καθορισμού των όρων της αναγκαίας συζήτησης που πρέπει να γίνει στο κόμμα για την πορεία του, τον ρόλο του στη νέα πολιτική φάση, τη διεύρυνση και την ισχυροποίησή του, με έμφαση στους μαζικούς χώρους, επεσήμανε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σήμερα, Δευτέρα 19 Αυγούστου, στην εκπομπή «Καλοκαίρι Μαζί» του ΑΝΤ1. Πρόσθεσε ότι στον τομέα της οικονομίας η κυβέρνηση εμφανίζεται μετέωρη και άσκησε κριτική στις υπουργικές τροπολογίες με τις οποίες αναιρέθηκαν μέτρα προστασίας των εργαζομένων σε σχέση με τις απολύσεις και την εργασία σε υπεργολάβους.
Ακολουθούν σημεία από την τοποθέτηση του Πάνου Σκουρλέτη:
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εδραιωθεί ως ο δεύτερος πόλος στην πολιτική σκηνή
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “μαγαζί γωνία”, ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, γιατί μπορεί να έχασε την κυβέρνηση αλλά, πλέον, έχει εδραιωθεί ως ο δεύτερος πόλος στην πολιτική σκηνή, άρα πολλοί αυτόκλητοι υπερασπιστές ή και εκκαθαριστές, κατά άλλους, θα εμφανιστούν τώρα και θα προσπαθήσουν να καθορίσουν τους όρους μιας αναγκαίας συζήτησης που πρέπει να γίνει στο κόμμα μας με τους φίλους μας, όλους αυτούς που μας στήριξαν, σε αυτή τη νέα φάση. Μια συζήτηση που να εξηγεί το αποτέλεσμα των εκλογών, και των τελευταίων και των προτελευταίων. Που να βάλει τις βάσεις γι’ αυτό που εμείς ονομάζουμε διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, αποκατάσταση της παρουσίας του στους μαζικούς χώρους. Να αντιμετωπίσει, δηλαδή, κάποιες διαχρονικές παθογένειες. Σε αυτή την προσπάθεια θα βρεθούν διάφοροι καλοθελητές, καλοπροαίρετοι και κακοπροαίρετοι. Η Νέα Δημοκρατία θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει και να μιλήσει για εμφύλιο πόλεμο». […] «Η απάντηση σε αυτούς είτε είναι εκτός είτε εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι οι εμπεδωμένες συλλογικές διαδικασίες αυτού του χώρου. Έχουμε μια μακρά παράδοση ανοιχτών δημοκρατικών συζητήσεων. Έχουμε μάθει να συζητάμε ειλικρινά, ανοιχτά, πάνω στο τραπέζι και είναι κάτι το οποίο θέλουμε να βαθύνουμε στη νέα φάση. Δεν πιστεύουμε σε ένα ακόμα μαζικό μεν, – βεβαίως πρέπει να είναι – αλλά ένα κόμμα οπαδών. Δεν θέλουμε followers. Θέλουμε μέλη τα οποία θα έχουν μια ουσιαστική σχέση με την πολιτική, να συνδιαμορφώνουν τα πράγματα και αυτό νομίζω ότι αποτελεί έναν κοινό τόπο». […] «Δεν αισθάνομαι στόχος και δεν είναι προσωπικό το ζήτημα. Υπάρχουν κρίσιμα πολιτικά θέματα. Εν τάχει ανέφερα κάποιους τίτλους αυτών των ζητημάτων που πρέπει να μας απασχολήσουν. Άρα, το τελευταίο που προσωπικά με απασχολεί – και που πρέπει να μας απασχολεί – είναι το ποιος θα είναι ο επόμενος γραμματέας ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά δεν τα υποτιμώ, ο ρόλος των προσώπων πάντοτε είναι καθοριστικός, έχει το δικό του ειδικό βάρος στα πράγματα αλλά, αυτό που ζητάει ο κόσμος από μας είναι πολιτικές απαντήσεις και θέλει να δει και τη στάση μας στη νέα φάση. Τι αντιπολίτευση θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα ανταποκριθεί σε αυτή την εντολή του 31,5% των πολιτών; Θα σταθεί ανάχωμα στις επιθέσεις της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στην κοινωνία;» […] «Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και ιδιοκτησιακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους δεν υπήρχαν και δεν θα υπάρξουν. Ούτε από αυτούς τους οποίους λένε ότι “μα μας πήρατε τους ψηφοφόρους”. Βγαίνουν εδώ και μια δεκαετία τώρα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και λένε ότι οι ψηφοφόροι είναι του ΠΑΣΟΚ. Για σταθείτε. Έχει κυλήσει τόσο νερό στο αυλάκι, τα πράγματα έχουν αλλάξει, κάθε φορά αυτή η σχέση πρέπει να επιβεβαιώνεται. Αυτό είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας». […] «Είναι από αυτά τα οποία έχω υποστηρίξει στην Κεντρική Επιτροπή, έχω αρθρογραφήσει δημόσια πάνω σε αυτά τα ζητήματα, έχω δώσει συνεντεύξεις, υπέρ της ανάγκης να δούμε πως θα καλύψουμε αυτή την σχετική αναντιστοιχία (σ.σ. ψηφοφόρων – οργανωμένων μελών). Ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει πάψει να κινείται και θα έλεγα ότι και ποτέ – ακόμη και από την εποχή του Νίκου Κωνσταντόπουλου – δεν ήταν, ένα κόμμα του περιθωρίου – “σκαντζόχοιρος”. Ήταν ένα μικρό κόμμα αλλά πάντοτε είχε έναν οικουμενικό λόγο, μια πλατιά προσέγγιση στην ανάλυσή του. Ποτέ δεν είχε τη γλώσσα του περιθωρίου. Άρα, αυτό που – κακοπροαίρετα τίθεται από κάποιους – ότι σήμερα το δίλημμα είναι μαζικό, ανοιχτό, κόμμα ή κόμμα – “σκαντζόχοιρος”, είναι ψεύτικο, αποπροσανατολιστικό, χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα».
Η κυβέρνηση ψάχνεται στον οικονομικό τομέα, δεν έχει αφήγημα
«Καταρχάς με την ανακοίνωση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, άρα και την παρουσίαση του δείκτη για το πρωτογενές πλεόνασμα, καταρρέει όλο το αφήγημα, η κριτική και η μυθολογία περί της μεγάλης ζημιάς που έκανε στην οικονομία ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει, λοιπόν, αυτή τη στιγμή η άνεση, η πολυτέλεια, να συζητάμε εάν θα πρέπει να διανείμουμε το υπερπλεόνασμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να λέει η Νέα Δημοκρατία ότι θα δώσει επιπλέον φοροαπαλλαγές. Βεβαίως υπό την προϋπόθεση μεταρρυθμίσεων, δεν τις έχουν δώσει, αυτή είναι μια ανοιχτή συζήτηση. Ερχόμενος εδώ διάβασα την ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών, που λέει στον ΣΥΡΙΖΑ να διαβάζει καλύτερα τα νούμερα και ότι σε κάθε περίπτωση τον Ιούλιο είχαμε αύξηση – σε σχέση με τον στόχο – στα φορολογικά έσοδα, ενώ τους προηγούμενους μήνες είχαμε υστέρηση. Το Υπουργείο Οικονομικών επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είχαμε υστέρηση των εσόδων το προηγούμενο διάστημα – παρά την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος και του υπερπλεονάσματος – και είχαμε αύξηση επί των ημερών του. Πρόκειται περί μιας αστείας προσέγγισης διότι καταρχάς οι φόροι δεν είναι κάτι που κρίνεται μέσα σε ένα μήνα. (…) Έχει να κάνει με τι μέτρα έχεις βάλει το προηγούμενο διάστημα και πότε ο άλλος πληρώνει. Άρα αποτυπώνουν το μίγμα μιας πολιτικής και το πλέγμα μέτρων όλου του προηγούμενου διαστήματος. Επομένως, αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση ψάχνεται στον οικονομικό τομέα. Είναι μετέωρη, δεν έχει αφήγημα ή το κρύβει. Το κυριότερο, όμως, είναι αυτή η αναγκαία συζήτηση για μια ενδεχόμενη μείωση του 3,5% του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα, – όπως είπε ο κ. Σκουρής – να μη συνοδευτεί με άλλα μέτρα». […] «Εάν αυτό συνδυαστεί με αυτό που έχουν πει κατά κόρον διάφορα στελέχη εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, για την αξιοποίηση εντός εισαγωγικών αυτού του “μαξιλαριού” των 27 δισεκατομμυρίων που έχουμε στην άκρη και δοθούν προς τις τράπεζες, τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν και επικίνδυνα. Διότι η αξιοπιστία της χώρας που της δίνει τη δυνατότητα να δανείζεται χαμηλότοκα αυτή τη στιγμή από τις αγορές, είναι η αξιοπιστία που έχει χτιστεί μέσα από τη δημιουργία αυτού του “μαξιλαριού”. Εάν το δώσουμε στις τράπεζες -θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά πράγματα και να συμφωνήσουμε και με τον κ. Κακλαμάνη όχι μόνο για τις ελληνικές τράπεζες. Για τις Ευρωπαϊκές τράπεζες- τότε καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για μια άλλη πολιτική, η οποία εγκυμονεί κινδύνους. Βεβαίως θα δούμε τον Προϋπολογισμό. Κάποια πράγματα θα ακούσουμε στην Θεσσαλονίκη από τον πρωθυπουργό. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον».
Μεταρρυθμίσεις ΔΝΤ από την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των εργαζομένων
«Η τροπολογία που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και τώρα την πήρατε πίσω, ήρθε να περιορίσει, ως ένα βαθμό, την πλήρη ελαστικοποίηση που είχαν επιβάλλει τα μνημόνια. Το θέμα της αναιτιολόγητης απόλυσης. Ήταν κακό να υπάρχει αυτή η προστασία; Το δεύτερο, που είναι πολύ σημαντικό σε σχέση με το προηγούμενο. Την σχέση που έχει ο εργαζόμενος με τον υπεργολάβο. Τι κάνουν μεγάλες εταιρείες; ΟΤΕ, τράπεζες, πάνε και “νοικιάζουν” μέσω εργολάβων εργαζόμενους. Αν αυτός βαρέσει ένα “κανόνι”, παρότι έχει παράσχει τις υπηρεσίες του στην μητρική, στην αρχική επιχείρηση, αυτή φαίνεται να μην έχει καμία ευθύνη. Εδώ όμως πρέπει να αποδείξει, έδωσε τα λεφτά στον υπεργολάβο ή δεν τα έδωσε; Αλλιώς, αυτοί έχουν δουλέψει για την άλλη εταιρεία. Αυτό λοιπόν προσπαθούσε κάπως να περιορίσει. Ένα κλασικό κόλπο που ήταν εις βάρος των εργαζομένων, που οδηγεί σε πλήρη απαξίωση των δικαιωμάτων τους. Αυτές είναι οι περίφημες μεταρρυθμίσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και πραγματικά ο κ. Βρούτσης – τι να κάνουμε – είναι ο “μακελάρης” των εργασιακών δικαιωμάτων».
Προσπάθεια ελέγχου των θεσμών από την κυβέρνηση και δημιουργίας του δικού της κράτους
«Αυτό που, κανείς, θεωρεί ότι έχει άδικο η Νέα Δημοκρατία δεν είναι τι άποψη μπορεί να έχει για την κ. Θάνου, ως πρόσωπο. Διότι δεν είναι μεμονωμένο το γεγονός, κατά τη γνώμη μου, της υπονόμευσης της ανεξαρτησίας της Αρχής. Μια τέτοια λογική βλέπω να προωθείται αυτή τη στιγμή. Σε μια σειρά από τομείς έχει φανεί ότι υπάρχει συστηματική προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης να ελέγξει κρίσιμους θεσμούς και να χτίσει το δικό της κράτος. ΕΡΤ, ΕΥΠ και μια σειρά άλλα δείγματα γραφής».
