Σοκαρισμένος με τα αρνητικά σχόλια που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου μετά την επέμβαση που έκανε εμφανίστηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Ο υπουργός Ανάπτυξης κι Επενδύσεων δήλωσε πικραμένος για τα σχόλια.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Άδωνι Γεωργιάδη:
Η ανωνυμία του Διαδικτύου αφήνει ανεξέλεγκτο το Μίσος και το Ψέμα
Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο συγκλονισμένος από τα σχόλια έμπλεα μίσους για την ξαφνική μου επέμβαση στη μέση. Έχω δει πώς έχουν συμπεριφερθεί σε άλλους αλλά όταν το υφίστασαι σε μια στιγμή πόνου και αδυναμίας είναι σοκαριστικό.
Τα περιστατικά έχουν ως εξής: είχα έναν ξαφνικό πόνο στο πόδι προ 14 ημερών στον οποίο μέσα στον καθημερινό όγκο της δουλειάς δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Πίστεψα ότι με λίγα αναλγητικά θα περάσει. Αν και με συμβούλευαν να κάνω μια μαγνητική συνεχώς -κακώς πολύ κακώς- το ανέβαλα. Ξαφνικά όμως έπαθα μια κρίση που δεν είχα φανταστεί, παρέλυσε όλη η δεξιά μου πλευρά και ο πόνος που αισθανόμουν και η αίσθηση της αδυναμίας φοβερή. Με πήγαν αμέσως για μαγνητική όπου διέγνωσαν την μεγαλύτερη κήλη που είχε δει ο γιατρός ποτέ στην σπονδυλική μου στήλη και μου συνέστησαν άμεσα χειρουργείο με κίνδυνο εάν αργούσα έστω και λίγο να χάσω το δεξί μου πόδι. Έκανα τις προεγχειρητικές εξετάσεις αμέσως και έκανα το χειρουργείο στο ΚΑΤ ως έκτακτο και επείγον περιστατικό.
Τι θα περίμενε κανείς να πει η Κοινωνία μας σε έναν οποιονδήποτε συμπολίτη του περνά αυτή την περιπέτεια; «Περαστικά», «σιδερένιος», «κουράγιο» κλπ λόγια συμπάθειας τέλος πάντων καθώς η μοίρα όλων των ανθρώπων είναι κοινή και η υγεία του καθενός μας μπορεί να κλονιστεί ανά πάσα στιγμή. Και ευτυχώς μου στείλατε και χιλιάδες τέτοια λόγια ανθρώπινα και σας ευχαριστώ. Όμως ειδικά εδώ στο Facebook κυριάρχησαν τα άλλα…μίσος, κατάρες, ψεύδη. Ότι δήθεν κάποιου άλλου πήρα την σειρά κλπ. Εδώ στο νοσοκομείο που είμαι έχει άδεια κρεβάτια για τα έκτακτα περιστατικά που συνεχώς συμβαίνουν και κανένας δεν στερήθηκε το χειρουργείο εξ αιτίας μου.
Κανένα έκτακτο χειρουργείο δεν ακυρώνεται λόγω COVID, έχουν αναβληθεί μόνον τακτικά χειρουργεία δηλ. χειρουργεία που ο γιατρός λέει ότι μπορούν να γίνουν και λίγο αργότερα χωρίς κίνδυνο για την υγεία του ασθενούς έτσι ώστε να μείνει μεγαλύτερος χώρος για την αντιμετώπιση του ιού. Αυτό έγινε σε όλο τον κόσμο όχι μόνον στην Ελλάδα. Αλλά τα τακτικά δεν έχουν καμμία σχέση με τα έκτακτα που όλα μηδενός εξαιρουμένου εξυπηρετούνται κανονικά. Εγώ προκαλώ έναν από όλους αυτούς που βρίζουν εδώ κάτω και θα βρίσουν σίγουρα και τώρα, να γράψουν όνομα ασθενούς και νοσοκομείο που αρνήθηκε να χειρουργήσει έκτακτο περιστατικό να στείλουμε άμεσα εισαγγελέα. Ντροπή!
Εμπιστεύτηκα το ΕΣΥ -και φυσικά ποτέ ως Υπουργός δεν απέλυσα κανέναν γιατρό του, άλλο ψέμα και αυτό- και ο γιατρός και το προσωπικό του νοσοκομείου ήταν άψογοι και τους ευχαριστώ αλλά και αυτοί σοκαρίστηκαν από το μίσος και το ψέμα. Είναι η πρώτη φορά που σκέφτομαι σοβαρά αν αξίζει να αφήνουμε αυτό το μίσος και αυτό τον βόρβορο να δημοσιεύεται στις σελίδες μας. Δεν είναι αυτή, δεν μπορεί να είναι αυτή η Κοινωνία μας και οι συνάνθρωποι μας. Αρνούμαι να το πιστέψω. Ίσως κάποιοι εγκάθετοι φανατικοί κομματικοί να σπέρνουν το μίσος για πολιτικούς λόγους και κάποιοι αφελείς να παρασύρονται αλλά έστω κι έτσι όταν κάποιος εξέρχεται ενός χειρουργείου στη μέση του 4,5 ωρών, το τελευταίο που θέλει είναι να διαβάζει αυτά τα αίσχη.
Υγ. 1. Ο λόγος που το δημοσιοποίησα ήταν ότι ήδη πριν καν βγω από το χειρουργείο είχε ήδη διαρρεύσει και ο κ. Βαξεβάνης είχε αρχίσει τα ερωτήματα του -δικαίωμα του φυσικά να ρωτάει…- και διότι η υγεία ενός πολιτικού με ευθύνες δεν είναι αυστηρά προσωπικό ζήτημα αλλά και δημόσιο. Έτσι τουλάχιστον το αισθάνομαι.
2. Δεν κρατώ καμμία κακία σε κανέναν αλλά θέτω ένα ερώτημα προς εσάς, αξίζουμε ως Κοινωνία να τα υφιστάμεθα όλα αυτά; Αξίζουμε να αφήνουμε τόσο μίσος να δηλητηριάζει τις ψυχές μας; Υπάρχει πράγματι τέτοιος κόσμος που εύχεται το κακό στην υγεία του άλλου επειδή τον αντιπαθεί ή τον θεωρεί κακό υπουργό ή πολιτικό αντίπαλο;
3. Δημοσιεύω ελάχιστα και τα πιο ήπια στην σελίδα μου μπορείτε ελεύθερα να τα δείτε και να καταλάβετε ότι κάτι στο διαδίκτυο δεν πάει καθόλου καλά.
Εύχομαι σε όλους τους ασθενείς περαστικά και Υγεία διότι τελικά όταν έρχεται ο πόνος όλα τα άλλα δείχνουν τόσο μα τόσο ασήμαντα.
