Απορριπτική ήταν η απάντηση του Συμβουλίου της Επικρατείας στην αίτηση ακυρώσεως της ανάκλησης του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης που είχε καταθέσει ο Γερμανός καθηγητής Χάινς Ρίχτερ προσφεύγοντας κατά της απόφασης της Συγκλήτου του Πανεπιστήμιου Κρήτης.
«H αφαίρεση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα, λόγω προσβολής του πανεπιστημίου που τον απένειμε δεν παραβιάζει τα άρθρα 14 και 16 του Συντάγματος και 10 της ΕΣΔΑ», αναφέρει το μεταξύ άλλων το ΣτΕ στο σκεπτικό της απόφασής του.
Η υπόθεση
Υπενθυμίζεται, ότι ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορα είχε απονεμηθεί στον Γερμανό καθηγητή, από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, το 2014. Ωστοσό, το 2011, ο Χάινς Ρίχτερ σε βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης είχε περιγράψει τους Γερμανούς εισβολείς ως «ιπποτικούς» στρατιώτες και είχε χαρακτηρίσει μεταξύ άλλων την επιχείρηση των ναζί στη μεγαλόνησο ως μία ιπποτική και δίκαιη μάχη. Τελικά, τον Μάρτιο του 2018 η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης, έπειτα από πολύωρη συνεδρίαση, είχε κάνει δεκτή την απόφαση του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, για την ανάκληση του τίτλου επίτιμου διδάκτορα που είχε απονεμηθεί στον Γερμανό καθηγητή.
Σύμφωνα όσα περιγράφονται στην απόφαση 2571/2021 του ΣτΕ, ο επίτιμος διδάκτορας δήλωσε σε συνέντευξη σε εφημερίδα πανελλαδικής κυκλοφορίας ότι: 1) Αν ο καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου Φ πει κάτι που δεν αρέσει θα τον απολύσουν, 2) Αν του αφαιρεθεί ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα θα είναι ο δεύτερος Γερμανός στον οποίο θα συμβεί αυτό – από τον πρώτο αφαίρεσαν τον τίτλο οι ναζί. Κατόπιν τούτων, η Σύγκλητος του αφαίρεσε τον τίτλο.
«Το Δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι: α) η απονομή και κατοχή του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα ερείδονται στην εκδήλωση αμοιβαίας τιμής μεταξύ του απονέμοντος πανεπιστημίου και του αναγορευομένου. Συνεπώς, «σοβαροί λόγοι» που δικαιολογούν την αφαίρεση του τίτλου περιλαμβάνουν και πράξεις όπως είναι η σοβαρή προσβολή του κύρους των ελληνικών Α.Ε.Ι. γενικώς και κατ’ επέκταση των καθηγητών τους, επικουρούμενη και από προσβολή ειδικά του Α.Ε.Ι. που απένειμε τον τίτλο» εξηγούν οι δικαστές.
Μάλιστα, όπως περιγράφουν, «ο αιτών, πρώην καθηγητής γερμανικού πανεπιστημίου και γνώστης επί δεκαετίες της ελληνικής πραγματικότητας και του αυτοδιοίκητου και της ελεύθερης λειτουργίας των ελληνικών πανεπιστημίων από το 1975, γνώριζε ότι μετά το έτος αυτό δεν έχει απολυθεί κανένας καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου για τις απόψεις του και το έχει παραδεχθεί. Συνεπώς, ήταν σε θέση να προβλέψει ότι οι ανωτέρω δηλώσεις που αφορούν το κύρος των πανεπιστημίων, συνιστούν σοβαρούς λόγους που μπορεί να δικαιολογήσουν την αφαίρεση του τίτλου. Περαιτέρω, οι δηλώσεις του αιτούντος δίδουν σαφώς την εντύπωση ότι το πανεπιστήμιο είναι δυνατόν να προβεί στην ανάκληση του τίτλου λόγω των πορισμάτων και απόψεων του ιδίου σε βιβλίο του, εφαρμόζοντας έτσι εθνικοσοσιαλιστικές πρακτικές. Ενόψει δε της βαρύτητας της σύνδεσης του πανεπιστημίου με τον εθνικοσοσιαλισμό, η σύγκριση με τον οποίο, λόγω της φύσης αυτού, προσδίδει τη μεγαλύτερη δυνατή απαξία στον συγκρινόμενο, η δήλωση αυτή είναι προσβλητική για το πανεπιστήμιο και τους καθηγητές του».
