Ενορχήστρωσαν οι νεοναζί του τάγματος Αζόφ τον βομβαρδισμό στο θέατρο της Μαριούπολης; Ο δημοσιογράφος Μαξ Μπλούμενταλ δίνει μία άλλη εκδοχή για το τι πραγματικά συνέβη στις 16 Μαρτίου, στο κτήριο της πολιορκημένης πόλης.
«Ήταν ο ρωσικός στρατός τόσο αιμοδιψής –και πολιτικά αυτοκαταστροφικός– που στοχοποιήσε εσκεμμένα ένα κτήριο που ήταν γνωστό ότι περιείχε παιδιά; Ή είχε γίνει πραγματικότητα η πρόβλεψη των κατοίκων της Μαριούπολης για μια στημένη τέσσερις ημέρες πριν απο το βομβαρδισμό του θεάτρου της πόλης;»
Ο Μπλούμενταλ, διευθυντής σύνταξης του Grayzone, δημοσιογράφος στο Russia Today και το Sputnik, και συγγραφέας μπεστ-σέλερ φωτίζει ένα άλλο σενάριο απο εκείνο που κυκλοφόρησε το Κίεβο για το βομβαρδισμό του θεάτρου της Μαριούπολης που φιλοξενούσε αμάχους. Βασίζεται σε μαρτυρίες από τους κατοίκους που εγκατέλειψαν την πόλη, στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην πλατφόρμα Telegram και τις προειδοποιήσεις για μία «σκηνοθετημένη» επιχείρηση (false flag), μία προβοκάτσια δηλαδή με την υπογραφή των νεοναζί του τάγματος Αζόφ.
Στο άρθρο του που έχει τίτλο «Σκηνοθετήθηκε ο βομβαρδισμός του θεάτρου της Μαριούπολης από Ουκρανούς εξτρεμιστές του Αζόφ για να πυροδοτήσουν παρέμβαση του ΝΑΤΟ;» τονίζει ότι όσα πραγματικά έγιναν πριν από λίγες ημέρες στο θέατρο της Μαριούπολης έγιναν με στόχο να προκαλέσουν έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.a
Τα εν λόγω στοιχεία «υπονομεύουν την μέχρι στιγμής πιο συναισθηματικά φορτισμένη κατηγορία της Ουκρανίας εις βάρος της Ρωσίας», όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος. Επιρρίπτουν στην Ρωσία την ευθύνη πως δήθεν «στοχευμένα βομβάρδισε αθώα παιδιά που αναζητούσαν καταφύγιο μέσα στο θέατρο της Μαριούπολης».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα «Τρεις μέρες πριν τον βομβαρδισμό του θεάτρου της Μαριούπολης, ντόπιοι έλεγαν ότι στο θέατρο θα πραγματοποιείτο μια επιχείρηση προβοκάτσιας από τους ναζί του Τάγματος Αζόφ, που είχαν τον έλεγχο του κτηρίου και της γύρω περιοχής».
«Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε ότι πραγματοποίησε αεροπορική επιδρομή στο θέατρο, υποστηρίζοντας ότι η τοποθεσία δεν είχε στρατιωτική αξία και ότι δεν πραγματοποιήθηκαν εξόδοι στην περιοχή στις 16 Μαρτίου. Η Ρωσία δε θα κέρδιζε τίποτα, πέρα απο ένα ακόμη πλήγμα στις δημόσιες σχέσεις στοχεύοντας ένα κτίριο γεμάτο με πολίτες, ανάμεσά τους και Ρώσοι»
Όπως αναφέρεται, μία μέρα προτού γίνει ο βομβαρδισμός, στις 15 Μαρτίου, «μια ομάδα ανδρών συνελήφθη από την φωτογραφική κάμερα να τοποθετεί παλέτες στο ίδιο σημείο, στο οποίο την επόμενη μέρα έπεσαν εκρηκτικά».
Στις 16 Μαρτίου, «μερικές ώρες αφότου ο Προέδρος της Ουκρανίας έβγαλε λόγο στο Κογκρέσο των ΗΠΑ» σχετικά με την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, «το γραφείο τύπου του Τάγματος Αζόφ διέδωσε την είδηση του βομβαρδισμού του θεάτρου της Μαριούπολης, χωρίς να έχει προκύψει από άλλα ειδησεογραφικά μέσα».
Μολονότι στρατιώτες του Τάγματος «δημοσιεύουν διαρκώς βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν υπάρχει πουθενά βίντεο του βομβαρδισμού του θεάτρου, παρά μόνο φωτογραφίες καταστροφής του κτιρίου «στις οποίες δεν εμφανίζονται, ζωντανοί ή νεκροί, άμαχοι». Κατά τον Μπλουμενταλ «ενώ το υδατογράφημα του Τάγματος φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες, μέσα ενημέρωσης όπως το Βρετανικό Sky News αναπαρήγαγαν την είδηση αφαιρώντας το».
Καταρρίπτονται δε οι ισχυρισμοί για ισχυρό βομβαρδισμό που κατεδάφισε το κτίριο, καθώς οι πολίτες διέφυγαν. Όπως σημειώνει ο Μπλουμενταλ, «πολίτες που έφυγαν από την Μαριούπολη διαβεβαίωσαν ότι βρίσκονταν υπό την κράτηση του Τάγματος Αζόφ, που τους χρησιμοποιούσε ως ανθρώπινες ασπίδες. Επιπλέον ναζί ανατίναξαν τμήματα του θεάτρου καθώς υποχωρούσαν».
«Από τότε που ξεκίνησε η Ρωσικής επιχείρηση, στρατιώτες του Τάγματος Αζόφ έχουν βιντεοσκοπηθεί να εμποδίζουν αμάχους να εγκαταλείψουν την Μαριούπολη. Μάλιστα τους επιτίθενται άγρια, αρπάζοντάς τους μέσα από τα αυτοκίνητά τους».
Στις 17 Μαρτίου, μια νεαρή γυναίκα έδωσε μια εντυπωσιακή αφήγηση της κατάστασης μέσα στη Μαριούπολη στο ANNA, το Πρακτορείο Ειδήσεων Δικτύου της Αμπχαζίας. «Οι μαχητές του Αζόφ απλώς κρύβονταν πίσω μας», είπε σε δημοσιογράφο. «Ήμασταν οι ανθρώπινες ασπίδες τους, αυτό είναι. Έσπασαν τα πάντα, γύρω μας, δεν μας άφηναν έξω. Περάσαμε 15 μέρες σε ένα υπόγειο, με παιδιά… Δεν μας έδιναν νερό, τίποτα» είπε.
Τέλος, ο δημοσιογράφος εκτιμά ότι το Τάγμα Αζόφ «θα έβγαινε κερδισμένο από μια σφοδρή επίθεση που θα καταλογίζονταν στην Ρωσία. Αυτό γιατί το Τάγμα βρισκόταν σε πλήρη υποχώρηση από την Μαριούπολη και μόνη ελπίδα που του απέμενε ήταν η πρόκληση της άμεσης παρέμβασης του ΝΑΤΟ ».
