Συνεπιμέλεια: «Γαλάζιες» αντιδράσεις για το νομοσχέδιο Τσιάρα

Αντιδράζεις ακόμα και από «γαλάζιους» βουλευτές έχουν δημιουργηθεί για το νομοσχέδιο Τσιάρα σχετικά με την συνεπιμέλεια

Στην χθεσινή πρωινή συνεδρίαση των επιτροπών για το Νομοσχέδιο τοποθετήθηκαν οι 20 φορείς που κλήθηκαν να εκφράσουν τις απόψεις τους.

Οπως στην πρώτη συνεδρίαση, έτσι και στη δεύτερη συγκέντρωσαν επικρίσεις τα άρθρα για το «εξίσου» μοίρασμα της γονικής μέριμνας που συγχέεται στις διατάξεις με την επιμέλεια, την οριζόντια επιβολή τεκμηρίου χρόνου υποχρεωτικής διαμονής του παιδιού με τον κάθε γονέα, τον ορισμό του «βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού» που ουσιαστικά καθοδηγεί τον δικαστή, ορίζοντας εκ προοιμίου και αντίθετα με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού το συμφέρον του, και την προαπαιτούμενη καταδίκη για αφαίρεση από γονέα του δικαιώματος επικοινωνίας.

Ιδιαίτερα καυστική στην απογευματινή συνεδρίαση (κατ’ άρθρο) ήταν η βουλεύτρια της Ν.Δ. Μαριέττα Γιαννάκου, όταν έγινε κατανοητό ότι καμία από τις κοινές με πολλούς βουλευτές προτάσεις της δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον υπουργό. Για τον λόγο αυτό η κυρία Γιαννάκου δήλωσε ότι, αν χρειαστεί, θα καταθέσει η ίδια τροπολογίες!

Η έμπειρη πολιτικός δεν άφησε αναπάντητη και την προσπάθεια του Κ. Τσιάρα να πείσει μέσω φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ ότι κανείς από όσους διαφωνούν δεν ξέρει τι λέει. «Κανείς δεν είναι ο Πάπας της Ρώμης», σχολίασε. Είναι, άλλωστε, γεγονός που επισημάνθηκε και από εκπροσώπους φορέων, αλλά κυρίως από βουλευτές, ότι ο υπουργός πολλές φορές διαστρέβλωσε ή, ακόμα χειρότερα, είπε ψεύδη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Η πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος προέταξε την επιτακτική ανάγκη θέσπισης οικογενειακών δικαστηρίων που θα μπορούσαν να εκτιμήσουν κατά περίπτωση το συμφέρον του παιδιού, αλλά και δημιουργίας συμβουλευτικών δομών γονέων για την εξεύρεση συμβιβαστικών λύσεων, και πρότεινε να μην υπάρχει μια οριζόντια και άκαμπτη ρύθμιση της επιμέλειας των παιδιών, αλλά σε κάθε περίπτωση η απόφαση του δικαστηρίου να εξατομικεύεται.

Σφοδρή ήταν η κριτική της εκπροσώπου του σωματείου «Το Μωβ», που μαζί με άλλες 23 γυναικείες οργανώσεις κινητοποιήθηκαν ενάντια στην αναγκαστική συνεπιμέλεια. «Το υπουργείο Δικαιοσύνης αγνόησε επιδεικτικά τις εκκλήσεις των γυναικείων οργανώσεων, ενώ ψευδώς ισχυρίζεται η αιτιολογική έκθεση ότι κλήθηκαν για διάλογο», είπε και υπενθύμισε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε θέματα ισότητας και ενασχόλησης των πατέρων με τα παιδιά τους.

Τη διαφωνία της με όλες τις επίμαχες διατάξεις εξέφρασε και η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος και αναρωτήθηκε πώς προστατεύεται το συμφέρον του παιδιού όταν ο πυρήνας του νομοσχεδίου ενισχύει την άποψη ότι η προσπάθεια των δύο γονέων να ρυθμίσουν τις σχέσεις τους με το παιδί αποτελεί ατομική τους υπόθεση χωρίς καμία κρατική στήριξη.

Από τον Συνήγορο του Πολίτη ο Α. Ποττάκης έκανε μια τοποθέτηση σχεδόν ίσων αποστάσεων, λέγοντας ότι θα περίμενε ένα πιο καθαρό σχέδιο νόμου που να αποσαφηνίζει καλύτερα την αυθεντική βούληση του συντάκτη. Ο εκπρόσωπος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, κ. Μποροδήμος, αναγνώρισε τις διορθώσεις που έγιναν μετά τις παρατηρήσεις της Ενωσης και ζήτησε τροποποίηση ειδικά για την ανάγκη διακοπής της επικοινωνίας με γονέα που έχει ήδη καταδικαστεί.

Εμπεριστατωμένες ήταν οι παρεμβάσεις χριστιανικών ενώσεων που κατέκριναν τις επίμαχες διατάξεις ως αόριστες και ανεφάρμοστες. Η εκπρόσωπός τους έκανε λόγο για «κατάφωρη παραβίαση διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχει επικυρώσει η χώρα μας και θα πρέπει να περιμένει κάποια στιγμή να υποστεί τις κυρώσεις».

Στο συρτάρι

Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία της καθηγήτριας Κατερίνας Φουντεδάκη, εισηγήτριας της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Τέντε, της οποίας το πόρισμα τέθηκε ουσιαστικά στο συρτάρι του υπουργείου Δικαιοσύνης.

«Είναι αντίθετο στη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού να έρχεται ο νομοθέτης και να καθιερώνει είτε 50/50 ισόχρονη εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού είτε υποχρεωτικούς χρόνους επικοινωνίας. Αυτό αναφέρεται βεβαίως στη λέξη “εξίσου”, η οποία έχει τοποθετηθεί στο άρθρο 7, καθώς και στο περίφημο τεκμήριο του ενός τρίτου του χρόνου επικοινωνίας, πέραν των πάρα πολλών αστοχιών που ακόμα και τώρα έχει αυτή η προτεινόμενη διάταξη», είπε και διευκρίνισε ότι «η συνεπιμέλεια είναι ένα μέρος τής από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας και δεν είναι η εξ ημισείας επιμέλεια, δεν είναι η ισόχρονη επιμέλεια».

Αποκάλυψε, δε, ότι «η διάταξη της οριζόντιας επιβολής ενός αόριστου τεκμηρίου χρόνου υποχρεωτικής διαμονής του παιδιού με τον κάθε γονέα τέθηκε στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή και απορρίφθηκε με ψήφους 15-3».

Επικριτικός στο νομοσχέδιο εμφανίστηκε και ο καθηγητής Αστικού Δικαίου του ΑΠΘ Σ. Κουμάνης, αναφερόμενος στις αλλαγές που επιβάλλει το νομοσχέδιο στον Αστικό Κώδικα, ο οποίος, όπως είπε, «είναι ένα λιτό και περιεκτικό νομοθέτημα. Το προτεινόμενο σχέδιο δεν νομίζω ότι διέπεται από αυτές τις αρχές. Είναι ένα ιδιαίτερα φλύαρο νομοθέτημα. Θα μπορούσαν πολλές από τις προτεινόμενες διατάξεις να αποτελέσουν απλώς περιεχόμενο αιτιολογικών σκέψεων για να αποτελέσουν κατευθυντήριες αρχές και κατευθύνσεις προς τον εφαρμοστή του δικαίου».

Σχέδια ανατροπής

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Συνεπιμέλεια – «Συμβούλιο Κοινής Ανατροφής Ελλάδος» αναφέρθηκε στην ορθότητα της κοινής γονικής μέριμνας και έκρινε σωστό τον καθορισμό του ελάχιστου χρόνου ανατροφής. «Η εισαγωγή των σχεδίων ανατροφής παιδιών θα βοηθούσε πολύ στην εφαρμογή του νέου νόμου. Καλούνται οι γονείς με αυτά να διατυπώνουν εγγράφως προκαταβολικά τη γνώμη τους και έτσι να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια», σχολίασε.

Σε ανάλογη κατεύθυνση ήταν και ο εκπρόσωπος των Ενεργών Μπαμπάδων, ο οποίος μάλιστα πρόσθεσε ότι «η υπαναχώρηση στο κατατεθέν σχέδιο νόμου από την προϋπόθεση αμετάκλητης καταδίκης του γονέα ως προϋπόθεση για τον αποκλεισμό ή περιορισμό της επικοινωνίας και η αντικατάστασή της είναι ασφαλώς εσφαλμένη».

Ακολούθησαν οι ερωτήσεις των βουλευτών στους εκπροσώπους των φορέων. Σταχυολογούμε κάποιες από τις απαντήσεις. «Είμαστε εντελώς κάθετοι σε κάθε χρονική συνεπιμέλεια η οποία θα επιβάλλεται οριζόντια, για κάθε παιδί και για κάθε οικογένεια. Λέμε να υπάρχουν όλες οι μορφές, δηλαδή να υπάρχει η δυνατότητα κατά περίπτωση μετά να αποφασίζει η οικογένεια, είτε μέσω του θεσμού της διαμεσολάβησης είτε μέσα από ένα δικαστήριο, πώς θα διαχειριστεί το παιδί μετά τον χωρισμό», απάντησε η πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος.

Η Κ. Φουντεδάκη από την Εταιρεία Οικογενειακού Δικαίου εξήγησε πώς το αναγκαστικό μοίρασμα του χρόνου μοιραία επηρεάζει και τη διατροφή. «Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης απαγορεύει τις υποχρεωτικές εναλλακτικές διαδικασίες επίλυσης των διαφορών. Αν μιλάμε για ιδιωτική διαμεσολάβηση, προσωπικά και ως νομικός έχω αρκετές επιφυλάξεις εάν θα μπορέσει το ασθενές μέλος να ανταποκριθεί σε όλη αυτή τη διαδικασία επί ίσοις όροις», ξεκαθάρισε η εκπρόσωπος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Πηγή: ΕΦ.ΣΥΝ.