«Με βάση ποιο οικονομικό σχεδιασμό για την άμυνα εξελίσσονται οι διαρκώς αυξανόμενες εξοπλιστικές δαπάνες; Με βάση ποια προτεραιοποίηση;» διερωτώνται οι τομεάρχες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Θοδωρής Δρίτσας, Γιώργος Τσίπρας και Παναγιώτης Ρήγας αναφερόμενοι στο αλόγιστο, όπως σημειώνουν, οικονομικό κόστος των εξοπλιστικών δαπανών.
Όπως τονίζουν, «η Ελλάδα έχει ήδη ξεπεράσει, για πρώτη φορά, τις ΗΠΑ σε αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Χωρίς να υπολογίζουμε την επόμενη μεγάλη αγορά των F-35 που δρομολογείται και χωρίς να υπολογίζουμε άλλα προγράμματα που τρέχουν στο μεταξύ. Πολλά από αυτά με απολύτως εμπροσθοβαρή κατανομή δαπανών για συστήματα που θα παραλάβουμε μετά από χρόνια. Κορυφαίο αρνητικό παράδειγμα εμπροσθοβαρούς και υπερβολικής δαπάνης το Αεροπορικό Κέντρο Καλαμάτας το οποίο δεν συνιστά καν εξοπλιστική δαπάνη.
Αν υπάρχει ένα συμπέρασμα που από τα παλιότερα εξοπλιστικά προγράμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πέραν της διαφθοράς και υπερκοστολόγησης για την οποία υπήρξαν και καταδίκες, αυτό είναι ότι η οικονομική κρίση που ακολούθησε, στην οποία συνέβαλε και η οικονομική διαχείριση των εξοπλισμών, οδήγησε τελικά στην έλλειψη αναγκαίων πόρων και για την άμυνα, με αποτέλεσμα πανάκριβα οπλικά συστήματα να μην βρίσκονται σε επιχειρησιακή κατάσταση».
Και συνεχίζουν: «Επαναλαμβάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη την ίδια αδιέξοδη πορεία; Έχει αποφασίσει να σπεύσει να χωρέσει στη θητεία της αγορές και προμήθειες μακροχρόνιων σχεδιασμών, ενώ θα μπορούσε να υπάρξει ομαλότερη κατανομή στο χρόνο, συνετότερη οικονομική διαχείριση και πιο εύστοχη και ισόρροπη προτεραιοποίηση; Υπάρχει οροφή στις εξοπλιστικές δαπάνες της τετραετίας της ή καθοδηγείται από το «ότι προλάβουμε» δίχως σοβαρό οικονομικό και αμυντικό σχεδιασμό;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι υπέρ της αμυντικής θωράκισης της χώρας, της επαρκούς άμυνας που εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα, με μέγιστη εθνική συμμετοχή, που εξασφαλίζει οικονομική βιωσιμότητα και ασφάλεια εφοδιασμού. Πάντα με διαφάνεια και χωρίς να παραβλέπει τον μέγιστο πολλαπλασιαστή ισχύος, το προσωπικό. Η κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας δεν συνιστά σε καμιά περίπτωση άλλοθι για επιλογές που, πέραν της οικονομικών της χώρας, θα πλήξουν μακροπρόθεσμα και την ίδια την άμυνα. Επιπλέον, θα πρέπει να είναι σαφές ότι κανένα οπλικό σύστημα δεν μπορεί να καλύψει το κενό και το έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Επιβεβαιώνεται απόλυτα η ορθότητα της επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ να μην ψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό. Δεν είχαμε και δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ειδικά στη διαχείριση και προτεραιοποίηση αμυντικών δαπανών.
Πώς γίνεται να υπερθεματίζουν για την ανάγκη κάλυψης αμυντικών αναγκών με δισεκατομμύρια και την ίδια στιγμή να μην προβλέπεται για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία ούτε βίδα, να προμηθεύονται από το εξωτερικό υλικό που παλιότερα προμήθευε η εγχώρια βιομηχανία, και η αμυντική μας βιομηχανία να βρίσκεται σε πορεία διάλυσης επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης;
Πώς γίνεται να υπερθεματίζουν για την ανάγκη κάλυψης αμυντικών αναγκών με δισεκατομμύρια και την ίδια στιγμή να μην βρίσκουν τρία χρόνια τώρα λίγα εκατομμύρια για να καλύψουν τα νυχτερινά και άλλα δεδουλευμένα του στρατιωτικού προσωπικού; Δεν επεκτεινόμαστε στην εσωτερική προτεραιοποίηση εξοπλιστικών αναγκών για ευνόητους λόγους.
Η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει για τον τρέχοντα οικονομικό σχεδιασμό και την μεσοπρόθεσμη προτεραιοποίηση στην οποία υποτίθεται ότι εντάσσονται οι ολοένα αυξανόμενες εξοπλιστικές δαπάνες.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που συμμετέχουμε στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων έχουμε επανειλημμένα ζητήσει και πρόσφατα απευθύνει επιστολή στον Πρόεδρο της Επιτροπής ζητώντας επίσημη ενημέρωση για τα παραπάνω».
