Δεν θα αμφισβητήσω την επιστημονική υπερεπάρκεια της Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίας Κατερίνας Σακκελαροπούλου. Δεν θα αμφισβητήσω την αγάπη της για το περιβάλλον και για τα αδέσποτα ζώα και για τα ζώα γενικότερα. Δικαιούμαι όμως να έχω πάρα πολλές σκέψεις για το γεγονός ότι η κα Σακκελαροπούλου δεν έχει ειδική γνώση για τα εθνικά μας θέματα και μάλιστα σε μια πολύ πολύ δύσκολη περίοδο.
Βεβαίως και έχει οργανωμένο Διπλωματικό Γραφείο. Ακόμα και το δεξί της χέρι, ο Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας, από το διπλωματικό σώμα προέρχεται. Άσχετα, αλλά όχι και το καλύτερο, εάν στην καριέρα του δεν είχε επαφή με τα θέματα της εγγύτερης και ευρύτερης περιοχής (εξαίρεση το ουδέτερο πόστο του στο Βουκουρεστι) και πολύ περισσότερο με τα καυτά ελληνοτουρκικά.
Δεν ξέρω αν αυτά είναι τα επαρκή δεδομένα για έναν διπλωμάτη που πρέπει να είναι εργαλείο δίπλα στη ΠτΔ η οποία καλείται σε αυτά τα ζητήματα να κολυμπήσει στα βαθιά νερά. Δικαστικός ήταν. Καμία σχέση με τη μάχιμη πολιτική όπως οι προκάτοχοί της πλην Σαρτζετάκη. Θυμάμαι όταν ορκίστηκε η κα Σακκελαροπούλου Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι είχα επισημάνει σε μία πρώτη παρέμβαση μου, ότι θα πρέπει να έχει δίπλα της έναν πολύ ισχυρό Διπλωμάτη, με εξειδίκευση των σοβαρών θεμάτων της εξωτερικής μας πολιτικής.
Δεν θα αμφισβητήσω και τον τρόπο με τον οποίο η Πρόεδρος χειρίστηκε το λόγο της και επεσήμανε ουσιαστικά πράγματα, στην πρόσφατη επίσκεψη της στην Θράκη, που είναι εξ άλλου και η γενέτειρα περιοχή της. Βεβαίως η λέξη Τουρκία απείχε από το λεξιλόγιό της. Προφανώς για κάποιους αδιευκρίνιστους λόγους, είναι πιό βολική η διατύπωση «γείτονα χώρα».
Αλλά, επιπλέον, ομολογώ ότι δεν με εμπνέει η εικόνα της Αρχηγού κράτους που συνομιλεί με τους επισκέπτες της είτε αυτός είναι της αντιπολίτευσης είτε ο Πρωθυπουργός της χώρας και η ίδια να κάθεται μαζεμένη, μοιάζοντας να παίζει δεύτερο ρόλο, περίπου σαν να συνομιλεί σε μία κοινωνική εκδήλωση.
Πρέπει πάραυτα το Μαξίμου ή το Υπουργείο Εξωτερικών να την ενισχύσουν με τους ανθρώπους εκείνους που θα της χτίσουν τη νέα εικόνα της. Άλλο να είσαι Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κι άλλο να είσαι πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Κατά περίπτωση μπορεί να βγάζει αυτήν την ευγένεια και την γλυκύτητα που εκ φύσεως έχει, άλλα θα πρέπει επίσης να βγάζει ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ το προφίλ της δυνατής και στιβαρής προσωπικότητας. «Μαζεμένη» σε μία πολυθρόνα (εδώ έχουμε και «τεχνικά» ζητήματα) και να συζητά ελληνοτουρκικά π.χ. με τον Πρωθυπουργό, δεν είναι εμφάνιση του κορυφαίου παράγοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Επιπλέον είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω και ένα γεγονός το οποίο καταπλήσσει:
Ο προκάτοχός της Προκόπης Παυλόπουλος, ανάμεσα στην δική του θέση και στη θέση του καλεσμένου επισκέπτη του, είχε την ελληνική σημαία με τα χρυσά κρόσια. Ήταν η ελληνική σημαία που εμφανιζόταν σε όλα τα τηλεοπτικά και φωτογραφικά πλάνα.
Αυτή η σημαία, λοιπόν, εξαφανίστηκε από την εικόνα του Προεδρικού Γραφείου (σίγουρα είναι σε άλλο σημείο) όταν η κα Σακκελαροπούλου δέχεται τους επισκέπτες της.
Προσπαθώ να καταλάβω ποιος είχε αυτή την φαεινή ιδέα. Αν ήταν η ίδια, λυπηρό. Αν ήταν οι συνεργάτες της, τότε ακόμα επιλήψιμο ως προς την αντίληψη που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι της Προεδρίας για την πρώτη πολίτη της χώρας.
Στεναχωριέμαι να αναφέρω ότι ο Τούρκος Πρόεδρος δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει εμφάνιση χωρίς να είναι δίπλα του όχι μία, ίσως και περισσότερες κόκκινες σημαίες με την ημισέληνο. Θα μπορούσα να αναφερθώ στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, στον Πρόεδρο της Ρωσίας, σε εκατοντάδες Προέδρους, Πρωθυπουργούς, ακόμα και Υπουργούς στις επίσημες συναντήσεις στα Γραφεία τους.
Ομολογώ ότι δεν μπορώ να αντιληφθώ με ποιο σκεπτικό η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακκελαροπούλου έβγαλε από το κάδρο των συναντήσεων της το ύψιστο σύμβολο, τη σημαία.
Απορρίπτω τη περίπτωση να είναι από έλλειψη σεβασμού. Ενδεχομένως να μην έγινε σωστή εκτίμηση της εικόνας που πρέπει να βγαίνει προς τα έξω. Και ελπίζω με αυτή την καλοπροαίρετη παρατήρηση μου, να υπάρξει διορθωτική παρέμβαση.