Ο αρθρογράφος Patrick Casey προειδοποιεί πως η στρατηγική επίδειξης δύναμης μπορεί να πλήξει τη Δύση αντί να ενισχύσει την ειρήνη.
Σε άρθρο του στο περιοδικό The American Conservative, ο συγγραφέας και αναλυτής Patrick Casey επισημαίνει πως ο Ντόναλντ Τραμπ δεν πρέπει να διατηρεί ενεργό τον πόλεμο στην Ουκρανία απλώς και μόνο για να δείξει ότι παίρνει αποστάσεις από τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Παρότι ο πρώην πρόεδρος είχε υποσχεθεί τον άμεσο τερματισμό της σύγκρουσης μέσα σε «24 ώρες», πρόσφατα παραδέχθηκε ότι η δήλωση αυτή είχε κυρίως συμβολικό χαρακτήρα. Παρ’ όλα αυτά, όπως τονίζει ο Casey, έξι μήνες μετά την πιθανή επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η κατάσταση στο ουκρανικό μέτωπο δεν παρουσιάζει σημάδια αποκλιμάκωσης.
Ο Casey αναγνωρίζει ότι, ακόμα κι αν ο Τραμπ έχει τη θέληση να δρομολογήσει ειρηνευτικές διαδικασίες, ούτε η Μόσχα ούτε το Κίεβο δείχνουν πρόθυμα να κάνουν πίσω. Η Ρωσία δεν φαίνεται διατεθειμένη να αποσυρθεί από τα εδάφη που έχει προσαρτήσει, ενώ η Ουκρανία απορρίπτει κάθε σενάριο που περιλαμβάνει απώλεια εδαφικής κυριαρχίας ή αποστρατιωτικοποίηση.
Στο πλαίσιο αυτό, ο αρθρογράφος προειδοποιεί ότι μια επιφανειακή μεσολάβηση που αποσκοπεί κυρίως στο να διαφοροποιηθεί ο Τραμπ από τη στρατηγική του Τζο Μπάιντεν μπορεί να καταλήξει να ενισχύσει τη γεωπολιτική θέση της Ρωσίας. Μια πολιτική εμμονής, μόνο και μόνο για να διατηρεί σκληρή στάση απέναντι στον Πούτιν, κινδυνεύει να παρατείνει τον πόλεμο, να ενισχύσει την ρωσική επιρροή και να πλήξει την αξιοπιστία των ΗΠΑ απέναντι στους συμμάχους τους.
Ο Casey τονίζει πως η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να βασίζεται σε τακτικισμούς ή προσωπικές εμμονές, αλλά σε ρεαλιστικές εκτιμήσεις του πεδίου. Εάν η Ουάσινγκτον πιέσει για μια ειρήνη χωρίς επαρκείς εγγυήσεις για την Ουκρανία, τότε ενδέχεται να διαρραγούν σχέσεις εμπιστοσύνης με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Καταλήγοντας, ο Casey σημειώνει πως το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ δεν πρέπει να προσεγγίζει τον πόλεμο ως μια ακόμη επιχειρηματική διαπραγμάτευση. Μια στρατηγική που έχει ως μοναδικό στόχο να «εκνευρίσει τον Πούτιν» είναι όχι μόνο ανεπαρκής, αλλά και επικίνδυνη, καθώς μπορεί τελικά να φέρει μεγαλύτερο πλήγμα στη Δύση απ’ ό,τι στη Ρωσία.