34χρονος γόνος εύπορης οικογένειας παραπέμπεται στο Πενταμελές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, με βούλευμα του στρατιωτικού δικαστικού συμβουλίου, για να δικαστεί για το φόνο οικιακού βοηθού υπηκόου Σρι Λάνκα ο οποίος φέρεται πως αρνήθηκε να υποκύψει στις σεξουαλικές ορέξεις του.
Το πτώμα του θύματος βρέθηκε να επιπλέει στην πισίνα της έπαυλής του στην ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης, το Φεβρουάριο 2013, και ύστερα από μακροχρόνια έρευνα της αστυνομίας, ασκήθηκε ποινική δίωξη για «ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».
Σύμφωνα με το GRTimes, το 2018, ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης το οποίο τελικά κρίθηκε αναρμόδιο επειδή διαπιστώθηκε ότι υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία όταν φέρεται πως στραγγάλισε τον 25χρονο μπάτλερ της οικογενείας. Στις αρχές του 2019 η δικογραφία διαβιβάστηκε στο Στρατοδικείο και ο στρατιωτικός εισαγγελέας άσκησε νέα ποινική δίωξη εις βάρος του για την ίδιο αδίκημα ενώ μετά την απολογία του στη στρατιωτική ανακρίτρια αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Το GRTimes παρουσιάζει τα ενοχοποιητικά στοιχεία που οδήγησαν τις στρατιωτικές δικαστικές αρχές στην παραπομπή του γόνου εύπορης οικογένειας για τη δολοφονία του 25χρονου οικιακού βοηθού, υπηκόου Σρι Λάνκα, με το βούλευμα του στρατιωτικού δικαστικού συμβουλίου. Σύμφωνα με τις στρατιωτικές δικαστικές αρχές η εμπλοκή του κατηγορούμενου στο θάνατο του μπάτλερ «καθίσταται φανερή, χωρίς βέβαια να προσδιορίζονται επακριβώς οι συνθήκες και οι λόγοι που του επιτέθηκε και τον θανάτωσε δια στραγγαλισμού».
Τι ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος
Κατά τις απολογίες του τόσο στην ανακρίτρια του 5ου Τακτικού Τμήματος Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης όσο και στην ανακρίτρια του Β’ Τμήματος του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης ο κατηγορούμενος αρνήθηκε την κατηγορία της «ανθρωποκτονίας με πρόθεση» που του αποδίδεται. Προσδιόρισε τις κινήσεις του το επίμαχο χρονικό διάστημα της 16ης και 17ης Φεβρουαρίου 2013 ως εξής:
Γύρω στη μια το μεσημέρι της 16ης Φεβρουαρίου έφτασε στο σπίτι του προερχόμενος από τη Βέροια, έχοντας άδεια από τη Μονάδα, η οποία έληγε το πρωί της επόμενης μέρας. Στο σπίτι είδε μόνο το θύμα και τον ρώτησε αν είναι εκεί η μαγείρισσα. Λαμβάνοντας αρνητική απάντηση ,παρήγγειλε τηλεφωνικώς από κατάστημα εστίασης, μια πίτσα και μια σαλάτα και μόλις έφθασε η παραγγελία του ο ίδιος ανέβηκε στην κουζίνα γύρω στις 14.30 για να πάρει ένα πιρούνι. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που, κατά τα λεγόμενα του, είδε τον μπάτλερ ζωντανό καθώς στη συνέχεια γύρω στις 17.50 έφυγε από το σπίτι και πήγε σε Ίντερνετ καφέ που βρίσκεται στην περιοχή της Κάτω Τούμπας απ’ όπου επέστρεψε περίπου μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 17ης Φεβρουαρίου και κοιμήθηκε χωρίς να συναντηθεί με το θύμα.
Στις 6.30 το πρωί της ίδιας ημέρα (17ης Φεβρουαρίου) ο κατηγορούμενος-ισχυρίζεται ότι- αναχώρησε από την οικία του για την Μονάδα του στη Βέροια, χωρίς και πάλι να συναντήσει τον μπάτλερ, τον θάνατο του οποίου πληροφορήθηκε από τη μητέρα του το μεσημέρι της ίδια ημέρας σε τηλεφωνική επικοινωνία τους, ενώ ο ίδιος βρισκόταν ήδη στο στρατόπεδο στη Βέροια.
Το σκεπτικό του στρατιωτικού εισαγγελέα
Στο σκεπτικό της εισαγγελικής πρότασης, που υιοθέτησε το δικαστικό συμβούλιο του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, αναφέρεται ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για τη διάπραξη του εγκλήματος από τον κατηγορούμενο. Τα στοιχεία που εμπλέκουν τον 34χρονο στην αποδιδόμενη πράξη της ανθρωποκτονίας από πρόθεση είναι τα εξής:
1. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του πιθανού χρονικού πλαισίου κατά το οποίο επήλθε ο θάνατος του μπάτλερ (λίγο μετά τις 16.08 ώρα της 16ης Φεβρουαρίου 2013, που έγινε το τελευταίο τηλεφώνημα του θύματος στη μητέρα του, έως 7.00 ώρα της 17 Φεβρουαρίου 2013) ο κατηγορούμενος και ο μπάτλερ βρίσκονταν μαζί στο σπίτι, χωρίς την παρουσία κάποιου τρίτου. Συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος βρισκόταν στο σπίτι μόνος με το θύμα από ώρα 16.08 (ώρα του τελευταίου τηλεφωνήματος του θύματος στη μητέρα του) έως 17.50 του Σαββάτου 16 Φεβρουαρίου 2013 (ώρα αναχώρησης για το Ιντερνέτ καφέ) και από 00.30 (ώρα επιστροφής του από το ιντερνέτ καφέ) έως 6.30 της 17 Φεβρουαρίου 2013 (ώρα αναχώρησης του για τη Βέροια).
2. Όλο το παραπάνω διάστημα ο κατηγορούμενος επέδειξε μια ανεξήγητη και εν πολλοίς ύποπτη συμπεριφορά, η οποία εντοπίζεται στα ακόλουθα:
Κατά τις απογευματινές ώρες του Σαββάτου (περί ώρα 17.50) απομακρύνθηκε από την οικία του προκειμένου να πάει στο ιντερνέτ καφέ, όπου παρέμεινε επί εξάωρο (περίπου μέχρι τα μεσάνυχτα), χωρίς οποιαδήποτε επαφή με φίλους ή συγγενείς. Μάλιστα κατά τους ισχυρισμούς του, δεν κατάλαβε καν ότι όλο αυτό το σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είχε μαζί του το κινητό τηλέφωνο. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση στην πρώτη ανακριτική του απολογία ανέφερε ότι «μάλλον το είχε ξεχάσει». Το «μάλλον» το είχε ξεχάσει παραπέμπει στο ότι αυτό καθ’ αυτό το γεγονός, δηλαδή ότι είχε ξεχάσει το κινητό του, το αντιλήφθηκε για πρώτη φορά όταν του έγινε η σχετική ερώτηση από την ανακρίτρια ή εν πάση περιπτώσει άμα την επιστροφή του στην οικία του. Πάντως όχι κατά τον χρόνο που βρισκόταν στο ιντερνέτ καφέ διότι τότε η απάντηση του στη σχετική ερώτηση δεν θα συμπεριελάμβανε το «μάλλον».
3. Στη συνέχεια, επιστρέφοντας στην οικία του, περί ώρα 00.30 της 17 Φεβρουαρίου 2013, δεν έκανε τον κόπο να αναζητήσει το μοναδικό άτομο που βρισκόταν εκεί και μάλιστα στο διπλανό δωμάτιο του ισογείου, ούτε καν για να βεβαιωθεί για την παρουσία του ή για να επιστήσει την προσοχή για την πρωινή του αναχώρηση. Την ίδια συμπεριφορά έδειξε και το πρωί της Κυριακής όταν αναχώρησε από την οικία του χωρίς να ελέγξει και πάλι την παρουσία του μπάτλερ. Σημειωτέον ότι επρόκειτο για αναχώρηση από την οικία του, όπου δεν βρισκόταν κανείς από τους γονείς του εκεί και ως εκ τούτου ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος για την ασφάλεια του σπιτιού και για οτιδήποτε είχε σχέση με το προσωπικό.
4. Στη συνέχεια επιστρέφοντας στη μονάδα του το πρωί της Κυριακής και χωρίς να έχει πληροφορηθεί ακόμη το θάνατο του μπάτλερ ήταν αδικαιολόγητα στεναχωρημένος και προβληματισμένος σε σημείο που εντοπίστηκε αυτό από άλλους στρατιώτες. Χαρακτηριστικά, όπως ανέφερε επί λέξει ένας (τότε) στρατιώτης, στην ανακριτική κατάθεση του, όταν ο κατηγορούμενος επέστρεψε το πρωί της Κυριακής (17/2/2013) από την έξοδο του, μεταξύ των ωρών 8.00 και 9.00, «ήταν εντελώς άκεφος, χλωμός και δεν μιλούσε, ήταν κλεισμένος στο δικό του κόσμο, εντελώς διαφορετική συμπεριφορά απ’ ό, τι μας έδειχνε μέχρι την προηγούμενη ημέρα». Υπενθυμίζεται ότι τη συγκεκριμένη πρωινή ώρα της Κυριακής, που επέστρεψε ο κατηγορούμενος στη Μονάδα του, δεν είχε εντοπιστεί η ύπαρξη του πτώματος στην πισίνα.
5. Στο κινητό του τηλέφωνο βρέθηκαν φωτογραφίες ανδρών φίλων του με άσεμνο περιεχόμενο. Οι εξηγήσεις στο απολογητικό του υπόμνημα περί αστεϊσμού μεταξύ φίλων δεν κρίνονται ως ιδιαίτερα πειστικές, ενώ παράλληλα δημιουργείται εκ των πραγμάτων ένα πλαίσιο σύνδεσης του τύπου των εν λόγω φωτογραφιών με το γεγονός ότι βρέθηκαν ίχνη σεξουαλικής κακοποίησης στο θύμα.
6. Εκτός των παραπάνω, τα οποία πιθανολογούν βάσιμα την εμπλοκή στην υπό κρίση πράξη, σημειώνεται ότι δεν προέκυψε η παραμικρή ένδειξη εμπλοκής τρίτου προσώπου στην ανθρωποκτονία. Δηλαδή δεν υπήρχαν ίχνη διάρρηξης στο σπίτι, δεν εντοπίστηκε από παρακείμενες κάμερες οτιδήποτε ύποπτο, δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που να εντοπίστηκε στο χώρο που να παραπέμπει στην παρουσία τρίτου προσώπου στο σπίτι, ούτε καν κάποιου από το λοιπό προσωπικό ή τους γονείς του κατηγορουμένου, άπαντες οι οποίοι αποδεδειγμένα απουσίαζαν από το σπίτι.
Ενδείξεις ενοχής
Σύμφωνα με τις στρατιωτικές δικαστικές αρχές η εμπλοκή του κατηγορούμενου στο θάνατο του μπάτλερ «καθίσταται φανερή, χωρίς βέβαια να προσδιορίζονται επακριβώς οι συνθήκες και οι λόγοι που του επιτέθηκε και τον θανάτωσε δια στραγγαλισμού».
Η εγκληματική πράξη το πιθανότερο φέρεται να έγινε πριν την αναχώρηση του, από τη στιγμή που δέχτηκε το θύμα το τελευταίο τηλεφώνημα από τη μητέρα του μέχρι την αναχώρηση του κατηγορούμενου από το σπίτι του για το ιντερνέτ καφέ ,δηλαδή από 16.08 έως 17.50 ώρα της 16ης Φεβρουαρίου 2013.
« Έτσι εξηγείται τόσο το γεγονός ότι το θύμα δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα της μητέρας του μετά την 19.48 ώρα της 16ης Φεβρουαρίου 2013 όσο και η κατ’ αρχήν ανεξήγητη συμπεριφορά του κατηγορουμένου σε σχέση με το κινητό που κατά τα λεγόμενα του «μάλλον» το ξέχασε στο σπίτι. Ένας δράστης που σπεύδει να απομακρυνθεί από τη σκηνή του εγκλήματος είναι πιθανό να ξεχάσει το κινητό του. Δεν μπορεί όμως να επανέλθει για να το πάρει διότι έτσι εισάγει εκ νέου τον εαυτό του στη σκηνή του εγκλήματος. Ακόμη και ο ισχυρισμός του ότι «μάλλον» το είχε ξεχάσει μοιάζει με βολική δικαιολογία, διότι αν παραδεχόταν ότι είχε αντιληφθεί ότι το είχε ξεχάσει δεν θα μπορούσε να απαντήσει με αληθοφάνεια και πειστικότητα στην ερώτηση που θα ακολουθούσε, δηλαδή γιατί δεν γύρισε πίσω να το πάρει ή εν πάση περιπτώσει γιατί δεν τηλεφώνησε από το ιντερνέτ καφέ στον μπάτλερ για να βεβαιωθεί τουλάχιστον ότι όντως το είχε ξεχάσει εκεί και δεν το είχε χάσει» αναφέρεται στο βούλευμα του στρατιωτικού δικαστικού συμβουλίου.
