Η ανθρωπολόγος Λόρα Ουίν, εξέτασε τα ευρήματα που εντοπίστηκαν κάτω κάτω από το μαρμάρινο δάπεδο βυζαντινού ναού στο Άγιον Όρος και διαπίστωσε πως κάποια οστά σίγουρα δεν ανήκαν σε ανδρικό σώμα.
“Ανάμεσά τους ήταν ένας πήχυς, ένα οστό κνήμης κι ένα ιερό οστό, που διέφεραν στη μορφολογία τους. Κάποια ανήκαν σαφώς σε άνδρες. Όμως τα τρία αυτά οστά είχαν μεγέθη που ταίριαζαν αποκλειστικά σε γυναίκα. Ήταν εμφανώς διαφορετικά σε μέγεθος” εξηγεί η ερευνήτρια σύμφωνα με την εφημερίδα “Καθημερινή”.
Τα οστά είχαν μεταφερθεί προφανώς στον τόπο που εντοπίστηκαν, από τους αρχικούς τους τάφους, με πολύ μεγάλη φροντίδα. Με έκδηλη απορία για την προέλευσή τους, η Ιερά Μονή Παντοκράτορος όπου ανήκει ο ναός του Αγίου Αθανασίου, ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
Ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε την ανακαίνιση του βυζαντινού ναού και εντόπισε πρώτος τα οστά, Φαίδων Χατζηαντωνίου, τόνισε ότι αν “επαληθευθεί ότι τα οστά ανήκουν σε γυναίκα, θα είναι η πρώτη φορά που θα μάθουμε ότι μια γυναίκα ενταφιάστηκε στο Άγιον Όρος.
Κάποιες φορές κατά τις επιθέσεις πειρατών ή άλλων εισβολέων, οι μοναχοί άνοιγαν τις θύρες για τις γυναίκες. Όμως αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Υπάρχει ένας θρύλος για κάποιον βασιλέα της Σερβίας που υποτίθεται ότι έφερε τη γυναίκα του στο Άγιον Όρος. Όμως συνεχώς την κουβαλούσαν και δεν την άφηναν να πατήσει στο αθωνικό έδαφος. Σε όλες τις αίθουσες των μοναστηριών είχαν τοποθετηθεί χαλιά για να μην αγγίξει το έδαφος” λέει και συνεχίζει: “πρόκειται για την πρώτη φορά που είδα οστά θαμμένα κάτω από το δάπεδο ναού και αμέσως κάλεσα τη Λόρα. Πιστεύω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σημαντικοί για το μοναστήρι δεν θα βρίσκονταν εδώ”.
Όπως επισημαίνει η Λόρα Ουίν Αντίκα, τουλάχιστον επτά άτομα είχαν ταφεί στο σημείο. Δεν βρέθηκαν κρανία αλλά επτά σιαγόνες.
