Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον Δυτικό Τομέα της Β’ Αθηνών με ελάχιστες ψήφους διαφορά από τον Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Συμμετείχε στην εξεταστική επιτροπή για την Υγεία και μέσω της γνώσης που αποκόμισε απ’ αυτή την εμπειρία υπερασπίζεται τόσο τον Ανδρέα Ξανθό όσο και τον Παύλο Πολάκη για το έργο που άφησαν στη δημόσια Υγεία. Οσον αφορά την εικόνα της νέας κυβέρνησης, θεωρεί ότι το όνειρο της συναίνεσης τελείωσε ήδη…
• Εναν μήνα μετά τις εκλογές και η κυβέρνηση έχει καταθέσει ήδη τρία νομοσχέδια. Για μεγάλη μερίδα του Τύπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρείται ήδη μεγάλος μεταρρυθμιστής που βάζει τη χώρα σε μια τάξη. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο επ’ αυτού;
Είδαμε με θετικό μάτι και τη μείωση του φόρου από 5% σε 3% και την ελάχιστη δόση από 30 σε 20 ευρώ και την παύση κατάσχεσης λογαριασμών όσων μπαίνουν στη ρύθμιση, γι’ αυτό και παρά τις αντιρρήσεις μας για ευνοϊκή μεταχείριση από 500.000 και άνω, ψηφίσαμε επί της αρχής θετικά εκείνο το νομοσχέδιο (120 δόσεις, ΕΝΦΙΑ). Αλλά το όνειρο της συναίνεσης τελειώνει εδώ.
• Τι εννοείτε;
Μετά, χωρίς καν τα στοιχειώδη προσχήματα, η κυβέρνηση:
Πρώτον, παραδίδει με απίστευτη ευκολία τον έλεγχο του σωφρονισμού στην καταστολή, καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο που ούτε η χούντα δεν διανοήθηκε να καταργήσει, επαναφέρει τις φυλακές τύπου Γ’ και αναγκάζει τους Human Rights Watch να προειδοποιήσουν ότι οι σχεδιαζόμενες αυτές «μεταρρυθμίσεις» παραβιάζουν στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεύτερον, αγνοώντας την έκθεση του Λέανδρου Ρακιντζή (Ιούλιος 2015), ότι οι δήμοι και οι πολεοδομίες έχουν τα πρωτεία στη διαφθορά, καταργεί πριν καν δοκιμαστεί την απλή αναλογική στους δήμους, με πρόσχημα την «κυβερνησιμότητα».
Τρίτον, αναγκάζει όλη την αντιπολίτευση σε αποχώρηση, όταν για πρώτη φορά στα χρονικά του κοινοβουλευτισμού, καταθέτει τροπολογίες, όχι απλά εκπρόθεσμες, αλλά μετά τη λήξη της συζήτησης του νομοσχεδίου καθ’ υπαγόρευση (μέσω του ιστότοπου capital.gr) κατευθείαν από τον ΣΕΒ. Η έλλειψη σεβασμού στους δημοκρατικούς κανόνες και τις επιταγές του Συντάγματος τόσο σύντομα, τόσο απροκάλυπτα, τρομάζει για το μέλλον της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Και ακόμα, εξευτελίζοντας αυτή η κυβέρνηση κάθε κανόνα στοιχειώδους αξιοκρατίας: διορίζει στην ΕΥΠ έναν άνθρωπο χωρίς καν τα βασικά προσόντα, διορίζει γραμματέα ΕΟΤ έναν υμνητή του δικτάτορα Παπαδόπουλου, αποφυλακίζει με συνοπτικές διαδικασίες τον εκτελεστή Κορκονέα καθώς και τον καταχραστή του δημόσιου χρήματος Energa (κ. Φλώρο), διορίζει πρόεδρο στην ΕΡΤ τον υπεύθυνο γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού και, το χειρότερο, όλη η κυβέρνηση στοιχίζεται πίσω από κάποιον κ. Πουλή, πρώην πρόεδρο εργαζομένων στο αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ και υποψήφιό της στις εκλογές του Ιουλίου, που διώκεται για 4 κακουργήματα και 2 πλημμελήματα και ζητάει σύσσωμη την άρση ασυλίας ενός πρώην υπουργού (Πολάκης) που το έγκλημά του ήταν ότι συγκρούστηκε μετωπικά με τη διαπλοκή, ότι σεβάστηκε το δημόσιο χρήμα και ότι μαζί με τον Ανδρέα Ξανθό έκανε ένα τεράστιο έργο στην Υγεία. Αυτά προς το παρόν για τα πρώτα έργα και ημέρες της νέας κυβέρνησης, γιατί δυστυχώς ο κατάλογος των «θεάρεστων» επιλογών της είναι πολύ μακρύς.
• Μια και η κουβέντα ήρθε στα σκάνδαλα της Υγείας. Συμμετείχατε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε καλλιεργήσει πολλές ελπίδες για διαλεύκανσή τους -ειδικά στο θέμα της Novartis- και σήμερα βλέπουμε τις δικογραφίες που αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα να πηγαίνουν η μία μετά την άλλη στο αρχείο. Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα προβληματικό σημείο. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας;
Το μόνο σχόλιο που επιτρέπεται να κάνω, καθώς η δικαστική έρευνα είναι ακόμα σε εξέλιξη, μετά τη συμμετοχή μου εδώ και 1,5 χρόνο στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα σκάνδαλα στον χώρο της Υγείας, είναι πως σε μια ανάλογη υπόθεση στον χώρο των εξοπλισμών, χρειάστηκαν 13,5 χρόνια για να προφυλακιστεί ο τότε υπεύθυνος υπουργός Αμυνας και ενώ στα αρχικά στάδια πολλοί μιλούσαν πάλι για σκευωρία και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, όταν τα καινούργια στοιχεία ήρθαν στην επιφάνεια κανείς δεν μπήκε στον κόπο να υπερασπιστεί τον τότε υπουργό. Και εύχομαι και σε αυτόν και σε οποιονδήποτε υπόδικο να χρησιμοποιήσει το θετικό για αυτόν τεκμήριο της αθωότητας, την κανονική του δίκη.
• Ας έρθουμε στον ΣΥΡΙΖΑ και στο εκλογικό του αποτέλεσμα. Εσείς που εκλεχθήκατε με αυτόν αλλά προέρχεστε από διαφορετικό χώρο, τι εκτιμάτε ότι πρέπει να γίνει στο μέλλον;
Κάποιοι υπολόγιζαν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στο 24-25%, στην καλύτερη περίπτωση 27%, μιλώντας ανοιχτά για στρατηγική ήττα. Το 31,5% ήταν γι’ αυτούς κεραυνός εν αιθρία αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι εκλογές του Ιουλίου έγιναν σε συνθήκες σκληρής μιντιακής δικτατορίας. Από θέση λοιπόν αντιπολιτευτικής ισχύος, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να κεφαλαιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα.
Εχει τρία δεδομένα:
- να επικοινωνήσει με αξιόπιστο τρόπο αυτά που δεν έμαθαν ποτέ οι Ελληνες πολίτες και που νομοθετήθηκαν επί των ημερών του,
- να αναδείξει το ηθικό πλεονέκτημα των στελεχών του και ει δυνατόν να το ισχυροποιήσει. Υπάρχει τρόπος. Και τέλος,
- λίγο μετά τις διακοπές, κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη, μαζί με τον πρόεδρο, σε μια εφ’ όλης της ύλης κουβέντα, όχι χωρίς δυσκολίες, θα προσπαθήσουμε με ειλικρίνεια να προσαρμοστούμε στη νέα για εμάς πραγματικότητα.
Χαρακτηριστικό των μεγάλων αποφάσεων δεν είναι ο εύκολος κατήφορος της φθοράς, αλλά ο δύσβατος ανήφορος της σύνθεσης (Εκλεκτικές Συγγένειες, Γκέτε).
Συνέντευξη στην Εφημερίδα των Συντακτών
