Το κρύο είναι τσουχτερό! Ο χιονιάς έχει καλύψει τα πάντα! Ο βοριάς λυσσομανάει, το θερμόμετρο δείχνει -5 αλλά η δουλειά πρέπει να γίνει!
Ο Στέργιος ένας από τους «Εναερίτες» του ΔΕΔΔΗΕ ανασκουμπώνεται, παίρνει μία βαθιά ανάσα και ανεβαίνει στον στύλο της ΔΕΗ!
«Κρύο – ξεκρύο, φυσάει δε φυσάει, χιονίζει δε χιονίζει εγώ πρέπει να ανέβω για να αλλάξω το καλώδιο και να πάρει ο κόσμος ρεύμα», λέει με πικρό χαμόγελο γνωρίζοντας ότι από τα χέρια του περνά ένα από τα βασικότερα κοινωνικά αγαθά, μία μορφή ενέργειας που χωρίς αυτήν ο πολιτισμός δεν υπάρχει! Η πρόοδος της ανθρωπότητας δεν υπάρχει! Χωρίς ρεύμα το βιοτικό μας επίπεδο καταβαραθρώνεται, άρα η επιδιόρθωση της βλάβης αποκτά τη σημασία μίας σκληρής μάχης με υψηλό σκοπό!
Πόση ασφάλεια να νιώθεις άραγε όταν επιχειρείς σε δίκτυο με 20.000 βολτς κάτω από τέτοιες συνθήκες ; Καμία! Στηρίζεσαι στις γνώσεις και την πείρα σου, χωρίς να ξεχνάς ποτέ να κάνεις τον σταυρό σου…
Ο 43χρονος Στέργιος Τζίλιας, ένας από τους ελάχιστους πλέον Εναερίτες της Θεσσαλονίκης μας μιλά με παράπονο για τη δουλειά του, την οποία όλοι μας την θυμόμαστε στη διάρκεια κάποιας κακοκαιρίας, σαν κι αυτήν της «Μήδειας» όταν το ρεύμα κοπεί! Και την ξεχνάμε αμέσως μόλις καταχωρήσουμε το ρεύμα στα αυτονόητα της κοινωνίας μας…
«Οι πυροσβέστες ήρωες… Οι γιατροί ήρωες… Οι ΕΚΑΒίτες ήρωες… Οι νοσοκόμοι και οι νοσοκόμες ήρωες… Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι ήρωες.. Οι οδηγοί εκχιονιστικών ήρωες… Δε θέλω να υποτιμήσω κανένα από αυτά τα λειτουργήματα… Αλλά εμάς γιατί μας ξεχνάνε όλοι;» ρωτά φανερά πικραμένος…
Σίγουρα κανείς δεν θα τους ξεχνούσε εάν έριχνε μία ματιά στις φωτογραφίες από τις αποκαταστάσεις βλαβών του δικτύου ηλεκτροδότησης που έβγαλε ο ίδιος ο κ. Τζίλιας.
«Μόνο στη διάρκεια ενός μήνα με το πέρασμα της «Μήδειας» και μόνο στον τομέα τον δικό μου, που είναι η Ανατολική Θεσσαλονίκη καταγράφηκαν 750 βλάβες! Στην κακοκαιρία του 2017 είχαμε αποκαταστήσει περίπου 1.000! Και μιλάμε για ένα διμελές συνεργείο που κάνει οκτάωρη βάρδια! Έχουμε απομείνει μόνο τρία συνεργεία σε κάθε βάρδια για όλη τη Θεσσαλονίκη, δηλαδή για περισσότερες από 1 εκατομμύριο συνδέσεις. Τα νούμερα δεν βγαίνουν», λέει χαρακτηριστικά. Στη δική μου την περιοχή είμαστε δύο άτομα για μία έκταση που ξεκινά από το Λευκό Πύργο και φτάνει μέχρι το πρώτο χωριό της Χαλκιδικής, που είναι η Νέα Ηράκλεια, πάνω από 360.000 συνδέσεις. Τι να προλάβουμε; Πού να πρωτοτρέξουμε;» αναρωτιέται.
Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά συγκλονιστικές: ο κ. Τζίλιας είναι κρεμασμένος πάνω σε κολώνες ενώ η χιονόπτωση φαίνεται να είναι σφοδρή.
Σε άλλη φαίνεται το τοπίο κάτασπρoκαι ο αέρας δυνατός. Σε μία τρίτη το χιόνι φαίνεται να είναι πάνω από δέκα πόντους!
Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη όσο και σημαντική δουλειά…
«Παρόλα αυτά το φιλότιμο και ο υπερβάλον ζήλος πάντα θα υπερισχύει!! Το κοινωνικό πρόσωπο του Ομίλου της ΔΕΗ οφείλεται στο απαράμιλλο θάρρος μιας χούφτας ανθρώπων που μέσα από τις όποιες αντιξοότητες επιχειρούν σε ένα παλιό δίκτυο ώστε να το κρατήσουν όρθιο μέχρι και τον τελευταίο καταναλωτή. Υποκλίνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους και τους σφίγγω όλους νοερά το χέρι. Λέω προς τους συναδέλφους μου ότι η αξία μας δεν χάνεται όσο κι αν μας τσαλακώσουν», λέει ο κ. Τζίλιας.
Σύμφωνα με τον ίδιο το επάγγελμα του Εναερίτη χάνεται σιγά- σιγά γιατί ο ΔΕΔΗΕ και γενικά ο όμιλος της ΔΕΗ προτιμά να αναθέτει σε ιδιώτες εργολάβους το έργο της αποκατάστασης των βλαβών.
«Οι κυβερνήσεις διαχρονικά θεωρούν ότι αυτό είναι πιο οικονομικό αλλά και πιο ορθό. Εμείς έχουμε στοιχεία και επιχειρήματα και αποδεικνύουμε το αντίθετο», σημειώνει. Οι Εναερίτες είναι από τους κλάδους στους οποίους αποδίδονται υπερβαρέα ένσημα, καθώς το έργο τους έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνο. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στα Δικαστήρια με την επιχείρηση επειδή η δεύτερη θεωρεί ότι δεν θα πρέπει να επιβαρυνθεί αυτή με κάποια έξοδα που αφορούν την εργατική εισφορά.
Έτσι, αντί τα τιμάται ο ρόλος του Εναερίτη, αυτός σέρνεται στα Δικαστήρια…