Διαβάστε ΟΛΑ όσα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στη ΔΕΘ.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Είμαστε εδώ μετά από 4,5 χρόνια αγώνων και μάχης για να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία. Είμαι προσωπικά στο ίδιο βήμα που βρέθηκα σε ιστορικές στιγμές και θα ήθελα να σας καλέσω, να αναλογιστούμε ποια ήταν η εικόνα της χώρας 4,5 χρόνια πριν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την ευθύνη της διακυβέρνησης.
Και μετά την συμφωνία του Ιουλίου και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 η εντολή μας ήταν σαφής και καθαρή. Να σταματήσουμε την πορεία καταστροφής. Να βγάλουμε την Ελλάδα από την μνημονιακή συνθήκη. Να της δώσουμε πίσω την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία της. Να στηρίξουμε τους αδύνατους. Θεωρώ ότι τιμήσαμε αυτή την εντολή. Και οι Έλληνες πολίτες το γνωρίζουν. Γνωρίζουν πού και πώς ζούσαν το 2015 και γνωρίζουν πού και πώς ζουν σήμερα. Μέσα σε αυτά τα χρόνια μέσα από δυσκολίες, συμβιβασμούς αλλά και σκληρή δουλειά καταφέραμε πολλά.
Δεν λύθηκαν ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα. Όμως η εικόνα της χώρας έχει ριζικά αλλάξει. Κανείς δεν το αρνείται αυτό. Όπως και κανείς δεν αρνείται ότι αυτό είναι έργο της προηγούμενης, της δικής μας κυβέρνησης. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο πετύχαμε εκεί που το παλιό πολιτικό σύστημα απέτυχε με τρείς διαδοχικές κυβερνήσεις. Να μειώσουμε τους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα, να ολοκληρώσουμε και να βάλουμε τέλος στην δημοσιονομική προσαρμογή. Να επαναφέρουμε την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Να μειώσουμε την ανεργία κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, δημιουργώντας 675 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας μέχρι τον Ιούνιο του 2019. Να καταπολεμήσαμε την αδήλωτη εργασία. Να αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό. Να αποκαταστήσουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Αποκαταστήσαμε μεγάλες κοινωνικές πληγές και ταυτόχρονα τον Αύγουστο του 2018 πετύχαμε μια μεγάλη, μια ιστορική τομή. Βγάλαμε τη χώρα από το καθεστώς των μνημονίων. Και ρυθμίσαμε το ελληνικό χρέος. Έτσι το ελληνικό δημόσιο αποκατέστησε την αξιοπιστία του. Για πρώτη φορά μετά από 10 ολόκληρα χρόνια η χώρα κατάφερε να πατήσει στα δικά της πόδια. Επιστρέψαμε στις αγορές χρήματος με το ελληνικό ομόλογο να σημειώνει ιστορικά χαμηλά ήδη από τον Ιανουάριο του 2019.
Pρώτα μέτρα “της νέας οικονομικής πολιτικής”:
Μείωση του ΈΝΦΙΑ κατά 30% για τις μικρές και μεσαίες περιουσίες.
Μείωση ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες από το 20 στο 13,3%.
Επιδότηση ενοικίου για 300.000 νοικοκυριά.
Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για συνεταιρισμένους αγρότες και αγροτικούς συναιτερισμούς.
Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέους εργαζόμενους έως 25 ετών.
Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κατά 1%.
7000 επιπλέον προσλήψεις για το πρόγραμμα «Βοηθεια στο σπίτι» και για την Ειδική Αγωγή.
Και φυσικά, αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 586 στα 650 ευρώ και κατάργηση του υποκατώτου μισθού.
Αυτές είναι λοιπόν οι εξαγγελίες της ΔΕΘ χωρίς αντίκρισμα; Αυτά είναι τα μεγάλα λόγια που δεν γίνονται πράξη, όπως μας κατηγορούσαν οι αντίπαλοί μας; Έγιναν όλα πράξη ένα προς ένα.
Και όχι μόνο αυτά. Τον Μάιο του 2019 εξαγγείλαμε, ψηφίσαμε και εφαρμόσαμε μια δεύτερη δέσμη μέτρων ελάφρυνσης και ενίσχυσης. Τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 24 στο 13%. Την σταδιακή αποκατάσταση της μόνιμης 13ης σύνταξης με αρχική δαπάνη τα 800 εκ. ευρώ. Τη ρύθμιση των 120 δόσεων για χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία. Τη μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια από το 13% στο 6%. Μείωση που η κυβέρνηση έρχεται σήμερα να εξανεμίσει με την αύξηση των τιμολογίων μετά από 5 ολόκληρα χρόνια. Αλλά και τη μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 24 στο 13%.
Ρωτάνε όμως πολλοί αγαπητοί φίλοι: Δηλαδή τα κάνατε όλα καλά; Θα είμαι ευθύς: Όχι, δεν τα κάναμε όλα καλά. Μακριά από εμάς η λογική της αυταρέσκειας, της αυτάρκειας και του ναρκισσισμού. Φυσικά κάναμε λάθη. Φυσικά υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα, ταχύτερα και πιο αποφασιστικά.
Ένα δεύτερο στοιχείο αυτοκριτικής αφορά την αποφασιστικότητά μας να αντιμετωπίσουμε ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του κράτους. Και εκεί νομίζω ότι στο σύνολο της η κυβέρνηση δεν επέδειξε την τόλμη που χρειαζόταν για να σπάσει τα παράκεντρα εξουσίας σε όλους τους αρμούς της κρατικής λειτουργίας. Από τα Υπουργεία, και τις τράπεζες ως τις ελεγκτικές αρχές και τη δικαιοσύνη. Και βρήκαμε εμπόδια με συστήματα εξουσίας που στάθηκαν απέναντι στις επιλογές μας και κυριότερα στις ανάγκες του ελληνικού λαού.
Το τρίτο σημείο αφορά τη μεγάλη μας αδυναμία να επικοινωνούμε σωστά την πολιτική μας και το έργο μας στους πολίτες. Και το τέταρτο σημείο αυτοκριτικής αφορά το στίγμα μας στην περιβαλλοντική πολιτική. Ενώ είμαστε περήφανοι ως προοδευτικοί πολίτες για πολλές πτυχές του κυβερνητικού έργου σε ότι αφορά δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, την κοινωνική μας πολιτική, ωστόσο θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει περισσότερα και πολύ γρηγορότερα για το περιβάλλον και την προστασία από την κλιματική αλλαγή.
Αυτές ήταν πραγματικές αδυναμίες. Και δεν πρόκειται να κρυφτούμε πίσω από αυτές. Παρά όμως τις αδυναμίες, παρά τις παραλείψεις, η κυβέρνηση μας είχε σχέδιο, είχε στρατηγική που κάθε μέρα πήγαινε την χώρα και ένα βήμα πιο μπροστά.
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν αυτό που ήταν. Το σεβόμαστε και προχωράμε. Η χώρα έχει νέα κυβέρνηση, αλλά έχει και μια ισχυρή, ισχυρότατη αντιπολίτευση. Είμαστε, λοιπόν, εδώ, με το ένα τρίτο των ελλήνων, να μας δίνει ψήφο εμπιστοσύνης, σε μια πολύ δύσκολη εκλογική μάχη, από την οποία βγήκαμε μεν ηττημένοι αλλά και ισχυροί. Είμαστε εδώ ως ο ισχυρός δημοκρατικός και προοδευτικός πόλος, η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη, η μεγάλη παράταξη της Αριστεράς με τις παραδόσεις, τις παρακαταθήκες και την ιστορία.
Η στήριξη που μας έδωσαν 1.8 εκ. πολίτες μας γεμίζει ευθύνη. Όχι μόνο απέναντι τους αλλά απέναντι σε όλους τους πολίτες της χώρας. Και ευθύνη μας σήμερα είναι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μην επιτρέψουμε να γκρεμιστούν όλα όσα χτίσαμε με κόπο. Όσα ο ελληνικός λαός έχτισε και κέρδισε με κόπο. Να μην χαθούν οι κατακτήσεις. Να μην χαθούν οι νέες δυνατότητες και οι νέες ευκαιρίες. Γιατί αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός.
Ούτε από μένα ούτε από τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ακούσετε, τώρα που είμαστε στην αντιπολίτευση μια ανέξοδη καταστροφολογία για μικροκομματικά οφέλη, σχετικά με την κατάσταση και την πορεία της χώρας και της οικονομίας. Η θετική πορεία της χώρας και της οικονομίας, άλλωστε, είναι αποτέλεσμα των θυσιών όλων μας και δεν πρόκειται ποτέ να την διαστρεβλώσουμε για να υπηρετήσουμε αντιπολιτευτικές στοχεύσεις, όπως έκανε δυστυχώς καθημερινά η ΝΔ και ο αρχηγός της, όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Η Ευρώπη φαίνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε μια νέα υφεσιακή περίοδο. Κι αυτό αναμφίβολα θα προκαλέσει δυσκολίες και στην Ελλάδα. Αντί όμως να παρατηρούμε τις εξελίξεις αυτές ως φυσικό φαινόμενο, είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε την αιτία που βρισκόμαστε σ’ αυτή τη συνθήκη της διαρκούς επισφάλειας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα μας, που τα τελευταία κρίσιμα 4,5 χρόνια βρεθήκαμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας στην Ευρώπη, είναι ότι η νέα κυβέρνηση δηλώνει φανατική υποστηρικτής αυτού του αποτυχημένου μοντέλου. Στην πιο επαρχιώτικη εκδοχή του, φυσικά. Δεν χρειάστηκε να περιμένουμε. Το δείγμα γραφής της κυβέρνησης της ΝΔ αυτούς τους δύο μήνες, μας επιβεβαιώνει.
Με το καλημέρα είδαμε να ξεδιπλώνεται με ταχύτητα μπροστά μας, το σχέδιο οικοδόμησης του νέου κράτους της Δεξιάς. Ένα καθεστώς αυταρχικό, αντικοινωνικό, αντεργατικό. Ένα καθεστώς με μηδενικό σεβασμό στους κανόνες. Κοινοβουλευτικούς, δημοκρατικούς, δικαιοκρατικούς.
Στο πεδίο των θεσμών, η σύνθεση της κυβέρνησης με υπαλλήλους ιδιωτικών εταιρειών που λίγους μήνες πριν εκπροσωπούσαν ολιγάρχες και σήμερα βρίσκονται δήθεν να εκπροσωπούν το ελληνικό δημόσιο στη διαπραγμάτευση μαζί τους. Στον ευαίσθητο τομέα της δημόσιας ασφάλειας όπου ένα πρωθυπουργικό σκάνδαλο πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και των δελτίων ειδήσεων, αφού ο κος Μητσοτάκης επέλεξε έναν δικό του, τον κο Κοντολέοντα, για επικεφαλής της ΕΥΠ χωρίς να πληροί καν τα τυπικά προσόντα που προέβλεπε ο νόμος.
Το πιο σοβαρό είναι ότι σπεύδουν να τοποθετήσουν μυστικούς και αδιαφανείς συνδέσμους της ΕΥΠ, σε όλα τα υπουργεία και σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς. Αλήθεια από ποιόν κινδυνεύει η εθνική μας ασφάλεια στα υπουργεία και στους Δημόσιους Οργανισμούς; Για ποιον λόγο μας γυρνάνε πίσω στις πιο σκοτεινές εποχές των χαφιέδων της πάλαι ποτέ Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών; Είναι ένα μείζον θέμα Δημοκρατίας και πρέπει να απαντηθεί.
Πρέπει να απαντηθεί και η ωμή παρέμβαση στις ανεξάρτητες αρχές και ειδικότερα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Όπου επέλεξαν να τροποποιήσουν το νόμο κατά παράβαση του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για να οδηγήσουν στην έκπτωση εν μέσω της θητείας τους την επικεφαλής και τα μέλη του ΔΣ της αρχής. Προφανώς δεν τους άρεσαν οι αποφάσεις τους τόσο σε αυτούς όσο και στους ελεγχόμενους. Τα ίδια όμως έκαναν και με την ηγεσία της Δικαιοσύνης, όπου αρνήθηκαν τη πρότασή μας για συναινετική επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Και μετά τις εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, αποφάσισαν να επαναλάβουν την διαδικασία προεπιλογής και επιλογής, επιλέγοντας νέα ηγεσία.
Το μέγεθος όμως της αναξιοπιστίας και της υποκρισίας της νέας κυβέρνησης, αναδεικνύεται στην υπόθεση του γγ του υπουργείου προστασίας του πολίτη. Αφού η ΝΔ και ο κος Μητσοτάκης επέλεξαν την πολιτική τυμβωρυχία μετά την τραγωδία στο Μάτι, αφού ζήτησαν την παραίτηση του τότε αρχηγού της αστυνομίας για παραλείψεις και λάθη στην διαχείριση της πυρκαγιάς και αφού έκαναν αντιπολίτευση πάνω στις στάχτες και τους νεκρούς, τελικά διόρισαν σε καίρια θέση ευθύνης γγ του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, τον άνθρωπο που είχε τη βασική επιχειρησιακή ευθύνη για το Μάτι, τον τότε αρχηγό της αστυνομίας κο Τσουβάλα, του οποίου την παραίτηση είχα ζητήσει εγώ.
Και στο πεδίο της δημοσιονομικής και της φορολογικής πολιτικής τα πράγματα είναι επίσης ξεκάθαρα. Πολύ γρήγορα η κυβέρνηση ξέχασε τους λεονταρισμούς της για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Η κυβέρνηση επέλεξε για άλλη μια φορά την επικοινωνία από την ουσία. Δίνουν λίγα στους πολλούς και πολλά στους λίγους. Και πανηγυρίζουν λες άνοιξαν τις πύλες του παραδείσου.
Τρώνε από τα έτοιμα που με πολύ κόπο δημιουργήσαμε εμείς, όχι όμως για να ελαφρύνουν τη κοινωνική πλειοψηφία, αλλά για να διευκολύνουν εκείνους που κερδίζουν περισσότερα. Το παράδειγμα της μείωσης του φόρου επιχειρήσεων από το 28 στο 24% για το 2020, είναι εδώ ενδεικτικό.
Η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις με κερδοφορία μικρότερη των 5.000 ευρώ. Μιλάμε εδώ για το 90% των επιχειρήσεων περίπου. Μια τέτοια λοιπόν επιχείρηση θα έχει ελάφρυνση λιγότερο από 200 ευρώ το χρόνο. Αντίθετα οι μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις θα πάρουν την μερίδα του λέοντος από αυτή την φοροελάφρυνση.
Αναρωτιέμαι αυτή είναι η ανάπτυξη για όλους; Αυτή είναι η ελάφρυνση της μεσαίας τάξης; Είναι μεσαίοι αυτοί που έχουν κέρδη 5 εκ το χρόνο;
Ενώ η ΝΔ αγνοεί τη μεσαία τάξη για να κάνει πιο γενναία δώρα στους φίλους και χορηγούς της. Το ίδιο όμως δεν έκανε και με τον ΕΝΦΙΑ ; Η ΝΔ μαζί με τον κο Στουρνάρα, αμφισβητούσαν την ύπαρξη δημοσιονομικού χώρου για την ελάφρυνση αυτή. Τώρα βέβαια που άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξαν οι κανόνες των μαθηματικών και τα νούμερα βγαίνουν.
Θέλω να σταθώ στην περίπτωση της ΔΕΗ. Από την πρώτη στιγμή το σύνολο της κυβέρνησης με πρωταγωνιστή τον κο Χατζηδάκη επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή προσπάθεια απαξίωσης και υπονόμευσης της ΔΕΗ. Γιατί ; Για να δικαιολογήσουν τη προειλημμένη απόφασή τους να αυξήσουν τα τιμολόγια μετακυλώντας τα βάρη στους καταναλωτές και να πουλήσουν σε ιδιώτες ότι έχει τη μεγαλύτερη αξία, όπως για παράδειγμα ο ΔΕΔΔΗΕ ή οι υδροηλεκτρικές μονάδες.
Και στο Ελληνικό όμως. Αφού βρήκαν μπροστά τους τις μεγαλοστομίες τους όταν ήταν αντιπολίτευση, αφού μετέθεσαν την ημερομηνία έναρξης των εργασιών 4 φορές, την πρώτη εβδομάδα θα μπουν μπουλντόζες,σε 45 μέρες θα μπουν μπουλτόζες, στα τέλη του 2019 θα μπουν μπουλντόζες, στις αρχές του 2020 θα μπουν μπουλντόζες, σήμερα νίπτουν τας χείρας τους.
Αποφασίζουν τη πώληση των μετοχών του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ μέσω χρηματηστηρίου. Δηλαδή χωρίς να ζητάνε, όπως εμείς, ταυτόχρονη πώληση και από τον όμιλο Λάτση, που θα έδινε πρίμνιουμ μετοχές και υψηλή τιμή στην πώληση των μετοχών του Δημοσίου. Με δυο λόγια αποδέχονται τη ζημία του Δημοσίου, προκειμένου να διευκολύνουν τα κέρδη συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων. Και αναρωτιέμαι και πάλι, είναι αυτό ανάπτυξη για όλους ; Ή ανάπτυξη και κέρδη για τους χορηγούς της ΝΔ;
Για El Dorado Gold: «Δε θα μείνω στο ότι προετοιμάζονται να αφήσουν στην άκρη όλες τις επιφυλάξεις, για το αν η εταιρεία πράγματι μπορεί να κάνει όσα έχει δεσμευτεί. Ούτε στο ότι προετοιμάζονται να αναθεωρήσουν προς όφελος της εταιρείας την σύμβαση που υπογράφηκε το 2004, για να τη βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Ούτε ακόμη ότι αγνοούν κάθε περιβαλλοντικό όρο, κάθε μέριμνα για την περιβαλλοντική προστασία και ετοιμάζουν επέκταση των εργασιών της εταιρείας και στη Θράκη, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Δε θα μείνω σε αυτά. Αλλά να θέλουν με το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο να επιδοτήσουν και από πάνω με Δημόσιο χρήμα τις εξορυκτικές δραστηριότητες της Ελ Ντοράντο, ε αυτό πραγματικά μας ξεπερνάει… Να θέλουν να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς πόρους της χώρας και να εξάγουν το υλικό στο εξωτερικό και εμείς να τους επιδοτούμε κιόλας, έ αυτό ξεπερνάει κάθε φαντασία.
Επίσης, ξεπερνάνε κάθε φαντασία οι φωτογραφικές επιδοτήσεις σε μη παραγωγικούς κλάδους, όπου όμως έχουν το προνόμιο να δραστηριοποιούνται επιχειρηματίες φιλικά προσκείμενοι στη ΝΔ. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την επιλογή προνομιακής στήριξης των ταχυδρομικών υπηρεσιών κούριερ, αλλά και της μοναδικής εταιρείας διανομής τύπου στη χώρα; Γνωστών συμφερόντων και οι δυο περιπτώσεις.
Και εδώ στην Πόλη σας, συντελείται ένα ντιλ άνευ προηγουμένου, με θύματα τους πολίτες της Θεσσαλονίκης για το Μετρό. Τα τελευταία τρία χρόνια καταφέραμε να τρέξουμε το έργο τρεισήμισι φορές πιο γρήγορα από ότι τα δέκα προηγούμενα χρόνια. Αρχές του 2016 ήμασταν στο 30% του έργου και έχουμε φτάσει στο 75%. Ήδη έχει κατασκευαστεί στο σύνολό της η γραμμή του μετρό. Ο σχεδιασμός μας ήταν τέλη του 2020, δηλαδή σε έναν χρόνο από τώρα περίπου, το μετρό να αποδοθεί στους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Και ξαφνικά επανέρχεται από το πουθενά θέμα με τη κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου. Και ξαναμπαίνει το ψευδοδίλλημα «ή αρχαία ή μετρό». Και ξαναγίνεται ανέκδοτο το μετρό της Θεσσαλονίκης. Εμείς καταφέραμε να προχωρήσουμε στη λύση «και αρχαία και μετρό» και τώρα δυστυχώς φοβάμαι ότι οι Θεσσαλονικείς θα βρεθούν μπροστά στο αδιέξοδο «ούτε αρχαία ούτε μετρό». Διότι, οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, δυστυχώς, αντί για τέλη του 2020, θα έχουν την ευκαιρία –και εάν, λέω εγώ– να δουν το μετρό να λειτουργεί την άνοιξη του 2023.
Το αναπτυξιακό μοντέλο, της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, το ζήσαμε, μας οδήγησε στην κρίση. Της διευκόλυνσης των φίλων επιχειρηματιών σε βάρος του Δημόσιου συμφέροντος το ζήσαμε, μας οδήγησε στην κρίση. Και της απόλυτης αδιαφορίας για το περιβάλλον αλλά και για τη πολιτιστική μας κληρονομιά. Μπορεί η χώρα να πάει έτσι μπροστά και να διατηρήσει για πολύ ακόμη τα οφέλη της εξόδου από τη κρίση αλλά και τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά της ; Εγώ αυτό το μοντέλο θα το ονόμαζα, μοντέλο ασυδοσίας και όχι μοντέλο ανάπτυξης για όλους.
Εκεί που η ασυδοσία σπάει κόκκαλα, είναι στο πεδίο της αγοράς εργασίας. Εκεί η κυβέρνηση, ο κος Μητσοτάκης και ο κος Βρούτσης, καθ’ υπαγόρευση του ΣΕΒ και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, έχουν πραγματικά ξεπεράσει τον εαυτό τους. Μέσα σε μόλις 60 μόλις μέρες, έχουν καταφέρει να καταργήσουν πραξικοπηματικά: Τον βάσιμο λόγο απόλυσης που έβαζε τέλος στις αυθαίρετες απολύσεις και την προστασία των εργολαβικών εργαζομένων με ρυθμίσεις που θέσπισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα ετοιμάζουν τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και σε κάθε προσπάθεια ρύθμισης της αγοράς εργασίας που έγινε τα προηγούμενα χρόνια. Με ένα νομοσχέδιο κυριολεκτικά κόλαφο για τα εργασιακά δικαιώματα, ετοιμάζουν την ουσιαστική κατάργηση των βασικών αρχών που υποστηρίζουν την συλλογική διαπραγμάτευση, την αρχή της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων και την αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Οι επιχειρήσεις πλέον θα μπορούν να μην εφαρμόζουν τις όποιες κλαδικές συμβάσεις απομείνουν και να μειώνουν μισθούς και δικαιώματα.
Και φυσικά το κόκκινο πανί: Το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία περιορίζεται τόσο που ουσιαστικά καταργείται. Οι εργαζόμενοι πλέον θα διεκδικούν κλαδικές συμβάσεις, οι εργοδότες θα αρνούνται και η ιστορία θα τελειώνει εκεί. Χωρίς καμία άλλη επιλογή για τους εργαζόμενους. Δημιουργείται, έτσι, ένας καλά οργανωμένος μηχανισμός συμπίεσης μισθών και δικαιωμάτων.
Και φυσικά δεν άκουσα κάτι για την αύξηση του κατώτατου μισθού το 2019, την προγραμματισμένη από εμάς αύξηση 7%+7% τα επόμενα δυο χρόνια. Δεν ακούσαμε κουβέντα πριν μια εβδομάδα. Μάλλον θα τους ξέφυγε…
Αλλά και στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης προχωρά με γοργούς ρυθμούς. Ένα σχέδιο που ακυρώνει προκλητικά όλη την προσπάθεια που κάναμε όλοι μαζί για να έχουμε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα. Και το ερώτημα είναι για ποιο λόγο να ξανανοίξει το ασφαλιστικό. Όσες φορές κι αν ρωτήσαμε τη ΝΔ δεν πήραμε απάντηση.
Η υποκρισία και η δημαγωγία της ΝΔ γίνεται πρωτίστως φανερή στο προσφυγικό ζήτημα. Τώρα που ανακάλυψε πως οι προσφυγικές ροές δεν είναι αποτέλεσμα του «ανίκανου» ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γεωπολιτικό ζήτημα. Τώρα συνειδητοποιεί το πρόβλημα. Τώρα. Αφού άφησε να περάσουν δυο μήνες απόλυτης απραξίας. Και αφού ο αριθμός των προσφύγων στη Μόρια υπερδιπλασιάστηκε σε σχέση με το που τον αφήσαμε με οργανωμένη δουλειά δυο μήνες πριν. Κι αφού οι συνθήκες εξαθλιώθηκαν για όλους
Εκεί που πραγματικά ο κ. Μητσοτάκης ξεπέρασε τον εαυτό του σε υποκρισία και δημαγωγία ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Όταν προεκλογικά επένδυε με κάθε τρόπο στα ψεύδη, την πατριδοκαπηλία, την κάλυψη εθνικιστικών επιθέσεων, ενάντια σε μια «προδοτική» όπως την ονόμαζε συμφωνία, για την οποία τώρα μετεκλογικά δεν βρίσκει λέξη να πει, παρά μόνο φυσικά ότι θα την εφαρμόσει και θα την τιμήσει. Θα την τιμήσουν, λένε τώρα, την κατά τα άλλα προδοτική συμφωνία.
Καταφέραμε να αποφασιστούν για πρώτη φορά κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας για την προκλητικότητά της. Κυρώσεις τις οποίες όμως δεν είδαμε ακόμη να αξιοποιεί η νέα κυβέρνηση, παρά το ότι τα Τουρκικά ερευνητικά αλωνίζουν στη Κυπριακή ΑΟΖ και φτάνουν ως το Καστελόριζο.
Στην εξωτερική πολική της χώρας επιστρέφουμε από ότι φαίνεται στην εποχή του δόγματος της αδράνειας και της σιωπής που ανεξάρτητα από το αν οφείλεται στις εσωκομματικές διαφορές ή στην ενοχή του κου Μητσοτάκη για τη στάση του στο ονοματολογικό, είναι μια στάση που φοβάμαι ότι θα κοστίσει στη χώρα ακριβά. Γιατί υπονομεύει και ακυρώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της χώρας, κυρίως της Μακεδονίας μας, στον τομέα οικονομικής εξωστρέφειας, της συνανάπτυξης και της οικονομικής αλληλεξάρτησης στα Βαλκάνια.
Αυτό όμως που είναι προκλητικό είναι να μας παρουσιάζεται αυτή η στροφή προς τα πίσω από τον κ .Μητσοτάκη και τη ΝΔ, ως προοδευτική πολιτική. Γιατί αυτό που βλέπουμε δεν είναι πρόοδος αλλά βαθιά συντήρηση. Δεν είναι πρόοδος ο αυταρχισμός, Δεν είναι πρόοδος η τιμωρία των εργαζομένων, η πατριδοκαπηλία, το δόγμα νόμος και τάξη, το κομματικό κράτος και το κράτος των ανιψιών και των κουμπάρων.
Δική μας ευθύνη δεν είναι απλώς και μόνο η κριτική στην κυβέρνηση και τις επιλογές της. Δική μας ευθύνη είναι να παρουσιάζουμε σε κάθε στιγμή μια συνολική εναλλακτική πρόταση.
Οι τέσσερις προτεραιότητες του εναλλακτικού μας σχεδίου για την κοινωνία και την οικονομία:
-Προτεραιότητα πρώτη: Η Δίκαιη ανάπτυξη
Το δικό μας μοντέλο ανάπτυξης δεν επενδύει στην ανταγωνιστικότητα μόνο των τιμών αλλά στην ανταγωνιστικότητα ποιότητας. Προτεραιότητα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στην ψηφιακή οικονομία, αλλά και σε στοχευμένες επενδύσεις στον Τουρισμό που θα συνδέουν τις τουριστικές μονάδες με την πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση. Προτεραιότητα στην υποστήριξη της αγροτικής ανάπτυξης και παραγωγής. Η μονόπλευρη στοχοπροσήλωση, επίσης, στον τουρισμό και στο real estate -όπως φαίνεται να προωθεί η σημερινή κυβέρνηση- δεν μπορεί να αποδώσει ούτε να οδηγήσει από μόνο του σε ισχυρή και διατηρήσιμη ανάπτυξη. Το ίδιο ισχύει και για την οικοδομή που δεν μπορεί να παίξει σήμερα το ρόλο της ατμομηχανής της ανάπτυξης όπως στο παρελθόν. Στον τομέα των κατασκευών και της ακίνητης περιουσίας έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του κτιριακού αποθέματος. Διότι δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη χωρίς την αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό εμείς είμαστε εδώ για να πρωταγωνιστήσουμε στη μάχη για ριζική στροφή στην πράσινη ενέργεια με άμεσους στόχους 32% παραγωγή ΑΠΕ και 32,5% εξοικονόμηση ενέργειας μέχρι το 2030.
-Προτεραιότητα δεύτερη: Η οικοδόμηση ενός νέου κοινωνικού κράτους
Διότι στον 21ο αιώνα καμία κοινωνία δεν πρέπει να εκδικείται και να περιθωριοποιεί όσους αποτυγχάνουν, όσους βρέθηκαν μπροστά σε ανυπέρβλητα εμπόδια, αλλά και όσους είχαν την ατυχία να μην ανήκουν στην τάξη των «κληρονόμων».
-Προτεραιότητα Τρίτη: Η ψηφιοποίηση της Δημόσιας διοίκησης
Ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία μιας σύγχρονης Δημόσιας Διοίκησης που θα λειτουργεί προς όφελος όλων: με διαφάνεια, αξιοκρατία και κοινωνική λογοδοσία. Μια διοίκηση που θα σέβεται τους πολίτες και θα λειτουργεί με απλές και ψηφιοποιημένες διαδικασίες και θα ελέγχει την τήρηση των κανόνων της ιδιωτικής οικονομίας με ουδετερότητα και αντικειμενικότητα. Και είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε την ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης του κράτους που εμείς ξεκινήσαμε.
-Προτεραιότητα τέταρτη: Η Διεύρυνση ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και η ασφάλεια για τους πολίτες
Στη δική μας προοπτική και αντίληψη η ελευθερία και η ασφάλεια είναι έννοιες συμπληρωματικές και όχι αντιθετικές. Είμαστε εδώ για να αγωνιστούμε για ένα κράτος που την ίδια ώρα που καταπολεμά το έγκλημα και διασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών την ίδια ώρα διευρύνει δικαιώματα και ελευθερίες.
Η Θεσσαλονίκη θέλουμε και μπορεί να γίνει η Πρωτεύουσα των Βαλκανίων και όχι η παραγκωνισμένη Συμπρωτεύουσα. Με το μετρό που πρέπει και μπορεί να λειτουργήσει άμεσα μέχρι το τέλος του 2020 σε όλη του την έκταση. Με την ανάπλαση της ΔΕΘ, μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο του Μητροπολιτικού πάρκου Θεσσαλονίκης που θα συμπεριλαμβάνει και την μετεγκατάσταση του 3ου Σώματος Στρατού ώστε ο χώρος να αποδοθεί ως δημόσιος χώρος προς χρήση για τους Θεσσαλονικείς. Με τη Δημιουργία ενός μεγάλου διαμετακομιστικού Κέντρου στο στρατόπεδο Γκόνου, που έχει ήδη ξεκινήσει. Γιατί η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να γίνει το μεγάλο hub των Βαλκανίων. Με την δημιουργία ενός νέου Τεχνολογικού πάρκου, πόλου καινοτομίας και νεανικής επιχειρηματικότητας. Με την ανάπλαση της Τούμπας και τη δημιουργία του νέου γηπέδου του ΠΑΟΚ, που εμείς ξεκινήσαμε.
Είμαστε εδώ και απευθύνουμε ένα μεγάλο, ένα ανοιχτό κάλεσμα στους εργαζόμενους, στις παραγωγικές δυνάμεις, στους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες. Να πορευτούμε μαζί για μια Ελλάδα που δεν θα χάσει ξανά την ευκαιρία, για μια Ελλάδα σύγχρονη, δημοκρατική, κοινωνική. Για μια Ελλάδα ανοιχτή, ανεκτική, προοδευτική.
