Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συμμετείχε σε συζήτηση στο συνέδριο που διοργανώνει η «Καθημερινή», από κοινού με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Φόρουμ των Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics (LSE) στην Εθνική Πινακοθήκη, με θέμα «Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά».
Η συζήτηση του Αλέξη Τσίπρα με τη δημοσιογράφο της «Κ» Ξ. Κουναλάκη
Τσίπρας: Τα τρία επιτεύγματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τα οποία είμαι περήφανος
Για την χώρα δεν είμαι ευχαριστημένος γιατί μετά από 50 χρόνια ομαλής πορείας, τα νέα παιδιά φεύγουν από τη χώρα ξανά. Εχει υπάρξει μια ρωγμή στο κοινωνικό συμβόλαιο της Μεταπολίτευσης.
Είναι εμφανές ότι οι νέες γενιές βλέπουν ότι θα ζήσουν χειρότερα από τις προηγούμενες.
Προσωπικά, δεν μπορώ να είμαι περήφανος για το ότι παρά τις προθέσεις μας, από λάθη και παραλείψεις, δώσαμε μια εικόνα διαφορετική από αυτό που επιδιώκαμε.
Είμαι απογοητευμένος που ενώ πετύχαμε πολλά, διαχειριστήκαμε ενοχικά τη μεγάλη μας επιτυχία: το ότι διαχειριστήκαμε την πιο κρίσιμη στιγμή της χώρας, στην κρίση.
Είμαι απογοητευμένος που δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε έναν βελούδινο διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
Η σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ έγινε με βάση τις δυνατότητες που υπήρχαν.
Η χώρα παραμένει συνώνυμο της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας και είμαι περήφανος γι’ αυτό.
Για την κυβέρνησή μου είμαι περήφανος για 3 πράγματα: 1) για την έξοδο από το Μνημόνιο, 2) για τη Συμφωνία των Πρεσπών, 3) για το γεγονός ότι παρά τις δύσκολες στιγμές, η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η εντιμότερη της Μεταπολίτευσης όσον αφορά τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Τσίπρας: Δεν ήμουν ποτέ οπαδός του Αντρέα Παπανδρέου – Ο Παπανδρέου είχε δύο όψεις
Ο πατέρας μου ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ, η μητέρα μου ψηφοφόρος και τα αδέρφια μου ήταν οργανωμένα στην ΚΝΕ.
Θυμάμαι στις εκλογές του 1981, που είδα τα δύο κατηφή πρόσωπά τους επειδή το ΚΚΕ δεν έπιασε το 17%.
Οργανώθηκα στην κομμουνιστική Αριστερά όταν κατέρρεαν όλες οι βεβαιότητες.
Αυτό που με οδήγησε εκεί ήταν το όραμα, το όνειρο ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο μέσα από την κίνηση της Ιστορίας.
Δεν ήμουν ποτέ οπαδός του Αντρέα Παπανδρέου.
Ισως κάποιοι να ενοχλήθηκαν επειδή το κύμα του 2015 έμοιαζε με το κύμα του 1981.
Αντιπαρέρχομαι τις ανοησίες περί μιμητισμού.
Ο Α. Παπανδρέου υπήρξε μια εμβληματική μορφή, γιατι ολοκλρήωσε τη Μεταπολίτευση.
Δημιούργησε τις συνθήκες ώστε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να ενταχθεί στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Εδωσε ορατότητα σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Προχώρησε και σε μεγάλες αλλαγές εκσυγχρονισμού της χώρας.
Υπάρχει η όψη του Παπανδρέου της “Αλλαγής” και υπάρχει και η κατάληξη της διακυβέρνησης, όταν έγινε ο ίδιος κατεστημένο.
Εκδικητική η στάση Μητσοτάκη με το Ειδικό Δικαστήριο.
Μεγάλη ευθύνη της Αριστεράς το Ειδικό Δικαστήριο για τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Τσίπρας: Είμαι ευτυχής που η δική μου κυβέρνηση έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ομαλοποίηση των σχέσεων με τις ΗΠΑ
Υπάρχει ο ιστορικός λόγος και η αιτία που η πορεία του Πολυτεχνείου καταλήγει στην αμερικανική πρεσβεία.
Η ουσία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εντοπίζεται στα μηνύματα.
Ο αντιαμερικανισμός μου πάντα είχε ένα πλαίσιο, ακόμη και όταν ήμουν νέος.
Εμπνεόμουν από τον Μαρτιν Λούθερν Κινγκ και από τα κινήματα που διαμορφώνονταν στις ΗΠΑ.
Είμαι ευτυχής που η δική μου κυβέρνηση έπαιξε ρόλο στην ομαλοποίηση των σχέσεων με τις ΗΠΑ.
Ολες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης είχαν πάντα στενές σχέσεις με όλους στην εξωτερική πολιτική.
Ο πρώτος που άνοιξε τον δρόμο για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Τσίπρας: Η εποχή μας προσομοιάζει με τα τέλη του Μεσοπολέμου
Είναι αλήθεια ότι έχουμε περάσει σε μια περίοδο που η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, αλλά και η απαξίωση της πολιτικής, μας έχουν οδηγήσει σε μια νέα πραγματικότητα, σε μια αντιπαράθεση χωρίς ισχυρό πολιτικό βάρος.
Είναι ένα σημάδι των καιρών που δεν αφορά μόνο τη χώρα μας.
Ο κόσμος έχει κουραστεί.
Από το 2008 διάγουμε μια περίοδο κρίσεων.
Η εποχή μας μοιάζει -με σημαντικές διαφορές- με αυτό που βίωνε η ανθρωπότητα στα τέλη του Μεσοπολέμου.
Τσίπρας: Στην Novartis και στις τηλεοπτικές άδειες η διαχείρισή μας ήταν ατυχής
Παραδέχομαι ότι στην υπόθεση Novartis και στην υπόθεση τηλεοπτικών αδειών, η διαχείρισή μας ήταν ατυχής.
Οι προθέσεις μας ήταν αντιθετές.
Η πρόθεσή μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα ευνομούμενο πλαίσιο στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Στην υπόθεση Novartis είχαμε ένα μεγάλο σκάνδαλο, η πρόθεση μας να μην παρέμβουμε σε αυτό το σκάνδαλο, έδινε την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουκάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή, με ανθρώπους που δεν είχαν.
Υπήρξαν λάθη στους χειρισμούς μας. Δεν είναι δόκιμη η σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το Κράτος Δικαίου.
Αν υπήρχε κατά τη διακυβέρνησή μου το σημερινό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου δεν θα μπορούσα να σταθώ όυτε μια ημέρα στο Μέγαρο Μαξίμου. Το ίδιο ισχύει και για τις παρακολουθήσεις.
Τσίπρας: Η Αριστερά οφείλει να αναστοχαστεί
Η Αριστερά δεν καταφέρνει να συμβαδίσει με τις εξελίξεις και να δώσει προοπτική ενθουσιασμού και μιας καλύτερης ζωής.
Η Αριστερά οφείλει να αναστοχαστεί γιατί οι αξίες της είναι διαχρονικές.
Τσίπρας: Οι υποκλοπές είναι ένα πρωτοφανές σκάνδαλο – Μεγάλος κίνδυνος η επέλαση της αντιπολιτικής
Η Δημοκρατία γιορτάζει 50 χρόνια, αλλά υπάρχει μια μαύρη κηλίδα στο επίσημο φόρεμά της που είναι η κηλίδα των υποκλοπών.
Οι υποκλοπές ήταν ένα πρωτοφανές σκάνδαλο.
Υπάρχει προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών για τα Τέμπη.
Μια Δημοκρατία χωρίς ισχυρά θεσμικά αντίβαρα, με μεγάλο ασθενή τη Δικαιοσύνη, είναι σίγουρα πάσχουσα.
Πιστεύω ότι η αδυναμία του προοδευτικού χώρου και της αντιπολίτευσης δημιουργεί συνθήκες ενίσχυσης ενός αντιπολιτικού ρεύματος.
Τσίπρας: Δεν σκεφτόμουν ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» θα ήταν μια ιστορική ρεβάνς
Μέσα σε 3 χρόνια καταφέραμε η χώρα να έχει μια καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια.
Με τον Προκόπη Παυλόπουλο είχαμε μια θεσμική και διαρκή επικοινωνία.
Είχαμε και μια ανθρώπινη σχέση που είχε καλλιεργηθεί από την περίοδο του 2008.
Δεν είχα στο μυαλό μου ότι “η πρώτη φορά Αριστερά” θα ήταν μια ιστορική ρεβάνς.
Τσίπρας: Υπήρχαν πρόσωπα και δυνάμεις που φλέρταραν με την ανάγκη η χώρα να βγει από το ευρώ
Η χώρα δεν μπορούσε να προχωρήσει χωρίς μια νέα δανειακή σύμβαση.
Η ηγεσία της Ευρώπης δεν τολμούσε να κάνει ένα βήμα πίσω.
Το δημοψήφισμα δραματοποίησε τις εξελίξεις και έδωσε τη δυνατότητα και στις δύο πλευρές να κάνουν ένα βήμα πίσω.
Εμείς κάναμε μεταρρυθμίσεις με πολιτικό κόστος.
Η ευρωπαϊκή ηγεσία έδωσε την προοπτική διεξόδου με την αναδιάρθρωση του χρέους.
Φέραμε ένα Μνημόνιο, εγκλωβιστήκαμε σε πρόσωπα που είχαν προσωπικές ατζέντες.
Υπήρχαν πρόσωπα και δυνάμεις που φλέρταραν με την ανάγκη η χώρα να βγει από το ευρώ.
Τσίπρας: Ποτέ δεν σκέφτηκα να διαπραγματευτώ την παρουσία μας στην Ευρώπη
Και η Αριστερά παραγνώρισε τους κινδύνους της οικονομίας.
Αφεθήκαμε στο αφήγημα της δήθεν θωρακισμένης οικονομίας.
Σε ερώτηση για το Δημοψήφισμα: Ούτε μια στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό μου να διαπραγματευτώ την παρουσία της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ.
Ηταν μια δραματική στιγμή, αλλά ήταν η κατάληξη μιας μακράς περιόδου λιτότητας και αδυναμίας της ευρωπαϊκής ηγεσίας.
Είχαμε μια λαϊκή εντολή διαπραγμάτευσης για να υπάρξει μια βιώσιμη προοπτική εξόδου από την κρίση με την κοινωνία όρθια.
Τσίπρας: Οδηγηθήκαμε στην κρίση λόγω της προδοσίας των αξιών της μεταπολίτευσης
Αυτά τα 50 χρόνια υπήρξαν σημαντικές χαμένες ευκαιρίες
Η πρώτη αφορά την οικονομία, η δεύτερη τη λειτουργία των θεσμών και του Κράτους Δικαίου.
Δεν πετύχαμε ένα ουσιαστικό αναπτυξιακό άλμα αυτά τα 50 χρόνια.
Η χώρα οδηγήθηκε σε μια πρωτοφανή κρίση χρεοκοπίας και πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες αυτής της κρίσης.
Πολλοί είπαν ότι οδηγηθήκαμε στην κρίση εξαιτίας της αποτυχίας της Μεταπολίτευσης.
Εγώ θα πω ότι οδηγηθήκαμε λόγω της προδοσίας των αξιών της Μεταπολίτευσης.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ίσες ευθύνες γιατί πρόδωσαν τις δικές τους ιδεολογικές αρχές.
Μετατράπηκαν σε κόμματα δίχως συνεκτική ιδεολογία.
Η χώρα σταμάτησε να παράγει και σταμάτησε να φορολογεί.
Η ΝΔ αναθεώρησε μια βασική αρχή της ταυτότητάς της που ήταν η χρηστή δημοσιονομική διαχείριση.
Η στιγμή της Μεταπολίτευσης ήταν μια μεγάλη τομή
Γεννήθηκα 4 ημέρες μετά τη Μεταπολίτευση.
Εχω μνήμες από το 1980 και μετά.
Το ωστικό κύμα της Μεταπολίτευσης κράτησε πολλά χρόνια.
Θυμάμαι ως παιδάκι την προσμονή των μεγάλων αλλαγών.
Θυμάμαι το βράδυ των εκλογών του 1981.
Η πολιτική είχε μπει σε κάθε σπίτι και σε κάθε συνείδηση εκείνη την εποχή.
Η στιγμή της Μεταπολίτευσης ήταν μια μεγάλη τομή
Η στιγμή αυτή θεμελιώθηκε στο πλαίσιο δύο τραυμάτων: της τραγωδίας στην Κύπρο και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
