Στα σοβαρά ερωτήματα που αφορούν το θάνατο του 16χρονου πρωταθλητή πυγμαχίας, Βασίλη Τόπαλου, επιχειρεί να απαντήσει ο ιατροδικαστής Δημήτρης Γαλεντέρης, δίνοντας παράλληλα, περισσότερα στοιχεία για το θανάσιμο τραύμα στην αθλητή.
Ο ίδιος εξήγησε ότι η ζωή του ανήλικου ενδεχομένως να μπορούσε να σωθεί.
Μιλώντας στο OPEN, ο κ. Γαλεντέρης εξήγησε ότι σύμφωνα με το ιστορικό προκύπτει ότι το επεισόδιο που είχε στις τουαλέτες ο Βασίλης Τόπαλος «δεν ήταν λιποθυμία, αλλά κατάρρευση» και ότι πρόκειται για το «τελευταίο στάδιο».
Ο ιατροδικαστής είπε ότι από τη νευροχειρουργική επέμβαση που υποβλήθηκε προκύπτει ότι υπήρχε ένα υποσκληρίδιο αιμάτωμα «δηλαδή μία συλλογή αίματος μεταξύ εγκεφάλου και κρανίου» τονίζοντας ότι για να δημιουργηθεί και να προκαλέσει αυτά τα συμπτώματα χρειάζεται κάποιο χρόνο.
«Ο νεαρός αθλητής στην τουαλέτα καταρρέει, συνεπώς είναι στο τελικό στάδιο της δημιουργίας του αιματώματος, οπότε υποχρεωτικά θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι αυτό το αιμάτωμα άρχισε να δημιουργείται ώρα πριν». Σημείωσε δηλαδή ότι η αιτία θα πρέπει να μετακινηθεί πριν τη λιποθυμία του 16χρονου.
Σε ερώτημα για αν το αιμάτωμα θα μπορούσε να προκληθεί ώρες ή και ημέρες πριν την κατάρρευση ο ιατροδικαστής είπε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις «η αιμορραγία είναι αργή. Ο χρόνος στον οποίο εξελίσσονται εξαρτάται από το τραύμα του αγγείου. Όσο πιο μεγάλο τόσο πιο γρήγορα οργανώνεται η συλλογή».
Αναφορικά με τον χρόνο στον οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μία τέτοιου είδους αιμορραγία για να χαρακτηριστεί οξύ αιμάτωμα ο κ. Γαλεντέρης εξήγησε ότι είναι οι τέσσερις ημέρες.
«Αυτές τις τέσσερις ημέρες θα πρέπει να έχουμε συμπτωματολογία», επεσήμανε ο ίδιος λέγοντας επίσης ότι σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, συμπτώματα δεν υπήρχαν, εξηγώντας με αυτό τον τρόπο ότι η πτώση του αθλητή στην τουαλέτα δεν ευθύνεται για τον θάνατό του.
Παράλληλα εξέφρασε την άποψη ότι το χτύπημα που προκάλεσε την αιμορραγία εντοπίζεται την ίδια ημέρα, δηλαδή στην προπόνηση που προηγήθηκε της ζάλης.
Ο ιατροδικαστής μάλιστα εξήγησε ότι ο Βασίλης Τόπαλος θα μπορούσε να είχε σωθεί.
«Συνήθως τα υποσκληρίδια αιματώματα αντιμετωπίζονται με μία αποσυμφόρηση και μία νοσηλεία με στενή παρακολούθηση», είπε ο ίδιος προσθέτοντας ότι σε αυτή την περίπτωση η αιμορραγία ήταν πάρα πολύ έντονη, εκτεταμένη και είχε επιπλοκές, σύμφωνα με το ιστορικό του ασθενούς.
Ο ίδιος εκτίμησε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κινήσεις έγιναν αρκετά γρήγορα με το ασθενοφόρο να φθάνει άμεσα και το παιδί να μπαίνει γρήγορα στο χειρουργείο.
«Οι ασθενείς που έχουν υποσκληρίδια αιματώματα τα αντιλαμβάνονται τη στιγμή της κατάρρευσης, εκτός αν ο αρχικός τραυματισμός οδήγησε στο νοσοκομείο και πάνω στη διερεύνηση ανακαλύφθηκε το υποσκληρίδιο αιμάτωμα».
