«Η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από πλευρές κυβέρνησης είναι απαράδεκτη. Κανένας Υπουργός δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσπαθεί να κρύψει την πολιτική του ευθύνη πίσω από ενέργειες υπαλλήλων», τονίζουν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή τους
«Κυρία Μενδώνη και κύριε Χρυσοχοΐδη, υπάρχει και κάτι που λέγεται πολιτική ευθύνη!», τιτλοφορείται η ανακοίνωση του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων του υπ. Πολιτισμού Αττικής, Στερεάς και Νήσων, όπου τονίζεται:
Ως υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού καταγγέλλουμε την εισβολή αστυνομικών δυνάμεων σε κινηματογράφους και την προσαγωγή ανηλίκων και των γονιών τους σε αστυνομικά τμήματα. Είναι προφανές ότι με τον τρόπο αυτό ουδόλως «προστατεύονται» οι ανήλικοι: το αντίθετο, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους βίωσαν στην πράξη την καταστολή και τα αποτελέσματά της!
Από εκεί και πέρα όμως, η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από πλευρές κυβέρνησης είναι απαράδεκτη. Κανένας Υπουργός δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσπαθεί να κρύψει την πολιτική του ευθύνη πίσω από ενέργειες υπαλλήλων. Πόσο μάλλον η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, που εξέδωσε εσπευσμένα δελτίο τύπου μιλώντας για «αυτόβουλες ενέργειες υπαλλήλων», με απειλές για «πειθαρχικά», στοχεύοντας υπαλλήλους επιλεκτικά και ονομαστικά ακόμη και στην χτεσινή συνέντευξη τύπου της Υπουργού!
Όχι κυρία Μενδώνη και κύριε Χρυσοχοΐδη, οι υπάλληλοι εφαρμόζουν ισχύοντες νόμους, και οι νόμοι είναι ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών που τους εισηγούνται. Ακόμη περισσότερο, το με ποιον τρόπο εφαρμόζονται οι νόμοι στην πράξη, έχει να κάνει με την πολιτική ηγεσία και το στίγμα που η ίδια δίνει. Όταν το στίγμα είναι οι «επιχειρήσεις νόμου και τάξης» στο ΥΠΡΟΠΟ, όταν το στίγμα είναι η επιστροφή στη δεκαετία του 1950, ο αυταρχισμός και ο εκφοβισμός των υπαλλήλων που επικρατούν στο ΥΠΠΟΑ, τότε ακόμη και η εφαρμογή των διατάξεων για την ακαταλληλότητα μιας ταινίας, θα μετατρέπεται σε σαφάρι προσαγωγών ανηλίκων. Η πολιτική ευθύνη για αυτό όμως είναι στην κυβέρνηση που εμπεδώνει αυτό το κλίμα αυταρχισμού!
Ζητάμε να σταματήσει κάθε προσπάθεια στοχοποίησης των υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και κάθε απειλή για «πειθαρχικά μέτρα».
Ζητάμε να υπάρξουν άμεσα οι νομοθετικές ρυθμίσεις που θα αντικαθιστούν τους αναχρονιστικούς νόμους (όπως ο νόμος 449 του 1937 για τους ανήλικους στον κινηματογράφο!) ώστε να μην ξαναζήσουμε παρόμοιες σκηνές.
