Μια εβδομάδα μετά τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, η σύζυγός του Στάθα και ο γιός τους Δημήτρης μίλησαν στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» όπου δούλευε ο γνωστός δημοσιογράφος και έκαναν έκκληση στον κόσμο να βοηθήσει στον έρανο που κάνει η εκπομπή στη μνήμη του για το «Χαμόγελο του Παιδιού».
«Ο Γιώργος μου αγαπούσε τους πάντες. Προσπαθούσε να βοηθήσει όλους τους ανθρώπους τους οποίους γνώριζε και δεν γνώριζε. Είχαμε σαν στόχο ζωής όπου μπορούμε να βοηθήσουμε. Μάλιστα πάρα πολλές φορές τον έπαιρνα τηλέφωνο και μου έλεγε “ωχ πάλι ρε νανάκι “, αυτό ήταν το παρατσούκλι μου γιατί ήμουν πιο κοντή, “τι θέλεις πάλι σήμερα”, με εμένα να του λέω “την καλή πράξη της ημέρας δεν την κάναμε”. Από όταν γεννήσαμε το παιδί μας για οτιδήποτε χρειαζόταν ήμασταν πολύ κοντά στο «Χαμόγελο του Παιδιού».
Μέσα από τον χαμό και αυτόν τον πόνο που έζησε αυτός ο άνθρωπος βγήκε αυτό το μεγαλείο και βοηθήθηκαν πάρα πολλά παιδιά και θέλουμε να συνεχίσουν να βοηθούνται. Θέλω λοιπόν αυτό το όνειρο που ξεκίνησες εσύ να γίνει, που βοήθησες τον κ. Γιαννόπουλο να ολοκληρωθεί με τον χαμό του Γιώργου μας. Θέλω όλος ο κόσμος να βοηθήσει να γίνει αυτό το πολυϊατρείο, γιατί είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους που αγωνιούν καθημερινά για τα παιδιά τους και δεν έχουν τον τρόπο να τα βοηθήσουν, να έχουν μια αγκαλιά ανοιχτή. Και επειδή ο Γιώργος δεν θα μπορεί να τα βοηθήσει τώρα, ας τα βοηθήσει μέσα από αυτό τον τρόπο. Θεωρώ ότι είναι μονόδρομος.
Θέλω να πω και κάτι άλλο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους γιατί σεβαστήκατε την μνήμη του και δώσατε αυτό που πραγματικά ήταν ο Γιώργος. Γιατί ως σύζυγός του, ως σύντροφός του, ως φίλη του, εγώ είμαι φίλη με το Γιώργο 34 χρόνια και 31 χρόνια ζευγάρι, πραγματικά ο Γιώργος ήταν ένας καλός άνθρωπος. Πρέπει να ολοκληρωθεί το πολυϊατρείο. Εμάς η ζωή μας έμεινε κάπως στη μέση, ας μην μείνει και αυτό στη μέση», κατέληξε.
Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο γιος τους Δημήτρης, ο οποίος είπε ότι «με τη σειρά μου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όχι τόσο για τις εκπομπές, γιατί ξέραμε τι άνθρωπος ήταν ο πατέρας μου, όσο γι’ αυτό που κάνετε με το «Χαμόγελο του Παιδιού», γιατί αυτό θα του άρεσε του πατέρα μου γιατί αγαπούσε τα παιδιά. Θέλω να κάνω την έκκληση και ας μην μου αρέσει να κάνω εκκλήσεις να βοηθήσουμε αυτόν τον σκοπό και αυτά τα παιδιά γιατί περιστατικά σαν και αυτά έχουν να κάνουν με βία, με κακία.
Η κακία είναι παράγωγο του πόνου που είχαν κάποιοι ως παιδιά. Ο πόνος και ο φόβος μεγαλώνοντας έγιναν μίσος. Εάν είχε ιαθεί, όταν τα παιδιά ήταν σε μικρή ηλικία, δεν θα υπήρχε αυτή η κακία σήμερα. Οπότε κάνω αυτή την έκκληση όχι μόνο για τη μνήμη του πατέρα μου αλλά για τα παιδιά και για το αύριο».
