«Κάθε ημέρα που περνάει η θέση του Πρωθυπουργού γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, για να ακριβολογούμε, μη υπερασπίσιμη» επισημαίνει στη συνέντευξή του στο newsique.gr ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ. Γιώργος Καμίνης αναφορικά με τις αποκαλύψεις γύρω από το θέμα των παρακολουθήσεων. Σχολιάζει μάλιστα πως αν ισχύει ο καταιγισμός νέων πληροφοριών και αποκαλύψεων των τελευταίων εβδομάδων, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς πώς είναι δυνατόν να λειτουργεί ένα σύστημα τόσο εκτεταμένων παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων, ακόμη και της κυβέρνησης, υπό τον πιο στενό του συνεργάτη, και εκείνος να μη γνωρίζει απολύτως τίποτε.
Ο κ. Καμίνης δίνει έμφαση στον ρόλο των Ανεξάρτητων Αρχών με την επισήμανση πως πρέπει να έχουν αρμοδιότητες, κύρος και πόρους, για να συντελούν το σημαντικό τους έργο και τονίζει πως στην υπόθεση των υποκλοπών φάνηκε ξεκάθαρα η διαφορά μεταξύ μιας κατ’ επίφαση Ανεξάρτητης Αρχής, της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, και μιας Ανεξάρτητης Αρχής που τίμησε την αποστολή της, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Όσο για τη δικαιοσύνη, αναφέρει ότι οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και μάλιστα σχολιάζει ότι αν και «δεν συνηθίζω να σχολιάζω την πορεία ενεργών δικαστικών ερευνών, εδώ υπάρχει τουλάχιστον μία επώνυμη μηνυτήρια αναφορά από τον κ. Ανδρουλάκη, αρχηγό του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος της χώρας. Οφείλει λοιπόν αυτή η καταγγελία να διερευνηθεί τάχιστα».
Συνέντευξη στη Βούλα Κεχαγιά
Κύριε Καμίνη, η υπόθεση των υποκλοπών εξακολουθεί να δηλητηριάζει την πολιτική ζωή αλλά και την κοινωνία. Προσφάτως, είδαν το φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις από δύο λίστες προσώπων (πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων) που παρακολουθούνταν από το Predator. Πώς μπορεί να πέσει φως στην υπόθεση;
Η κυβέρνηση πρέπει να μας πει τι ακριβώς θέλει. Να επιτελέσει το πολιτειακό και δημοκρατικό της καθήκον που της επιβάλλει να ρίξει άπλετο φως σε αυτή τη σκοτεινή υπόθεση ή να συνεχίζει να στρουθοκαμηλίζει, ελπίζοντας ότι το θέμα των υποκλοπών θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας από τη συνείδηση της κοινής γνώμης; Αν αποφασίσει επιτέλους το πρώτο, η επιταγή είναι μία και μόνη: Διαφάνεια και αλήθεια παντού. Αυτόν τον δρόμο όφειλε να έχει ακολουθήσει όχι μόνο μετά την σοβαρότατη καταγγελία του Νίκου Ανδρουλάκη το καλοκαίρι αλλά από την περίοδο των καταγγελιών του κ. Κουκάκη, ήδη από τον περασμένο Απρίλιο. Η μέχρι τώρα διαχείριση της υπόθεσης από την κυβέρνηση πάντως, μόνο κακό κάνει στην πολιτική ζωή της χώρας.
«Η μέχρι τώρα διαχείριση της υπόθεσης από την κυβέρνηση μόνο κακό κάνει στην πολιτική ζωή της χώρας»
Αν αποδειχθεί πως οι λίστες των παρακολουθούμενων ισχύουν, τότε τι θα περιμένατε από την κυβέρνηση; Ήδη λένε ότι ετοιμάζουν ένα νέο θεσμικό πλαίσιο.
Οποιεσδήποτε θεσμικές πρωτοβουλίες αναλάβει η κυβέρνηση, για να θωρακίσει τη δημοκρατία μας από τέτοιες πρακτικές, είναι βεβαίως θεμιτές. Εμείς βρισκόμαστε εδώ για να τις εξετάσουμε και να τις αξιολογήσουμε. Αλλά πείτε μου ειλικρινά: Πώς μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ότι θα κάνει κάτι τέτοιο, όταν επί μήνες υπεκφεύγει και αφήνει σκοπίμως το θέμα να σέρνεται; Αλλάζοντας κάθε λίγο την υπερασπιστική της γραμμή, θολώνοντας τα νερά με θεωρίες συνομωσίας, συσκοτίζοντας τα γεγονότα; Με τις ενέργειες και παραλείψεις της, η κυβέρνηση έχει φροντίσει να καταβαραθρώσει κάθε εμπιστοσύνη στην ικανότητά της να διερευνήσει το θέμα μέχρι τέλους. Και αυτό δεν είναι πλήγμα μόνο για την ίδια αλλά και για τη δημοκρατία μας.
Γίνεται μεγάλη συζήτηση για το εάν οι ανεξάρτητες αρχές μπορούν να επιτελέσουν τον ρόλο τους και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Υπάρχουν όρια στις αρμοδιότητές τους; Καταστάσεις όπως το σκάνδαλο των υποκλοπών τι καταδεικνύουν, κύριε Καμίνη, για τη δημοκρατία μας;
Οι ανεξάρτητες αρχές έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι ασκούν ρόλο εξαιρετικά κρίσιμο για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Είναι το απαιτούμενο θεσμικό αντίβαρο ελέγχου της εξουσίας, σε ένα πολιτικό σύστημα όπως το ελληνικό, στο οποίο απουσιάζουν άλλα αξιόπιστα αντίβαρα. Βλέπουμε δυστυχώς τον ρόλο του κοινοβουλίου να υποβιβάζεται διαρκώς με πρακτικές κάκιστης νομοθέτησης και ασφυκτικού ελέγχου της αυτονομίας των βουλευτών. Στη διάρκεια της παρουσίας μου στον δημόσιο βίο είχα τη δυνατότητα να δω και τις δύο όψεις αυτής της κατάστασης, πρώτα ως Συνήγορος του Πολίτη και ύστερα ως βουλευτής. Βλέπουμε επίσης μια κατάσταση το λιγότερο προβληματική τόσο στη δικαιοσύνη όσο και στα ΜΜΕ. Τι μένει, λοιπόν, στο ασθενικό μας πολιτικό σύστημα, όταν αυτό έρχεται αντιμέτωπο με ένα θέμα που ακουμπά τον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, όπως οι υποκλοπές; Μα ακριβώς οι Ανεξάρτητες Αρχές. Χρειαζόμαστε λοιπόν Ανεξάρτητες Αρχές με αρμοδιότητες, με κύρος, με πόρους, για να συντελούν το σημαντικό τους έργο. Φάνηκε σε αυτό το θέμα ξεκάθαρα η διαφορά μεταξύ μιας κατ’ επίφαση Ανεξάρτητης Αρχής, της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, και μιας Ανεξάρτητης Αρχής που τίμησε την αποστολή της, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Η μεν πρώτη άργησε χαρακτηριστικά να παρέμβει και όταν το έκανε άσκησε πλημμελώς τα καθήκοντά της, δίνοντας την εντύπωση ότι αποτελεί τμήμα της κυβερνητικής συγκάλυψης του θέματος. Αντιθέτως, ήταν οι ενέργειες της ΑΔΑΕ που αποκάλυψαν την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ.
Με τις ενέργειες και παραλείψεις της, η κυβέρνηση έχει φροντίσει να καταβαραθρώσει κάθε εμπιστοσύνη στην ικανότητά της να διερευνήσει το θέμα μέχρι τέλους
Ο πρωθυπουργός δεν έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Επαναλαμβάνει ότι τις πολιτικές ευθύνες τις ανέλαβαν οι κ.κ. Δημητριάδης και Κοντολέων. Αρκεί αυτό;
Κάθε ημέρα που περνάει, η θέση του Πρωθυπουργού γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, για να ακριβολογούμε, μη υπερασπίσιμη. Και την ευθύνη τη φέρει ακέραιη ο ίδιος. Αν ισχύει ο καταιγισμός νέων πληροφοριών και αποκαλύψεων των τελευταίων εβδομάδων, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς πώς είναι δυνατόν να λειτουργεί ένα σύστημα τόσο εκτεταμένων παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων, ακόμη και της κυβέρνησης, υπό τον πιο στενό του συνεργάτη, και εκείνος να μη γνωρίζει απολύτως τίποτε. Αλλά ακόμη κι αυτό το απίθανο να δεχτούμε, ο Πρωθυπουργός είχε μια εξαιρετική ευκαιρία να καταδείξει πως επιθυμεί απόλυτη διαφάνεια για την ιστορία αυτή, το καλοκαίρι, μετά την αποκάλυψη της «διπλής» παρακολούθησης Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ και το Predator. Ο τρόπος όμως που έχει αντιμετωπίσει την υπόθεση είναι απογοητευτικός και προσβλητικός για τη νοημοσύνη όλων μας. Δείτε τι συνέβη με την εξεταστική επιτροπή της Βουλής, με ελάχιστους ουσιαστικούς μάρτυρες να καλούνται, με την επιμονή σε μία καταχρηστική επίκληση του κρατικού απορρήτου.
Κατά τη γνώμη σας η δικαιοσύνη πώς θα έπρεπε να κινηθεί με βάση όλα τα δεδομένα που γνωρίζουμε;
Και η δικαιοσύνη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αν θέλουμε να επανακτήσει η δημοκρατία μας την εμπιστοσύνη του κόσμου. Δε συνηθίζω να σχολιάζω την πορεία ενεργών δικαστικών ερευνών, αλλά εδώ υπάρχει τουλάχιστον μία επώνυμη μηνυτήρια αναφορά από τον κ. Ανδρουλάκη, αρχηγό του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος της χώρας. Οφείλει λοιπόν αυτή η καταγγελία να διερευνηθεί τάχιστα. Και να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής.
Και η δικαιοσύνη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αν θέλουμε να επανακτήσει η δημοκρατία μας την εμπιστοσύνη του κόσμου
Το θέμα της ακρίβειας ταλανίζει σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας. Είναι τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση αρκετά; Μπορεί το καλάθι του νοικοκυριού να ισορροπήσει τις απώλειες των εισοδημάτων;
Η κυβέρνηση επιμένει ένα ζήτημα διαβρωτικό για την κοινωνική συνοχή, όπως είναι ο πληθωρισμός και η ακρίβεια, να τα αντιμετωπίζει με ημίμετρα. Το καλάθι του νοικοκυριού για παράδειγμα είναι ένα εργαλείο, αναρωτιέμαι όμως αν συνοδεύεται από ικανοποιητικούς ελέγχους στα σούπερ μάρκετ από την πλευρά του κράτους. Γιατί αλλιώς καταντά ένα απλό ευχολόγιο. Μίλησα για ζήτημα διαβρωτικό, γιατί έρχεται να προστεθεί στην κρίση εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Όσο οι πολίτες νιώθουν απολύτως απροστάτευτοι, αυτή η επικίνδυνη για τη δημοκρατία τάση θα ενισχύεται.
Στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής τι προτείνετε;
Κανείς δεν λέει πως η Ελλάδα μπορεί να μείνει ανέγγιχτη από ένα παγκόσμιο πληθωριστικό φαινόμενο. Μπορούμε όμως να κάνουμε πράγματα και τα έχουμε προτείνει: Φορολόγηση των υπερκερδών των πετρελαϊκών εταιρειών, των εταιρειών ενέργειας, όσων κερδοσκοπούν με τις τιμές της ενέργειας πουλώντας σε τιμές πολύ υψηλότερες από αυτές που έχουν αγοράσει. Μείωση του ΦΠΑ τουλάχιστον στα βασικά είδη πρώτης ανάγκης που έχουν ευρεία κατανάλωση, στον ειδικό φόρο των καυσίμων, μέτρα που θα ανακουφίσουν τους πολίτες και θα έχουν επιπτώσεις σε όλη την αλυσίδα των τιμών. Είπαμε για τους ελέγχους νωρίτερα, νομίζω θα πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί αλλά δεν βλέπω να κινείται κάτι από την πλευρά του Υπουργείου. Έχουν επιβληθεί μόλις δύο ή τρία «γερά» πρόστιμα για αισχροκέρδεια στα τρόφιμα τους τελευταίους μήνες. Όλα αυτά ενισχύουν αυτό που σας είπα πριν: Οι πολίτες νιώθουν απροστάτευτοι, έχουν αφεθεί να περάσουν και αυτή την κρίση μόνοι τους.
Οι πολίτες νιώθουν απροστάτευτοι, έχουν αφεθεί να περάσουν και αυτή την κρίση μόνοι τους.
Επιμένετε στην απόφασή σας να μην είστε εκ νέου υποψήφιος βουλευτής; Κι αν δεν θεωρηθεί αδιακρισία, για ποιον λόγο;
Δεν υπάρχει κάποια αδιακρισία. Από την πρώτη στιγμή έχω μιλήσει για την απόφασή μου αυτή, ανακοινώνοντάς την σε ουδέτερο πολιτικό χρόνο, ούτως ώστε να διευκολύνω το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Άλλωστε, αυτό που είπα, όταν ανακοίνωσα την απόφασή μου, το πιστεύω βαθιά: Είναι απαραίτητο στην πολιτική να κάνουν όλοι οι πολιτικοί ένα διάλειμμα, να ξεφεύγουν από την πίεση της αέναης διεκδίκησης αξιωμάτων, να έχουν τον χρόνο να αξιολογήσουν με νηφαλιότητα τη δημόσια πορεία τους. Μια τέτοια απόφαση οικειοθελούς αποστασιοποίησης από τον δημόσιο βίο λειτουργεί καθαρτικά. Θα συνεχίσω φυσικά να είμαι ενεργός πολίτης και να παρεμβαίνω στη δημόσια ζωή, όποτε το κρίνω σκόπιμο. Υπήρξαν παράλληλα και οικογενειακοί λόγοι. Το συζητήσαμε στην οικογένεια και αποφασίσαμε τι θα ήταν καλύτερο για τους δύο γονείς και για τα παιδιά, τα οποία πηγαίνουν ακόμη σχολείο. Ήταν ζήτημα σεβασμού προς τη σύζυγό μου και την επαγγελματική της πορεία να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω σε αυτή τη συγκυρία.
O Γιώργος Καμίνης είναι βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ