Όποιος δεν είχε πάει έστω μια φορά στο Μινιόν δεν μπορεί να καταλάβει πώς το κατάστημα αυτό έγινε ο απόλυτος θρύλος που μόνο στο άκουσμα του ονόματός του μας έρχονται στο μυαλό τα πιο γλυκά παιδικά μας όνειρα.
Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα παιδί που ονειρεύεται. Μας έρχονται εικόνες, μυρωδιές και ατελείωτα παιχνίδια. Γιατί αυτό ήταν το Μινιόν για όλους, μικρούς μεγάλους, εικόνες, μυρωδιές και ατελείωτα παιχνίδια.
Μυρτώ Τζώρτζου
Το Μινιόν “γεννήθηκε” σαν περίπτερο, από τον Ιωάννη Γεωργακά και ένα συνέταιρό του, το 1934, στα Χαυτεία. Το 1944, μετά το τέλος του πολέμου, οι δύο συνέταιροι, ανοίγουν ένα μεγάλο κατάστημα επί της Πατησίων. Κάποια στιγμή ο συνέταιρος του Γεωργακά φεύγει στην Αμερική. Και ο Γεωργακάς αγοράζει ένα δεκαόροφο κτίριο (αργότερα και το διπλανό του) κοντά στο παλιό, στα τέλη της δεκαετίας ΄50.
Η δεκαετία του ΄70 βρίσκει το Μινιόν στις μεγάλες του δόξες, έχοντας πια μετατραπεί σε ένα τεράστιο και υπερσύγχρονο πολυκατάστημα, το οποίο μάλιστα βρισκόταν στην 11η θέση στη λίστα με τα μεγαλύτερα καταστήματα της Ευρώπης. Το κατάστημα είναι υπέροχο και μπορεί να βρεις τα πάντα: από κοσμήματα, ρούχα, βιβλία, παιχνίδια μέχρι τρόφιμα και ηλεκτρικές συσκευές. Ήταν το πρώτο κατάστημα στην Ελλάδα που καθιέρωσε τις εκπτώσεις και τις σταθερές τιμές στα προϊόντα και το πρώτο που εγκατέστησε κυλιόμενες σκάλες.
Όσο για τις γιορτές των Χριστουγέννων, δεν ήθελες να φύγεις από εκεί. Εκδηλώσεις, φιγούρες της Disney και παιχνίδια στήνονταν στους ορόφους. Πολλά παιδιά κρύβονταν για να μην τα πάρει η μητέρα τους και φύγουν και άλλα τα εντόπιζες από το κλάμα σαν την τελευταία πράξη αντίστασης προκειμένου να μείνουν εκεί. Ναι, γιατί τα Χριστούγεννα ήταν μαγικά για μεγάλους και παιδιά. Ο δε ιδιοκτήτης βρισκόταν πάντα εκεί για να μοιράζει σοκολάτες, κάτι που έκανε με μεγάλη χαρά. Φυσικά δεν έφευγες αν δεν έβγαζες την κλασική φωτογραφία με τον Άγιο Βασίλη. Και φυσικά δεν υπήρχε σπίτι χωρίς την πορτοκαλί πλαστική σακούλα/τσάντα με τα γράμματα που έγραφαν ΜΙΝΙΟΝ.
Χαράματα 19ης Δεκεμβρίου 1980. Το Μινιόν αρχίζει να τυλίγεται στις φλόγες. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τους υψηλότερους ορόφους. Εκεί όπου βρίσκονταν τα πλέον εύφλεκτα υλικά. Μέσα σε λίγες ώρες το Μινιόν ήταν παρελθόν.
Την ευθύνη της πράξης ανέλαβε μια νεοεμφανιζόμενη οργάνωση, η «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 1980», και παρότι την ίδια νύχτα ακόμη ένα κεντρικό πολυκατάστημα τυλίχτηκε στις φλόγες, το κατάστημα Κατράντζος τα πρωτοσέλιδα και ο κόσμος μιλούν για το Μινιόν. Από το Μινιόν σώθηκε μόνο ο σκελετός του κτιρίου, ενώ το Κατράντζος καταστράφηκε ολοσχερώς. Με την πυρκαγιά διακόπηκε ακόμη και η ηλεκτροδότηση στην περιοχή της Ομόνοιας. Σαράντα δύο οχήματα με 135 άνδρες της πυροσβεστικής και όλοι οι μαθητές της Πυροσβεστικής Σχολής δεν κατάφεραν να το σώσουν. Η καταστροφή ήταν δεδομένη. Σύμφωνα με τις τότε πληροφορίες οι ζημιές ανήλθαν στα δύο δισεκατομμύρια δραχμές.
Μέσα σε μόλις μια εβδομάδα, το Μινιόν είχε στηθεί από την αρχή. Ωστόσο, η εποχή της δόξας είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί. Τα πράγματα δεν μπόρεσαν να γίνουν όπως παλιά. Παρά την αγάπη και αφοσίωση του κόσμου, το Μινιόν μετρούσε αντίστροφα.
Η τελευταία προσπάθεια έγινε το 1991. Ο Γεωργακάς, όχι μόνος του αυτή τη φορά, αποκτά και πάλι τον έλεγχο του Μινιόν. Η προσπάθειά του άντεξε ένα χρόνο. Έχοντας φτάσει ήδη τα 79 έτη αποφάσισε να πουλήσει το μερίδιό του.
Το Μινιόν συνεχίζει τη λειτουργία του αλλά τίποτα δεν μπορεί να το επαναφέρει στα παλιά δεδομένα. Το οριστικό τέλος ήρθε λίγα χρόνια αργότερα και με πολλά προβλήματα. Δυσκολίες ρευστότητας και σκληρός ανταγωνισμός, μεταξύ άλλων, θα οδηγήσουν το Μινιόν σε λουκέτο το 1998.
Σήμερα το Μινιόν, έχοντας μείνει ακατοίκητο την τελευταία δεκαετία, αναμένεται να ανοίξει ξανά τις πόρτες του, μέσα στο 2023 αλλά ο ιδρυτής του, ο Ιωάννης Γεωργακάς, δεν θα είναι εκεί για να το δει, καθώς απεβίωσε το 2002 σε ηλικία 90 ετών.